ΤΟ ΤΡΑΙΝΑΚΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΥΓΗΣ

Ένα τραίνο διατρέχον

της Βερροίας τας οδούς

ξεναγεί τους επιβάτας

διαλαλόν άνευ αιδούς:

* 

"Ἑδώ κτίζομεν γεφύρι

με ρυθμόν και με κοντρόλ

ροκανίζοντες πουτίγκας,

πονηρά, προφυτερόλ!

Γέφυρα Κούσιου:Συνέχεια περιβαλλοντικών

Εδώ και μέρες, για την ακρίβεια την  27 Νοεμβρίου 2018, έγραψα πως διένεμα αργά και νωχελικά ένα κείμενο σ’ όσες ελεγκτικές υπηρεσίες του Δημοσίου γνώριζα.  Είχα δημοσιεύσει και το κείμενο. Αφορούσε στην τήρηση των περιβαλλοντικών όρων του έργου. Ισχυριζόμουν, αφού μελέτησα φυσικά τον προϋπολογισμό του έργου, ότι η σύμβαση δεν προβλέπει τα περιβαλλοντικά έργα που περιελάμβανε η ΑΕΠΟ του έργου.

Κάποια στιγμή, και ομολογώ πολύ γρήγορα, απάντησε η υπηρεσία. Η ΔΙ.ΠΕ.ΧΩ Κεντρικής Μακεδονίας. Σ΄ αυτήν υπήρχε ο ισχυρισμός ότι η ΔΙΠΕΧΩ δεν είναι αρμόδια για την τήρηση της περιβαλλοντικής έγκρισης (ΑΕΠΟ) που η ίδια εξέδωσε. Μου φάνηκε περίεργο και τηλεφώνησα. Η αρμόδια υπάλληλος μου επανέλαβε ευγενικά τα ίδια.

Ευτυχισμένο Ψυχρό Ηλιοστάσιο

Ευτυχισμένες Ηλιοστασιακές Γιορτές, όσο κι αν στη Μεσόγειό μας δεν μας είναι και τόσο απαραίτητες. 

Η Φωτογραφία είναι από τη Ρωσία και το τραγούδι της Καναδής Λορήνας Μακένιτ.

Γέφυρα Κούσιου: Ξανανοίγοντας τον κύκλο των παρατάσεων

Κι έλεγα πότε. Πότε μετά την νέα μελέτη της γέφυρας Κούσιου (το καθ΄ημάς γεφύρι της Άρτας που χρονίζει εδώ και οκτώ χρόνια), μετά την νέα δημοπράτηση, μετά τον νέο εργολάβο θα ξαναρχίσουν να δίνουν παρατάσεις προθεσμιών. 

Και στις 28/11/18 ξανάρχισαν. Χρειάστηκε βέβαια κάμποσος καιρός για να δημοσιευθούν τα πρακτικά αλλά στο τέλος η δημοσίευση ήρθε. Την κατέβασα την μετέτρεψα σε αρχείο κειμένου και την δημοσιεύω. Το κάνω απλώς για να εμπλουτίσω την συλλογή μου. Όπως φαίνεται θα υπάρξουν πολλές ακόμη (παρατάσεις).

Η απαγορευμένη συνέντευξη

Το άρθρο το πήρα από το Κουρδιστό Πορτοκάλι.  Όπου ακούς πολλά "πορτοκάλια"κρατά μικρό καλάθι θα έλεγε και η παροιμία. Παρόλα αυτά όμως αξίζει τον χρόνο κάποιου που προβληματίζεται.

ΤΟ ΖΟΡΙ ΤΩΝ ΝΑΥΑΓΩΝ

Έλαβα ποίημα το οποίο και αναδημοσιεύω. Ευχαριστώ τον ποιητή.

Με αφορμή μια υπέροχη μικρή ταινία.

Πριν κάμποσα χρόνια είχα ασχοληθεί με το θέμα της αστικής κινητικότητας. Δεν βγήκα να ρημάξω τον τόπο ούτε είχα τα προβλήματα του νεαρού πρωταγωνιστή.

Παρέμβαση του Γιάννη Αγγέλογλου στο Δημοτικό Συμβούλιο Βέροιας

Αυτά είπε ο φίλος Γιάννης Αγγέλογλου στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης.  Του δώσανε τον λόγο μάλλον γιατί τον υποτίμησαν. 

Το κείμενο αντιγράφτηκε από την Zougla.gr

Κείμενο για την παιδεία

Ο εκπαιδευτικός Φώτης Κουτσουπιάς μου έκανε την τιμή να μου στείλει τις απόψεις του για την παιδεία. Τον εκτιμώ και τον ευχαριστώ. Έχω φυσικά διαφορετικές απόψεις αλλά η εκκίνησή μας είναι ίδια. Κάποια στιγμή πρέπει να κάτσω να γράψω μερικά κείμενα πάνω στο θέμα. 

Η αναφορά για το άσκοπο ασανσέρ

Είναι βέβαια κι εκείνο το ασανσέρ για το οποίο κάθε μέρα όλο και περισσότεροι  αναρωτιούνται γιατί κατασκευάστηκε. Κάποιοι, πριν ένα εξάμηνο περίπου, είχαν αναρωτηθεί και δεν αρκέστηκαν σ΄αυτό. Ρώτησαν κιόλας και μάλιστα γραπτά. Τον Δήμο, την Αρχαιολογία, τις Δασικές Υπηρεσίες, το Τμήμα Βιομηχανίας και περιβάλλοντος. Από κάποιους πήραν απαντήσεις εύκολα και από κάποιους άλλους ζήτησαν την αρωγή της δικαιοσύνης για να ενημερωθούν. Τελικά απέκτησαν εικόνα την οποία αργά και σταθερά διοχετεύουν σε κρατικούς μηχανισμούς ελέγχου. Το θεωρούν προσφορά προς την πόλη τους. Μπορεί και να είναι μπορεί και όχι. Εξ άλλου και στη δημόσια και στην ιδιωτική σφαίρα ο άνθρωπος δεν είναι μόνο καλός ή μόνον κακός. Μόνο ιδιοτελής ή μόνο ανιδιοτελής.  Μια μίξη είναι, και αυτό, όντας γνωστό ήδη από τον Ηράκλειτο, το επαναλαμβάνουν φιλόσοφοι και σοφοί σε κάθε γενιά.  

Γέφυρα Κούσιου: Περιβαλλοντικά

Εδώ και κάτι μέρες διανέμω αργά και νωχελικά το παρακάτω κείμενο σ΄όσες ελεγκτικές υπηρεσίες του Δημοσίου γνωρίζω.

Η Θαλασσοτράπεζα

Το παρακάτω κείμενο το πήρα από το πρόταγκον. Πρόκειται για μια απλή εξήγηση ενός εξοργιστικού γεγονότος. Το πώς δηλαδή αν ένας μηχανικός συμβεί λόγω σκληρής δουλειάς του και ικανοτήτων του να βγάλει 48 χιλ € σε ένα χρόνο τα 13 χιλ πρέπει να τα δώσει στο ασφαλιστικό του ταμείο και να μη τα ξαναδεί ποτέ πια. Η κομμουνιστική αυταπάτη μαζί με την ανηθικότητα του προκαλεί τελικά παράγουν κοκτέιλ που βαράει κατακούτελα.

Θυμάστε το ηρώο;

Πολλοί θα αναρωτιούνται τι έχουν απογίνει κάποιες από τις αναφορές που έκανα μαζί με συμπολίτες μου προς την δικαιοσύνη για μερικά θέματα της πόλης. Σήμερα θα δώσω την τύχη αυτής (Δες εδώ , εδώ κι εδώ κι εδώ).
Και εδώ η τύχη μιας προσπάθειας δύο πολιτών που νοιάστηκαν για την πόλη τους.

Η παρακμή μας έχει ονοματεπώνυμο

Αυτές τις μέρες (παραμονές 28ης Οκτωβρίου) εννοώ να ισχυρίζομαι, όπως κάθε εχέφρων Έλληνας, ότι το έπος του '40 έγινε γιατί ήμασταν ενωμένοι. Και ήμασταν ενωμένοι γιατί αυτοί που μας διχάζουν ήταν τότε φυλακή. Στην Ακροναυπλία για την ακρίβεια.

Το πράγμα έγινε ακόμη καλύτερο όταν βρήκα ένα κείμενο του Θ. Τζήμερου στο FB. Το παραθέτω

Η πιο επικίνδυνη πρόταση που έχει γραφτεί τα τελευταία χρόνια

Όχι γιατί είναι λάθος. Όχι γιατί θα κάνει κακό στο κοινωνικό σύνολο, αντίθετα. Αλλά γιατί θίγει τεράστια συμφέροντα. Την διατύπωσε ο Θάνος Τζήμερος. Την αναπαράγω διότι απ΄όσο περισσότερους αναπαραχθεί τόσο μειώνεται ο κίνδυνος αυτοί που την εκφράζουν να βρεθούν να κοιτάν τα ραδίκια ανάποδα.

Our so-called life

Όντας συλλέκτης διαμαντιών (που τα χρησιμοποιώ όταν τα χρειαστώ) βρήκα και αναδημοσιεύω αυτό το αρχαίο (!) (2016) κείμενο της εξαιρετικής Σώτης Τριανταφύλλου.
Το κείμενο βρίσκεται στο Athens Voice. Από εκεί το πήρα. Διαβάστε το από εκεί. Είναι πιο δίκαιο. Αυτοί ξοδεύουν για να το έχουν και να το διατηρούν στη θέση του.

Αστικές Αναπλάσεις:Η οριστική παραλαβή που χρονίζει.

Σήμερα ήταν να υπογραφεί το πρωτόκολλο οριστικής παραλαβής του έργου των Ολοκληρωμένων Επεμβάσεων ΑστικούΤοπίου. Τα μέλη της επιτροπής παραλαβής αρνήθηκαν να υπογράψουν.  Ο καθένας για κάποιο λόγο. Ένας μάλιστα κουβάλησε μαζί του κι ένα φάκελο με έγγραφα αλληλογραφίας του με την υπηρεσία. (Στα ‘λεγα εγώ(;)) Μάλλον θα ήταν στην ομάδα επιβλέψεως. 

Το απίθανο Διοικητικό παρατράγουδο κάτω από την Εληά (Συνέχεια και τέλος)

Σε προηγούμενο άρθρο έγινα η περιγραφή της ιχνηλασίας ενός αυθαίρετου και παράνομου έργου σε τοπόσημο της Βέροιας. Το ασανσέρ και τον κυλιόμενο διάδρομο της περιοχής Εληάς. Εδώ γίνεται η παράθεση της Νομοθεσίας που ίσχυε κατά την διάρκεια της κατασκευής του, παρατίθεται μια ανάγνωση των γεγονότων μέσα από την σκοπιά των Νόμων και στο τέλος βγαίνουν κάποια πολιτικά/κοινωνικά  συμπεράσματα.

Παραλαβές και η δικαίωση

Εδώ υπάρχει ένα εξώδικο του οποίου ο συγγραφέας δικαιώθηκε. Είχε να κάνει με οριστική παραλαβή έργου.
Εδώ πάλι είναι το ιστορικό μιας άλλης οριστικής παραλαβής που καταγγέλθηκε. Για να δούμε αν θα υπάρχει δικαίωση

Το απίθανο Διοικητικό παρατράγουδο κάτω από την Εληά

Πριν τέσσερις μήνες ήμουν πολύ θυμωμένος με τον εαυτό μου. Είχα ανακαλύψει ότι κάτω από τα μάτια μου, από ένα μέρος από το οποίο περνούσα τότε μια φορά την ημέρα, οι άρχοντες της πόλης μου είχαν στήσει ένα απίθανο διοικητικό παρατράγουδο. Παρατράγουδο το οποίο είχε φυσικά και οικονομική διάσταση.  Ακολουθεί  ένα μεγάλο κείμενο. Θα υπάρξει κι ένα ακόμη με νόμους και συλλογισμούς. 

Το πάθημα της απαλλοτρίωσης που δεν έγινε

Θυμάμαι πως κάποια στιγμή θεώρησα ότι πρέπει στην περιοχή της ήδη αναστυλωμένη Μητρόπολης να γίνει απαλλοτρίωση ενός αρκετά μεγάλου ακινήτου (για τα μέτρα του κέντρου της πόλης) προκειμένου και η Μητρόπολη για την οποία έγιναν έξοδα να αναδειχθεί και εκείνη η περιοχή της πόλης να λειτουργήσει προς όφελος των πολιτών.

Πως αποφασίστηκε η επισκευή των άχρηστων ανυψωτικών μεταφορικών

Τις προάλλες το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης αποφάσισε να επιδιορθώσει τα Μηχανολογικά στο πρανές της Εληάς. Ενός ανελκυστήρα και ενός μηχανικά κυλιόμενου διαδρόμου η χρησιμότητα των οποίων δεν αποδείχθηκε ποτέ. Όσο για την νομιμότητά τους άσε για μετά. Οι ζημίες με βάση τον ισχυρισμό του δήμου προκλήθηκαν από βανδαλισμούς. Λογικό. Ότι είναι άχρηστο και δημόσιο οδηγείται στη φθορά.  Οι ζημίες βέβαια έχουν αποτυπωθεί φωτογραφικά εδώ και στις ένθετες φωτογραφίες. Ήταν σπασμένα τζάμια, κλεμμένα ανοξείδωτα καλύμματα και  ρυπαρογραφήματα. 

Η πρόταση που εισακούστηκε για την πλατεία πλατάνων

Ήταν τον προηγούμενο Οκτώβριο που αρκετοί πολίτες είχαμε καταθέσει και συζητήσει πρότασή μας στον Δήμο. Υπενθυμίζεται ότι αυτό αποτελεί δικαίωμα και (ηθική) υποχρέωση των πολιτών. Η πρόταση περιλάμβανε μεταξύ άλλων και την απόδοση της πλατείας πλατάνων στους ανθρώπους. (Και όχι στα αυτοκίνητα σαν πάρκινγκ).

Οι 15 φυλές που υποστηρίζουν με λύσσα τον ΣΥΡΙΖΑ

Είχα ακούσει τον Κων Μπογδάνο να μιλάει γι΄αυτό το κείμενο. Το έψαξα αλλά δεν το βρήκα. Τελικά έπεσα πάνω του. Άτομα κάθε "φυλής" ξέρω και προσωπικά. Πριν μερικούς μήνες ήσαν πολύ περισσότερα. Σήμερα δεν λιγόστεψαν μόνο σε απόλυτες τιμές αλλά και σχετικές, διότι αποφεύγουν να μου μιλήσουν. Έχει διαδοθεί ότι ρίχνω όλο και περισσότερα Δημοκρατικά γαμοσταυρίδια. 

Η ανώτατη απάτη του κατώτατου μισθού

Αυτόν τον καιρό δεν έχω ρέντα οπότε είπα να αντιγράψω ξένο κείμενο. (το ξύλο πότε θα το φάω δεν ξέρω). Βέβαια το κείμενο είναι 5 χρονώ και είναι αντιγραφή της αντιγραφής. Το θέμα είναι ότι μερικά πράγματα δεν χάνουν την αξία τους αλλά και ότι στη χώρα τα πράγματα προχωράνε απελπιστικά αργά. Ας είναι . Το βιντεάκι διαφημίζεται ως η απομυθοποίηση του κατώτατου μισθού. Δεν το παρακολούθησα ακόμα

Η ανώτατη απάτη του κατώτατου μισθού

Αγιογραφικό υλικό. (Η πρώτη βιογραφία του Θανάση Κλάρα)

Το Blog δεν αγιογραφεί πάντως

.

 

Πριν μερικές βδομάδες το ΚΚΕ αποκατέστησε τον Άρη Βελουχιώτη. Γι΄αυτούς έπαψε να είναι οριστικά ο "Μιζέριας". Μ΄αυτό το ψευδώνυμο τον διέγραψαν άλλωστε. Η αποκατάσταση αυτή δεν είχε καμιά βαθιά κομματικο/φιλοσοφική βάση. Αντίθετα ήταν μια ενέργεια καθαρού marketing. Από το 1974 και μετά γραφίδες (και σμίλες  (κι εδώ, κι εδώ, κι εδώ , κι εδώ στην κυριολεκτική τους έννοια) δημιούργησαν ένα brand name το οποίο θα ήταν κρίμα να μη το βάλουν να "δουλέψει" γι΄αυτούς. (Ουσιαστικά πρόκειται για μια τεράστια βιβλιογραφία πάνω από 200 βιβλία και δημοσιεύσεις. Όταν η αριστερά έχει ή προσπαθεί να δημιουργήσει ενοχές γίνεται λαλίστατη). Εξάλλου το brand δεν το είχε πατεντάρει κανένας. Για την ακρίβεια και αυτοί που έκαναν το παν να το πατεντάρουν έχουν αρχίσει να το εγκαταλείπουν εδώ και καιρό.  (και εδώ,και εδώ και εδώ).

Μια ερμηνεία της καθημερινότητας με δάνεια από την τέχνη

O Χρήστος Χωμενίδης έγραψε στο Capital ένα μικρό κείμενο με τίτλο Ζέλιγκ. Ο Ζέλιγκ είναι ο ήρωας μια ομώνυμης ταινίας και περιγράφεται ως εξής.  

Πρόταση του Σταύρου Λυγερού για τα αυθαίρετα

Βρήκα στο διαδίκτυο μια ενδιαφέρουσα πρόταση για τα αυθαίρετα κτίσματα την οποία αντιγράφω.  Η πρόταση είναι από το slpress.gr (ιστοσελίδα του Σταύρου Λυγερού) και το κείμενο του Σταύρου Λυγερού. Έχει ένα μικρό ελάττωμα. Θα το βρείτε διαβάζοντάς την

Αξιοποιώντας μια ομιλία στη Λαμία

Έχω παρατηρήσει ότι δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος να δεις ιστορικές προσωπικότητες, αλλά και τους σύγχρονούς σου, από την εξέταση και ανάλυση των γραπτών τους κειμένων. Κι όχι μόνον. Θυμάμαι πως πριν αρκετούς μήνες είχα ασχοληθεί με την Φλαβιανή Μαρτυρία μεταφράζοντας τη γλωσσολογική ανάλυση αυτού του ένθετου κειμένου 127 λέξεων στην Ιουδαϊκή αρχαιολογία του Ιώσηπου. Τόσο λίγα πράγματα (127 λέξεις), και σου έδιναν εικόνα μιας ολόκληρης εποχής!  Μιας εποχής που γεννούσε τον Χριστιανισμό όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. 

Χρειάζομαι την στάση του Αθανάσιου Κλάρα (Βελουχιώτη) απέναντι στον ταραγμένο του κόσμο. Χρειάζομαι να έχω ένα ασφαλές πόνημα το οποίο αναλύοντάς το να μπορέσω να καταλάβω πως έβλεπε ο άνθρωπος αυτός τον κόσμο, την χώρα του και την θέση του μέσα σ’ αυτήν.  Να συγκρίνω αυτήν την εικόνα μ΄ αυτήν που είχαν για το περιβάλλον τους άλλοι ηγέτες που σμίλεψαν τον κόσμο τους άρα και τον δικό μου. Αυτά για να αποκομίσω συμπεράσματα για την σημερινή Ελλάδα. Μια Ελλάδα που δυστυχώς συμπεριφέρεται σαν την Ελλάδα που υποδέχθηκε πριν 70 χρόνια τον Κλάρα ή Μιζέρια ή Βελουχιώτη, πότε σαν ηγέτη, πότε σαν κακοποιό και τέλος σαν τρόπαιο κρεμασμένο στην κεντρική πλατεία της πόλης στη οποία μερικούς μήνες πριν κατέθετε το δικό του μανιφέστο. 

Άρση των συνεπειών των εμφυλίου πολέμου 1944-49;;;

Μια σημαντική ημερομηνία στον ιδεολογικό πόλεμο που άσκησαν με επιτυχία οι αριστεροί εις βάρος του κοινού νου είναι η 18/09/89, τρεις ακριβώς μήνες μετά τις εκλογές του 1989. Τότε  η οικουμενική κυβέρνηση ψηφίζει το νόμο με την επωνυμία "Άρση των συνεπειών των εμφυλίου πολέμου 1944-49". Από τα 5 ουσιαστικά άρθρα του τα τρία (3) αφορούν σε συνταξιοδότηση "ἁγωνιστών εθνικής αντίστασης". Σημάδι ότι τον πόλεμο των ιδεών τον είχαν κερδίσει πριν μια δεκαετία τουλάχιστον και τότε ήταν η ώρα να μοιράσουν όσα λάφυρα μπορούσαν.
Υπήρχαν και ανακρίβειες ιστορικής φύσεως βέβαια.  Ως εμφύλιος ονομάσθηκε η περίοδος μεταξύ της απελευθέρωσης και την 31.12.49. Ο λεγόμενος "συμμοριτοπόλεμος" διήρκεσε την περίοδο 46-49 και τελείωσε την 31.8.49.
Στο άρθρο 2 δεν μας κάνει σαφές αν δίνει χάρη σε πράξεις κατασκοπείας, όπως για παράδειγμα αυτήν του Μπελογιάννη το 50-51.

Ποιος νοιάζεται όμως; Ή μήπως υπάρχουν πολίτες που νοιάζονται;
Πάρτε πάντως τον νόμο να τον έχετε.

Ο Βελουχιώτης του Μπογιόπουλου

Άρης Βελουχιώτης: “Τιμή και δόξα και στο λαό που τόνε γέννησε”

9:00 πμ, Δευτέρα 16 Ιουν 2014

Υποκειμenikos

Άρης Βελουχιώτης (1905-1945)

Δεν είναι καν βιογραφία. Συρραφή κειμένων είναι. Θα έλεγα ότι είναι το αντίθετο της αγιογράφησης.  Παρατίθεται χάριν πληρότητος. Αν κάπου μέσα στο κείμενο δείτε τον Βελουχιώτη να παντρεύεται και να κάνει μια κόρη με διάσημη ηθοποιό, διαβάστε το. Όλα στο παιχνίδι είναι.Το κείμενο από εδώ

Βγάζοντας άκρη με την ιστορία που κληρονόμησα

Υπάρχει η λεγόμενη ομιλία του Βελουχιώτη στη Δεσφίνα. Ένα κείμενο σοκαριστικό, για την γνησιότητα του οποίου όμως έχουν γραφτεί πολλά. Εδώ προσπαθώ να κάνω ένα κολάζ του κειμένου όπως το βρήκα εδώ, αλλά και όλα τα επιχειρήματα με τα οποία αμφισβητείται η εγκυρότητά του και αποπειράται η απόδειξη της χάλκευσης. Δεν μπορώ να εκφράσω οριστική άποψη ακόμη. Βέβαια υπάρχει και εκείνη η συνθήκη των Πρεσπών. Μια θλιβερή κατάληξη και επαλήθευση κάθε Δεξιάς κριτικής αλλά και ταυτόχρονα ανατροπή κάθε αριστερής δικαιολογίας. Αυτό το γεγονός με οδηγεί στο να κάνω την παρακάτω συρραφή.

Σάββατο πρωί. Διαδρομή σπίτι γραφείο σε εικόνες

Σκέφτηκα πως αν συνεχίσω με τους εμφύλιους, τους Βελουχιώτηδες και τους Μπελογιάννηδες σε μερικές μέρες θα άρχιζα να ξερνάω με ρυθμό πολυβόλου λοχαγούς και βασιλιάδες. Όσο νάναι μπουχτίζεις. Έτσι είπα να το 'λαφρύνω λιγάκι.

Να το κάνω και λίγο ιλουστρασιόν μπας και ξελαγράρω. Το πρωί του Σαββάτου λοιπόν , χτες δηλαδή έβγαλα μερικές φωτογραφίες στο δρόμο για το γραφείο με το κινητό. Αρχαίας τεχνολογίας αλλά φωτογραφίες βγάζει.  Δεν το έκανα αποκλειστικά χθες. Σχεδόν κάθε μέρα το κάνω. Αυτό και να μαζέψω από κάτω μερικά σκουπίδια και να τα ρίξω στο καλάθι των αχρήστων. Τίποτε δεν αλλάζει. Απλώς το κάνω για να αισθάνομαι εγώ καλύτερα.

Τις χτεσινές θα τις δημοσιεύσω. Πάμε λοιπόν

Η σεμνή τελετή "Αγιοποίησης" "λαϊκού αγωνιστού"

Στο πλαίσιο της προσπάθειας που προτίθεμαι να αναλάβω σε σχέση με την ονοματοθεσία των οδών Μπελογιάννη και Βελουχιώτη στο Προμηθέα Βεροίας, ξεκίνησα να μαζεύω με δαιμονισμένο τρόπο ομολογώ κείμενα γι΄αυτές τις δύο προσωπικότητες. Ειδικά για την δεύτερη. Πρόσφατα, δεν έχει μήνα, το ΚΚΕ "αποκατέστησε" τον Άρη Βελουχιώτη. Μια διαδικασία σχεδόν θρησκευτική. Κάτι σαν την Αγιοποίηση της Μητέρας Τερέζας σε ανταμοιβή των υπηρεσιών που προσέφερε στα ταμεία της καθολικής εκκλησίας...

Φυσικά υπήρξαν αντιδράσεις. Μία απ΄αυτές ήταν και το δημοσίευμα της εφημερίδας Δημοκρατία. Στο τέλος του ρεπορτάζ υπάρχει και κάτι αποκρουστικό. Είμαι υποχρεωμένος να το διασταυρώσω

Ονοματοθεσίες οδών το μακρινό 1979

Νωρίτερα ήταν. Τότε, το 1979, συνεδρίασε το ΣτΕ για να αποφασίσει για μιά διένεξη του Δήμου Ηρακλείου Αττικής με τον οικείο Νομάρχη πάνω σε ονοματοθεσία οδών. Λίγα πράγματα πρέπει να είναι ζωντανά από την απόφαση αυτή, εικάζω. Το σύνταγμα άλλαξε μερικές φορές, ο χάρτης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δύο κλπ. Η απόφαση παρατίθεται μετά από παρότρυνση σχολιαστή προηγούμενης ανάρτησης.
Είναι σε κάπως στρυφνή καθαρεύουσα αλλά διαβάζεται.

Όσο τα σκαλίζεις τόσο βρωμάνε. (περίπτωση Μπελογιάννη)

Ο Μπελογιάννης σύμφωνα με τους κομουνιστές ενσαρκώνει το πρότυπο του  μαχόμενου διανοούμενου. Το πρότυπο αυτό υιοθετήθηκε και σμιλεύτηκε μάλλον για να αγιοποιήσει τον Μάρξ, ο οποίος εκτός από «μαχόμενος διανοούμενος» ήταν και ένας τύπος που δεν δούλεψε πρακτικά ποτέ στη ζωή του, που ζούσε στην αρχή πουλώντας τα κοσμήματα της συζύγου του, που άφησε δύο από τα παιδιά του να πεθάνουν κυριολεκτικά από την πείνα και προς το τέλος της ζωής του τον συντηρούσε ο Ένγκελς.

Ήταν έτσι; Ήταν δηλαδή ο Μπελογιάννης ένας μαχόμενος διανοούμενος ή ένα πλουσιόπαιδο, για τα μέτρα της εποχής του, που έλαβε μια καλή σχετικά εκπαίδευση που του έδινε την δυνατότητα να λέει γοητευτικές παπάντζες, που όμως αποτελούσαν το προπέτασμα της πραγματικής του σκόπευσης; Να ζήσει δηλαδή  μια συναρπαστική ζωή παίζοντας με τον κίνδυνο.
Διανοούμενος πάντως δεν ήταν. Το κείμενο που δημοσίευσε για τα 70 χρόνια του Στάλιν  (ξέρεις, …να ζήσεις Ιωσηφάκο και χρόνια πολλά…), αποδεικνύει το αντίθετο: Ότι είχε καταντήσει (ή μήπως ήταν εξ αρχής;)  ένα κομματικό στέλεχος από τον σωρό, που έβγαζε στον αέρα ότι προσωπολατρικά κείμενα που του πάσαραν. Όπως το παρακάτω.

Το κείμενο δακτυλογραφήθηκε για το Athens Indymedia (https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=194303) στις 5/4/2004 και πάρθηκε από το βιβλίο «Νίκου Μπελογιάννη Άρθρα και Λόγοι »,εκδόσεις Πορεία 1977,που ανατυπώθηκε από το αρχικό που πρωτοδημοσίευσε ο εκδοτικός οίκος «Νέα Ελλάδα» το 1953.

Ονοματοθεσία στο μακρινό 1987

Ο Δήμος Βεροίας μου έστειλε την απόφαση με την οποία έγινε η ονοματοθεσία των οδών Μπελογιάννη και Βελουχιώτη. Είπαμε, σε γενικές γραμμές αποτελείται από αποτελεσματικούς και ευσυνείδητους ανθρώπους: Η αίτηση πήγε 16-07-2018 και εγώ έλαβα την απάντηση γραπτά στο σπίτι μου την 24/7/18.

Η απόφαση ήταν του ΄87. Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου της 11 Αυγούστου 1987. 

Σημαντική γνωμοδότηση κ. Εισαγγελέως Πρωτοδικών Λάρισας για χορήγηση εγγράφων από Δημόσιες Αρχές & Υπηρεσίες στους πολίτες

Δεν υπάρχει τίποτε πιο χρήσιμο από έναν Δημόσιο λειτουργό που κάνει σωστά τη δουλειά του. Η εισαγγελεύς της Λάρισας ας πούμε τον Μάρτιο του 2013.  Μια λειτουργός που υπομονετικά και με απόλυτο επαγγελματισμό έγραψε και διένειμε σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες της περιοχής της αλλά και στον Δικηγορικό σύλλογο της Λάρισας ένα πολυσέλιδο πόνημα που είχε, πιστεύω, σαν αποτέλεσμα να διευκολύνει την ζωή των πολιτών της πόλης. Απ’ ότι διαβάζω πάλι και ο Δικηγορικός σύλλογος της πόλης πρέπει να ενδιαφέρθηκε και να προκάλεσε με έγγραφό του την γνωμοδότηση αυτή.

Παρατίθεται για να βοηθήσει με τη σειρά του όσους ταλαιπωρούνται από την δημόσια διοίκηση παντού αλλού. Το έγγραφο θα το βρείτε στο site του δικηγορικού συλλόγου Λάρισας απ’ όπου και αντιγράφτηκε  και απόκτησε ένα κάπως πιο φιλικό φορμά.

Η ύπαρξη αυτού του εγγράφου έγινε γνωστή στο blog από σχόλιο Ανώνυμου αναγνώστη τον οποίο ο διαχειριστής του blog ευχαριστεί από καρδίας.

Στο μεταίχμιο της Νομιμότητας

Τι μπορεί να ωθήσει μια Δημόσια Υπηρεσία, μια διοικούμενη ομάδα εδώ. Παρακάτω παρουσιάζεται ένα ακόμη παράδειγμα,
ανθρώπων και όχι νοητικών σχημάτων για να μη ξεχνιόμαστε, να κινηθούν στο μεταίχμιο της νομιμότητας αρνούμενοι το στοιχειώδες; Δηλαδή να επιδείξουν έγγραφα που είχαν κατατεθεί σ΄αυτή την ΔΥ πριν εννιά χρόνια; Οι απαντήσεις δόθηκαν ήδη

Το μυστικό του χαμογελαστού μας αντάρτη

 Μου ήταν ανέκαθεν συμπαθής. Μου θύμιζε τον μεσήλικα οικογενειάρχη που κατεβάζει νωρίς το πρωί τη σακούλα με τα σκουπίδια. Αυτόν που όταν διασταυρώνονται τα βλέμματά σας σε κοιτά και λίγο αμήχανα αλλά ανοιχτόκαρδα σου λέει «καλημέρα σας». Και σήμερα μου τον θυμίζει αν και τέτοιους οικογενειάρχες δύσκολα βλέπεις πια. Τον είχαν τοποθετήσει λοιπόν πατιναρισμένο  και χαμογελαστό αρκετά ψηλά σε ένα ογκώδες για τον χώρο βουναλάκι που θύμιζε τα τραχιά βουνά της πατρίδας μας. Εκεί που το πρωτότυπό του έδωσε μάχες για την πατρίδα πολεμώντας τους Γερμανούς κατακτητές. Αυτό τουλάχιστον ήταν το κεντρικό αφήγημα. Πιθανόν αυτό να ήθελε και ο δωρητής του (Κλέων Παπανίδης)

Ποιός βαφτίζει τους δρόμους μιας πόλης

Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων

N. 3463/2006(ΦΕΚ Α 114/30.6.2006)

 

ΑΡΘΡΟ 75

Αρμοδιότητες

Ι. Οι δημοτικές και οι κοινοτικές αρχές διευθύνουν και ρυθμίζουν όλες τις τοπικές υποθέσεις, σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και της εγγύτητας, με στόχο την προστασία, την ανάπτυξη και τη συνεχή βελτίωση των συμφερόντων και της ποιότητας ζωής της τοπικής κοινωνίας

 β) Περιβάλλοντος, στον οποίο περιλαμβάνεται, ιδίως:

Τα κρατάω για να τα θυμάμαι

Τίποτε ιδιαίτερο. Κάτι τύποι που υπέγραψαν ένα μανιφέστο είναι

Ποιος και πώς αποφασίζει για τα ονόματα των δρόμων στην Ελλάδα

Το κείμενο που ακολουθεί το πήρα από το newsbeast δημοσιεύθηκε την 20/5/17 και είναι μια όμορφη δουλειά του Γιώργου Λαμπίρη. Αποτελεί πριν απ’ όλα μια εισαγωγή στο θέμα της ονοματοθεσίας των δρόμων όπως το βλέπει ένας πολίτης. Φυσικά τα πράγματα είναι πολυπλοκότερα. Διαβάστε το από το link. Εδώ μπήκε προς χάριν της πληρότητας μιας προσπάθειας που όπως αντιλαμβάνεστε ξεκίνησε ήδη

Αιματοβαμμένες ιστορίες και ευτράπελα περιστατικά που βρίσκονται πίσω από κάθε οδό

Γράφει

ο Γιώργος Λαμπίρης

Φωτογραφίες

Γιάννης Κέμμος

Ψάχνοντας τις … «μάνες του λαϊκού στρατού»

Στην χθεσινή ανάρτηση για τα ονόματα δύο δρόμων στον Προμηθέα Βεροίας μου ήρθε ένα ανώνυμο σχόλιο «Ενδιαφέρον θα έχει να μάθουμε τα πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου με το οποίο έγινε η ονοματοδοσία αυτών των οδών, το σκεπτικό τους και αν μπορούμε να προσφύγουμε κάπου για να εκλείψει αυτό το όνειδος στους δρόμους της πόλης μας!»    Το βρήκα πράγματι ενδιαφέρον και έκανα την παρακάτω αίτηση στο δήμο.  

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ Πώς Η Εξωστρέφεια Έσωσε Την Πορτογαλία

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ Πώς Η Εξωστρέφεια Έσωσε Την Πορτογαλία

Μπορούσαμε κι εμείς. Μπορούσαμε νωρίτερα, πιο ανώδυνα και κυρίως με λιγότερη ζημιά. Μπορούσαμε χωρίς μερικές εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων και λαθρομεταναστών διάσπαρτους στο μέρος μας, χωρίς διαλυμένα πανεπιστήμια, χωρίς την αιμορραγία σε ανθρώπινο δυναμικό, χωρίς την ταπείνωση της αναγνώρισης των Σκοπιανών σαν Μακεδόνων, χωρίς την απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων στους Αλβανούς, χωρίς την διάλυση και του τελευταίου ίχνους της μεταποίησης. Δεν το κάναμε.

Φυσικά δεν φταίει ο Τσίπρας. Ένα ανθρωπάριο  που του επετράπη να καβαλήσει στη ράχη ενός έθνους και να το βιάσει παρά φύσιν. Φταίνε αυτοί που του το επέτρεψαν. Κι αυτοί δεν είναι οι γνωστοί (Αμερικάνοι, Σόρος, Τέκτονες, Μπίλντενμπερκ κλπ), είναι τα τομάρια που τον ψήφισαν. 

Κάποιοι άλλοι όμως στην άλλη μεριά της Μεσογείου και έξω απ΄αυτήν, οι Πορτογάλοι τα κατάφεραν καλύτερα.  Παρακάτω αναδημοσιεύω την έκθεση της Διανεώσεως για τον τρόπο που τα κατάφερε ένας λαός πάνω κάτω όπως εμείς. 

Δυό δρόμοι και ένα πηγάδι υδρομάστευσης

Αν πάει κανείς στον Προμηθέα (συνοικισμός της Βέροιας είναι Δυτικά του Τριποτάμου) θα δει σ΄ένα σχεδόν αδιέξοδο μέρος δύο οδούς. Την οδό Νίκου Μπελογιάννη και την οδό Άρη Βελουχιώτη. Η οδός Μπελογιάννη είναι σε επαφή από τη μια μεριά με το 2^ο γυμνάσιο, και βλέπουν σ’ αυτήν όλο κι όλο τρεις πολυκατοικίες και η  άλλη (Βελουχιώτη) είναι αδιέξοδο. Και από τους δύο δρόμους οι οποίοι είναι ζήτημα αν απέχουν 130 μέτρα περνούν συνολικά 10 αυτοκίνητα την ημέρα το πολύ. Τα ονόματά τους παραπέμπουν σε γνωστές προσωπικότητες της Νεοελληνικής ιστορίας.

Με ξανακαλούν να καταθέσω

Πρόκειται για την υπόθεση που θα κατέθετα την 20/4/18. Τότε όμως η δίκη δεν έγινε διότι υπήρχε λάθος διατυπωμένο κατηγορητήριο. Περισσότερα έμαθαν πολύ λίγοι στη Βέροια. Σ΄αυτούς δεν συμπεριλαμβάνεται ο γράφων.

Ν 3448/2006

Αυτό ήταν το σχέδιο Νόμου που κάποια στιγμή έγινε ο Ν. 3448/2006 του Ελληνικού Κράτους για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα 

Συμπεριφορές Δημόσιων λειτουργών (Πρόταση για βελτίωση)

Τις προηγούμενες μέρες περιέγραψα τον τρόπο με τον οποίο έπεσα πάνω σε υπηρεσίες που δεν θέλουν να πράξουν ένα στοιχειώδες τους καθήκον. Να επιτρέψουν σε πολίτη να δει φακέλους διοικητικών πράξεων τηρώντας φυσικά τους περιορισμούς του  Νόμου. Δηλαδή να μη του δείξουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα πολιτών, πρακτικά του Υπουργικού συμβουλίου της χώρας, στοιχεία Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας και στοιχεία από φάκελο υπό δικαστική ή διοικητική έρευνα. Αν το καλοσκεφτείς δεν ήταν και τίποτα το ιδιαίτερο, η Διεύθυνση Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος θα έδειχνε τα έγραφα πάνω στα οποία στηρίχθηκε για να εκδώσει ένα απαλλακτικό Περιβαλλοντικής εγκρίσεως, και η Αρχαιολογική Υπηρεσία κάποια έγραφα από το 2012 με τα οποία το Υπουργείο Πολιτισμού είχε εκδώσει έγκριση για το ίδιο έργο και τα είχε στείλει μετά το την έκδοση της έγκρισης στη Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Το έργο λεγόταν Ολοκληρωμένο Σχέδιο Αναβάθμισης Αστικού Τοπίου και εκτελέστηκε την περίοδο 2012-2015 στη Βέροια.

Συμπεριφορές Δημόσιων λειτουργών (ΙΙ)

Στην προηγούμενη ανάρτηση περιέγραψα τον απόθαρο που πήρα από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Σήμερα σειρά έχει το Τμήμα Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος. Είναι το παλιό Τμήμα Βιομηχανίας. Σ’ αυτούς είχα καταθέσει αίτηση ζητώντας να δω τον φάκελο με τα έγγραφα του απαλλακτικού των «Αστικών Αναπλάσεων της Βέροιας». Και πάλι το κείμενο της αιτήσεως.

Συμπεριφορές Δημόσιων λειτουργών (Ι)

Ο πράγμα ήταν έτσι κι αλλιώς χάλια. Μπορεί να διορθώθηκε ανεπαίσθητα την περίοδο της διοίκησης Σαμαρά Βενιζέλου με την διάταξη που σε έθετε εκτός δημοσίου αν είχες παραπεμφθεί, αλλά με το που ήρθαν οι αριστεροί και με διάταξη του Κατρουγκάλου αυτό καταργήθηκε, οι δημόσιοι λειτουργοί ξαναξεσάλωσαν. (σαλός=ο τρελός, «εκσαλώνομαι»= αποτρελαίνομαι). Θα παρουσιάσω συμπεριφορές Δημόσιων υπαλλήλων και τα επιδιώξω να τις ερμηνεύσω. Στοιχεία για σκέψη θα παρέξω δηλαδή. Το πράγμα αν και είναι ερμηνεύσιμο θέλει προσωπικές αντοχές για να το καταπιείς.  Κάτι σαν την προδοσία στο Μακεδονικό. Με το που το βλέπω το θέμα στην ΤV αλλάζω κανάλι.

Παράνομο το ΚΚΕ;

Το έβαλα και στον λογαριασμό μου στο twitter.Το βάζω κι εδώ. 44 χρόνια τώρα βαρέθηκα την μονομανία τους, την μισαλλοδοξία τους, την μετριότητά τους και κυρίως την αίσθηση ότι είναι τόσο ανώτεροι απ' όλους τους υπόλοιπους γιατί κρατούν την απόλυτη αλήθεια. Βέβαια ο Τζήμερος μιλάει απ΄ότι κατάλαβα μόνο για το ΚΚΕ.  Και η ερώτηση που ξεπηδά αυθόρμητα είναι: Δηλαδή ο Σύριζας είναι καλύτερος;

Αν θέλατε να το δείτε το χάσατε, μπορεί να το βρω κάπου στο net. Αν το βρω τα το φέρω ή θα βγάλω link

Ένα υπέροχο ωφέλιμο χαστούκι

To βρήκα στην e-εφημερίδα  iefimerida. Γράφτηκε από κάποιον Richard Fraunberger ο οποίος απ΄ ότι φαίνεται σε δημοσιεύματα κατοικεί στην Ελλάδα από το 2001 (μας ξέρει πολύ καλά δηλαδή) και έχει εκδώσει ένα βιβλίο με Ελληνικό τίτλο «Κάθε χωριό και ένας Βασιλιάς». Δεν μπόρεσα να μάθω αν το βιβλίο αυτό αναφέρεται στην χώρα μας. Ο τρόπος και κυρίως η διεισδυτικότητα της ματιάς του είναι τέτοια που δεν μπορείς να διαβάσεις το κείμενο μια κι έξω. Ο Γερμανικός τίτλος του άρθρου είναι  Das Elend der Griechen. Η μετάφραση πιο κάτω. Έτσι για να μάθετε από μόνοι σας τι θα πει Elend στα Ελληνικά. Η εφημερίδα, η οποία απ’ ότι μπορώ να φανταστώ, το αντέγραψε από άλλη εφημερίδα  πρόσθεσε και την αντίδραση κύκλων της κυβερνήσεως η οποία εξέδωσε και επίσημη ανακοίνωση. Παρατίθεται στο τέλος. Στο τέλος ακόμη προτίθεται και σχόλιο αναγνώστη του Πρώτου Θέματος. Θα προσπαθήσω να γράψω κι εγώ κάτι. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω

Το ποίημα της μετανάστευσης του Trump και ορισμένα σχόλια του blogger

Τον τελευταίο καιρό ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump αρέσκεται να υποστηρίζει την μεταναστευτική του πολιτική με ένα ποίημα. Σωστή επιλογή. Ο έμμετρος λόγος αν και δεν πείθει συγκινεί και γι΄αυτό ακουμπά βαθύτερα κομμάτια του ανθρώπινου είναι. Είναι λοιπόν εξ ορισμού περισσότερο αποδοτικός. Πολύ περισσότερο μάλλον

Αποτυχημένες Αναλύσεις και Γνωστική Ασυμφωνία

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε από τον Evan T και θα το βρείτε εδώ. Έχει να κάνει με τις αποτυχημένες προφητείες και τον τρόπο που τις διαχειρίστηκε η ηγεσία των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Το κείμενο δεν έχει να κάνει ούτε με την συγκεκριμένη θρησκευτική κίνηση ούτε με τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις. (Άθεος για όσους δεν το γνωρίζουν αλλά σιγά την είδηση). Αντίθετα καλεί τους αναγνώστες σε μια νοητική άσκηση. Να βάλουν αντί της εκφράσεως «Μάρτυρες του Ιεχωβά» την λέξη «κομμουνιστές» και αντί της εκφράσεως «έλευση του Ιεχωβά» την έκφραση «εγκαθίδρυση του σοσιαλιστικού παραδείσου» ή κάτι τέτοιο και τέλος στη θέση της έκφρασης «αποτυχημένη προφητεία» τον όρο αποτυχημένη πρόβλεψη ή ανάλυση. Για καλύτερη και εποπτικότερη θεώρηση εφαρμόστε τα στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορέσετε να ανοίξετε μονοπάτια σκέψης που μπορεί να μη σας οδηγήσουν στην φώτιση, θα σας βοηθήσουν όμως να κατανοήσετε αρκετά και να προβλέψετε περισσότερα.

Αν πάντως σας βγει το παιχνίδι γίνετε δημιουργικοί. Βάλτε κι άλλα πρόσωπα ή πράγματα. Απλώς μη το παρακάνετε. Μην προσπαθήσετε να βάλετε και κανέναν Μπαλαούρα ή Μηταφίδη. Αυτοί δεν τρώγονται με τίποτα.

Η αιτιολογία των διοικητικών πράξεων

Το ξεσήκωσα από blog που έχει να δουλέψει από το 2013. Αυτό. Το blog ονομάζεται Χουριδάκης Ευστράτιος
Το έχω εδώ χάριν πληρότητος. Αισθάνομαι ότι αρκετά από όσα γράφει θα τα χρειαστώ σύντομα.

Προφανές;

Πριν απ΄όλα  πρέπει να πάμε στο κείμενο της αποφάσεως 2559/2017 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ Ε΄.Υπενθυμίζεται ότι επρόκειτο πάλι για ανάπλαση (Αγρίνιο) και μάλιστα εκεί δεν ξεκίνησε ο Δήμος της πόλης να σηκώνει κατασκευάσματα πότε ύψους 8 μέτρων και πότε μήκους 40 μέτρων, από χάλυβα και κυρίως χωρίς καμιά σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο. Οι άνθρωποι ήθελαν να κόψουν 64 λιγούστρα. (Καμιά 10αρια έκοψε ο δήμος Βεροίας και δεν ίδρωσε το αυτί τους).

Η απάντηση της Δ/νσεως Δασών

Την είχα προαναγγείλει.  Την παραθέτω απλώς. Όποιος δει το περίεργο (που υπάρχει κάτι που είναι ΠΟΛΥ περίεργο) κερδίζει έπαινο. Προφορικό. Ηθικό δηλαδή και όχι υλικό.

Ήρθε η απάντηση της Διευθύνσεως Δασών.

Συνεχίζουν να με θεωρούν χαζό και συνεχίζω να χαμογελἀω.
Είμαι βέβαιος ότι συνεχίζουν να είναι νευρικοί.

Αναπλάσεις εν Αιτωλοακαρνανία

Συμβαίνουν και αλλού

Εκεί στο μακρινό Αγρίνιο την χώρα του Βαρεμένου και του Μπαρμπαρούση ένας δήμαρχος ήθελε να κάνει αστικές αναπλάσεις. Μόνον που εκεί είχε την αφέλεια να μη πει ψεματάκια. Για την ακρίβεια τους είπε ότι πρόκειται να κόψει 64 δένδρα. Κάποιοι που αγαπούσαν τα δένδρα αντέδρασαν, πήγαν στο συμβούλιο της Επικρατείας και κέρδισαν την υπόθεση. Τα δένδρα γλύτωσαν. Αντιγράφω ανάρτηση της 17 Ιαν 2018 του nafpaktianews όχι τόσο γιατί οι Βεροιώτες αναγνώστες χολοσκάνε για 64 δένδρα στο Αγρίνιο αλλά γιατί το συγκεκριμένο post έχει εξολοκλήρου αντιγράψει την απόφαση του Συμβουλίου της επικρατείας η οποία έκρινε αντισυνταγματική ( ή κάτι τέτοιο) την κοπή 64 δένδρων. Εδώ είναι το link.

Ιχνηλατώντας τα κίνητρα μιας Δημόσιας Υπηρεσίας

Η σχέση μου με το Δασαρχείο Βεροίας τις τελευταίες εβδομάδες απέκτησαν μια πιο "ἑρωτική" διάσταση. Ερωτική υπό την έννοιαν ότι θέτω ερωτήματα.  Λένε ότι ο έρως και τα ερωτήματα έχουν κοινή καταγωγή. Ποτέ δεν κατάλαβα πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο.  Η τελευταία ερώτηση ήταν και κάπως καταγγελτική. Ζήτησα δηλαδή να κηρύξουν αυθαίρετες μηχανολογικές (ανυψωτικές -μεταφορικές) κατασκευές σε χώρο πρασίνου της πόλης.

Η πρώτη αντίδραση στην απάντηση του Δασαρχείου

Αυτό σύμφωνα με την απάντηση του δασαρχείου είναι έγκριση δόμησης σε δασικό χώρο

Φυσικά η απάντηση του Δασαρχείου άξιζε κάποιας αντίδρασης. Σε πρώτη φάση αυτό πραγματοποιήθηκε μέσω μιας αναφοράς προς τη Διεύθυνση Δασών. Τι άλλο; Αυτούς έδειχναν σαν υπαίτιους. Ήταν κι εκείνη η υπογραφή και η σφραγίδα τους κάτω από τον έρμο τον προϋπολογισμό του Δήμου που μας την παρουσίασαν σαν έγκριση δόμησης σε δασικό χώρο.

Όλη η απάντηση του Δασαρχείου

Πατώντας μεγαλώνει

Χθες πήρα την απάντηση του Δασαρχείου στην καταγγελία για τα μηχανολογικά κάτω από την Εληά. Καταγγελία αυθαίρετης κατασκευής υπενθυμίζω.

Η απάντηση δίδεται και σε .jpg και κανονικό κείμενο. Παρουσιάζονται και τα δύο. Όποιος έχει εξοικείωση με δημόσια έγγραφα να μη θυμώσει. Ας παραμείνει επιεικής. Οι άνθρωποι είναι στενοχωρημένοι και αμήχανοι. Είναι επόμενο να χρησιμοποιούν και παιδιάστικες δικαιολογίες.

Το κείμενο λοιπόν.

Η paper free διοίκηση δεν είναι καθόλου μακρυά

Μη σας ξεγελά το εικονίδιο. Τα πράγματα είναι ασύγκριτα απλούστερα

Με τα πολλά που συνέβησαν σήμερα ξέχασα να σημειώσω και το πιπεράτο.  Κατάθεσα την χειρογραφική καταγγελία στην διεύθυνση Δασών. (Την είχα καταθέσει μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας χθες) Στις 8,30 δεν είχε έρθει ακόμη η απάντηση, είπα να κάνω και καμιά βόλτα και πήγα.

Καλιφόρνια: Η οινοποιία απειλεί την κοιλάδα της Νάπα

Δεν ξέρω αν έχουν δίκαιο ή είναι ένα κοπάδι χορτάτων οικοφρικιών. Το παραθέτω αφού το αντέγραψα από την ηλεκτρονική  έκδοση της Ναυτεμπορικής. 

Θα ψάξω και την αντίθετη άποψη. Είναι ενδιαφέρον γιατί η αλήθεια τελικά υπάρχει εκεί που δεν την περιμένεις.

Απάντησε το Δασαρχείο

Είκοσι μέρες μετά την αίτηση προς το Δασαρχείο,  ήρθε η απάντηση. Άντεξα μια γρήγορη ανάγνωση, για την ώρα. Το ύφος ήταν αντίστοιχο του συναξαριστή: Δεν έχουμε δώσει έγκριση αλλά είναι σα να δώσαμε. (Βίος Αγίου Παϊσίου του Αγιορίτου).

Κάνοντας το καθήκον μου. (Κύμα 2ο Πράξη 4η) (παράπλευρες οφέλειες)

Αν και βαθιά πικραμένος από αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι ως εθνική ήττα και προδοσία, που θα μπορούσαν και να μην είχαν γίνει, σκέφτηκα πως η καθημερινότητα είναι το πραγματικό και πιο δύσκολο πεδίο μάχης. Έτσι ξεκίνησα και πάλι την δράση που έχω αναθέσει τώρα τελευταία στο εαυτό μου.  

Διαχειριζόμενοι μια συντριπτική ήττα

Σήμερα είναι μια ταπεινωτική μέρα. Κάνουμε ταμείο μετά από 44 χρόνια. Μια άλλη τέτοια μέρα ή έστω περίοδος ήταν η κατάληψη της μισής Κύπρου από τους Τούρκους το 1974. Μια σχετικά καλή μέρα θα μπορούσε να ήταν η 29 Αυγούστου του 1949, αν και πάλι πως μπορείς να παραδεχθείς ότι νίκησες σκοτώνοντας τον αδερφό σου; Όλες αυτές οι μέρες (συμβολικά) δεν ήρθαν μόνες τους και απότομα. Συνοδεύτηκαν από μικρές καθημερινές ήττες που επιτρέψαμε να μας συμβούν. Αλλάζει το σημερινό ρεζιλίκι; Ναι, μετά από άλλα 40 χρόνια επίμονων και καθημερινών προσπαθειών είναι η απάντηση. Η κατήφεια επανέρχεται γιατί ως λαός μάθαμε να προσπαθούμε 40 λεπτά το πολύ.  

Ας είναι όμως. Ας βρούμε πριν απ΄όλα που έχουμε ηττηθεί. Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Στη διαχείριση της καθημερινότας μας σε σχέση με τον τρόπο που συμβιώνουμε και διοικούμαστε είναι το πρώτο πεδίο μάχης στο οποίο αφήσαμε να υποστούμε εκατοντάδες εκατομμύρια μικρές ήττες.

Θέλει λέει να γίνει αυτοκράτορας

Στις διχτατορίες κάτι τέτοια κείμενα εξαφανίζονται γρήγορα.  Εμείς έχουμε δημοκρατία λέμε, αλλά με την φόρα που πήρανε τα πράγματα ποτέ δεν ξέρεις. Το κείμενο είναι στο Βήμα.  http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=810626