Η αναφορά για το άσκοπο ασανσέρ

Είναι βέβαια κι εκείνο το ασανσέρ για το οποίο κάθε μέρα όλο και περισσότεροι  αναρωτιούνται γιατί κατασκευάστηκε. Κάποιοι, πριν ένα εξάμηνο περίπου, είχαν αναρωτηθεί και δεν αρκέστηκαν σ΄αυτό. Ρώτησαν κιόλας και μάλιστα γραπτά. Τον Δήμο, την Αρχαιολογία, τις Δασικές Υπηρεσίες, το Τμήμα Βιομηχανίας και περιβάλλοντος. Από κάποιους πήραν απαντήσεις εύκολα και από κάποιους άλλους ζήτησαν την αρωγή της δικαιοσύνης για να ενημερωθούν. Τελικά απέκτησαν εικόνα την οποία αργά και σταθερά διοχετεύουν σε κρατικούς μηχανισμούς ελέγχου. Το θεωρούν προσφορά προς την πόλη τους. Μπορεί και να είναι μπορεί και όχι. Εξ άλλου και στη δημόσια και στην ιδιωτική σφαίρα ο άνθρωπος δεν είναι μόνο καλός ή μόνον κακός. Μόνο ιδιοτελής ή μόνο ανιδιοτελής.  Μια μίξη είναι, και αυτό, όντας γνωστό ήδη από τον Ηράκλειτο, το επαναλαμβάνουν φιλόσοφοι και σοφοί σε κάθε γενιά.  

Παρακάτω θα δώσω ξανά το κείμενο αυτή τη φορά ολοκληρωμένο και με σωστά links για όποιον νομίζει πως είναι δύσκολο να ασχοληθείς με τα στραβά του τόπου σου και την επιδιόρθωσή τους. 

Η παρούσα αφορά στην διασπάθιση δημόσιου χρήματος μέσω κατασκευής ενός κατά τη γνώμη μου άσκοπου και αυθαίρετου έργου το οποίο εκτελέστηκε στα πλαίσια του έργου Ολοκληρωμένες Επεμβάσεις Αστικού Τοπίου από την τεχνική υπηρεσία του Δήμου Βεροίας στη Βέροια. Οι κατασκευές που περιγράφονται κτίσθηκαν μέσα σε οικόπεδο ευθύνης του Δασαρχείου, χωρίς την έγκριση αυτού, εξωσυμβατικά χωρίς να περιγράφονται στην αρχική μελέτη ούτε την περιβαλλοντική έγκριση και εν τέλει πληρώθηκαν από τον Δήμο Βεροίας.

Ο λόγος για τον οποίο απευθύνομαι στην Υπηρεσία σας πηγάζει από το ότι μια μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσα μαζί με τον συμπολίτη μου Γιάννη Καρατσιώλη, και αφορούσε στην κατασκευή των διαδρόμων τυφλών στα πλαίσια του ίδιου έργου κατέληξε με την Β16/8 (Στοιχείο 1) στην απόρριψη και αρχειοθέτηση. Προφανώς γνωρίζω πολύ λιγότερα, αλλά μετά απ’ αυτό δεν μπορώ να απευθυνθώ για το ίδιο έργο, κι άλλο κομμάτι του έστω, στην υπηρεσία που την αρχειοθέτησε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Στην πόλη της Βέροιας κατασκευάστηκε την περίοδο 2012-2015 το έργο Ολοκληρωμένο Σχέδιο Αναβάθμισης Αστικού τοπίου το οποίο  συνηθίσαμε να το αναφέρουμε απλώς ως αστικές αναπλάσεις. Είχε προϋπολογισμό 7,5 εκ € και εκτεινόταν σε δρόμους 1200 μέτρων και πάνω από 40 στρέμματα πάρκων. Η κοινή γνώμη το είδε ως ένα καταστροφέα θέσεων στάθμευσης και αντέδρασε κάνοντας προσφυγές όπου ήταν δυνατόν. Μία από αυτές ήταν και στο Δασαρχείο. Ο δήμος για να κάμψει τις αντιδράσεις υποσχέθηκε την κατασκευή ενός μεγάλου υπαίθριου χώρου στάθμευσης. Το θέμα ήταν πως η πεζή προσπέλαση του χώρου αυτού όφειλε να γίνει καλύπτοντας υψομετρική διαφορά 25 μέτρων και οριζοντιογραφική απόσταση 80 μέτρων. Έτσι οι δημοτικοί άρχοντες σκέφτηκαν να κατασκευάσουν και κατασκεύασαν έναν ανελκυστήρα, ένα κεκλιμένο ιμάντα μεταφοράς προσώπων, μια γέφυρα (Δρόμος-ανελκυστήρας) και ένα τοιχίο να προστατεύει τον γυάλινο ανελκυστήρα από τα πρανή ανάντη. Τότε είδαμε πως ούτε το Δασαρχείο ούτε και οι μηχανικοί του δήμου (ούτε και οι καταγγέλλοντες) δεν γνώριζαν την εμπλοκή του δασαρχείου στο έργο. Κάποια στιγμή υπήρξε καταλαγή, ο δήμος δήλωσε πως πήρε όλες τις απαραίτητες εγκρίσεις και τα έργα προσβάσεως κατασκευάστηκαν μέχρι το 2014. Τα μεταφορικά και ανυψωτικά συστήματα δεν λειτούργησαν ποτέ. Κόστισαν με βάση αναφορές του δήμου σε μέσα μαζικής ενημέρωσης γύρω στα 150 χιλ €. Το έργο αυτό δεν έχει παραληφθεί ακόμη οριστικά.

Συζητώντας με Δημοτικό σύμβουλο ο οποίος κληρώθηκε να συμμετάσχει στην επιτροπή οριστικής παραλαβής, θυμήθηκα όλη την διελκυστίνδα του 2012 (στην οποία είχα λάβει κι εγώ μέρος) και σκέφτηκα πως θα ήταν χρήσιμο να μάθαινα γιατί δεν λειτουργούν τα ανυψωτικά συστήματα τα οποία σήμερα ήδη βανδαλίζονται (Στοιχείο_2) από αγνώστους.

  Έτσι την 10/05/2018 ζήτησα εγγράφως από την δασική υπηρεσία τις εγκριτικές πράξεις και τα υπηρεσιακά σημειώματα που αφορούσαν στο επίδικο έργο. Την 14-5-2018 τα απέκτησα. Τα έγραφα ήσαν η 13176/12-12-2012 ΑΔΑ Β4Μ7ΟΡ1Υ-ΟΨΡ (Στοιχείο_3) και μέρος της αλληλογραφίας που οδήγησε στην έκδοσή της.

Στο λεκτικό της αποφάσεως (13176/12-12-2012) γίνεται αναφορά σε Φυτοτεχνική μελέτη μόνον . Στο χώρο όμως υπάρχουν από το 2014 και μετά

1.            Ένας στεγασμένος μηχανικός διάδρομος καλυμμένου εμβαδού  40,00 Χ 2,50 =100,00 m²

2.            Ένα ανελκυστήρας εμβαδού κατόψεως 4,50 m²

3.            Μια γέφυρα διαστάσεων 2,40 Χ 13,00 =31,20 m²

4.            Κλιμακοστάσιο εκτιμώμενου εμβαδού ~50 m²

5.            Μια βαριά κατασκευή από μπετόν η οποία προστατεύει τον ανελκυστήρα από την αστοχία των ανάντη πρανών

6.            Ένα στέγαστρο σε επαφή με το τουριστικό περίπτερο Εληά, του οποίου το εμβαδόν δεν είναι δυνατόν να εκτιμηθεί με ακρίβεια 10δων μέτρων αλλά είναι σαφώς επιφανείας της τάξεως των 800 m² τα έγγιστα.

Έτσι προκειμένου να εκτιμηθεί το εμβαδόν του οικοπέδου επί του οποίου έγιναν αυτές οι κατασκευές, αλλά και να ευρεθεί η εγκεκριμένη εμβαδομέτρησή τους, ζητήθηκε και πάλι από το Δασαρχείο με την από 15-5-18 αίτησή μου (Στοιχείο_4) το τοπογραφικό με βάση το οποίο δόθηκε η έγκριση υπ΄αρ πρωτ 13176/12-12-2012. Παράλληλα ζητήθηκε και, αν υπήρχε, μια πρόσθετη έγκριση με την οποία αδειοδοτήθηκαν ή εγκρίθηκε η κατασκευή  των κατασκευασμάτων.

Το συμπέρασμα ήταν πως τα κτίσματα αυτά ενώ ήσαν κατασκευασμένα σε πάρκο (χώρο ανθρωπογενούς φύτευσης) δεν είχαν έγκριση από το Δασαρχείο το οποίο όπως φαίνεται από την Νομοθεσία που εκτίθεται κατωτέρω ήταν και είναι αποκλειστικά υπεύθυνο.

Στα τοπογραφικά δεν υπήρχαν ίχνη των κτισμάτων πλην αυτού του στεγάστρου εν επαφή με το Τουριστικό περίπτερο.

Παράλληλα έγινε έρευνα αν υπήρχαν εγκρίσεις από άλλες υπηρεσίες. Έτσι με την υπ’ 12949/9-5-18 ζητήθηκε από τον Δήμο Βεροίας, ο φάκελος της οικοδομικής άδειας κατασκευής των κτισμάτων του ανελκυστήρα και του διαδρόμου διελεύσεως καθώς και η περιβαλλοντική έγκριση των εγκαταστάσεων.

Την 21-5-18 απαντήθηκα με το 12949/15-5-18 έγγραφο του Δήμου Βεροίας. (Στοιχείο_5)  Σ’ αυτό υπήρχαν οι παρακάτω ισχυρισμοί:

Ότι τα ανυψωτικά και μεταφορικά συστήματα είναι για κατασκευές οι οποίες εμπίπτουν στις διατάξεις της υπ΄αρ 52716/2001 απόφασης του ΥΠΕΧΩΔΕ (ΦΕΚ 16638/13-12-01) και σε συνδυασμό με την εγκύκλιο 61/86 δεν απαιτείται οικοδομική άδεια (άρθρο 20 του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού Ν. 4067/2012 1. Στους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους του οικισμού επιτρέπονται κατασκευές για:  α) τη διαμόρφωση του εδάφους, όπως κλίμακες, τοίχοι, διάδρομοι, κεκλιμένα επίπεδα, μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών, καθώς και κατασκευές για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενων ατόμων…),

Υπήρχε επισύναψη της υπ΄αρ πρωτ Δ13β-1406 βεβαίωσης απαλλαγής υπό όρους από διαδικασία Έγκρισης Περιβαλλοντικών όρων, (Στοιχείο 6) από το site όμως τουΥΠΕΚΑ ανέκτησα έγγραφο στο οποίο γίνεται σαφής διάκριση δόμησης σε Δασική και σε κοινόχρηστη έκτασης. (Στοιχείο 7) Στις τελευταίες δύο σειρές του εγγράφου γίνεται σαφής αναφορά για το τι επιτρέπεται σε κοινόχρηστη και τι σε δασική έκταση. Παρακάτω αποδεικνύεται ότι ο Δήμος Βεροίας, και η πολεοδομική υπηρεσία ειδικά, γνώριζαν καλά ότι ο ισχυρισμός αυτός αποτελεί άκομψη προσπάθεια παραπλάνησης.

Την 29/5/18 κατέθεσα σε δύο υπηρεσίες αναφορές με σχεδόν ίδιο κείμενο.

Η πρώτη ήταν προς το Δασαρχείο, με την οποία επεσήμανα τα στοιχεία τα οποία αποδείκνυαν  την αυθαιρεσία και ζήτησα να κηρύξουν παράνομη την επέμβαση και να επιβάλλουν στον Δήμο Βεροίας να επανορθώσει τις βλάβες που προξένησε στο τοπικό οικοσύστημα. Επίσης ζητήθηκε  να οδηγήσουν στη δικαιοσύνη τους καταπατητές εξηγώντας ότι η κατασκευή ισοδυναμούσε με καταπάτηση δασικού χώρου.

Η δεύτερη ήταν προς την Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού Κ Μακεδονίας, όπου ζητήθηκαν τα ίδια πάνω κάτω πράγματα.

Η πρώτη κατατέθηκε από εμένα προσωπικά και πήρε αρ πρωτ 4742/29-5-18 ενώ η δεύτερη κατατέθηκε on line.

Η απάντηση από το Δασαρχείο ήρθε την 20 Ιουνίου 2018 (με αριθμό πρωτοκόλλου 5314 και ημερομηνία 11 Ιουνίου 2018) (Στοιχείο_8) και ήταν ότι τα μηχανολογικά (ασανσέρ και μηχανικός διάδρομος)  δεν  ήταν αυθαίρετα διότι υπήρχε έγκριση εκ μέρους του Δασαρχείου και ότι η έγκριση αυτή δεν ήταν άλλη από την έγκριση της φυτοτεχνικής μελέτης που μου είχε σταλεί καθότι στα υποβληθέντα από τον αδειοδοτούμενο φορέα έγγραφα υπήρχε και προϋπολογισμός, το τελευταίο φύλλο του οποίου μου έστειλαν. Σ’ αυτή την τελευταία σελίδα, που ήταν υπογεγραμμένη εκτύπωση λογιστικού φύλλου 85 προσθετέων, υπήρχαν και δύο γραμμές. Η μία, αρ 79, ανέφερε (Στοιχείο_9)  «Υδραυλικός ανελκυστήρας προσώπων, έμμεσης ανάρτησης ωφέλιμου φορτίου 800 kg (8 άτομα) πλήρης και η άλλη, αρ 80, ανέφερε «Κυλιόμενος διάδρομος εμπορικής χρήσης, κατάλληλος για εξωτερική εγκατάσταση με πλάτος παλέτας 1000 mm, ταχύτητα 0,50 m/sec  και μεταφορική ικανότητα 9000 άτομα/ ώρα πλήρης.» ( Το κόστος αυτών των δύο εργασιών είναι 45.000 + 105.800 € αντίστοιχα. Πριν το εργολαβικό κέρδος απρόβλεπτα κλπ. Σημειώνεται ότι το σύνολο αυτών των μηχανολογικών είναι ποσοστό 14% του συνολικού προϋπολογισμού του έργου ). Η απάντηση της υπηρεσίας μεταξύ άλλων ανέφερε και τα εξής:  «Για τις υπόλοιπες επεμβάσεις, πού ήσαν: α) η κατασκευή υπαίθριου ανελκυστήρα. β) κυλιόμενου διαδρόμου …και τις οποίες ο Δήμος έκρινε ότι εξασφαλίζουν την άνετη και ασφαλή κίνηση των επισκεπτών…» για να συνεχίσει σε επόμενη παράγραφο «Η Δ/νση Δασών Ημαθίας συμφώνησε με την εισήγηση και τις απόψεις της Υπηρεσίας μας» και ενέκρινε την «Φυτοτεχνική Μελέτη-Συπληρωματικά στοιχεία», με την αρ 13176/12-12-2012 …απόφασή της. Το ότι με την ως  άνω απόφαση, εγκρίθηκε και το επιτρεπτό της επέμβασης για τον κυλιόμενο διάδρομο, τον υπαίθριο ανελκυστήρα και την πέργκολα φαίνεται στο κείμενο της μελέτης και στον προϋπολογισμό, που φέρει την σφραγίδα έγκρισης της Δ/νσης Δασών.» Κείμενο μελέτης δεν είδα. Ως προς τον προϋπολογισμό, συνάπτω και πάλι το τελευταίο του φύλο που παρέλαβα από το δασαρχείο και έχω ήδη παραθέσει τον σύνδεσμό του.

Το ενδιαφέρον ήταν ότι το δασαρχείο μαζί την απάντησή του αυτή μου χορήγησε και μια αλληλογραφία τους, με το Τμήμα Δασών, με το αντίστοιχο τμήμα της Αποκεντρωμένης διοίκησης, με μένα και με τον Δήμο που είχε το 2012 όταν είχα καταγγείλει τον δήμο ότι κάνει έργα χωρίς έγκριση. Τότε ο  Δήμος Βεροίας είχε επιδιώξει άρον των άρον να εκδοθεί έγκριση του Δασαρχείου.

Η συνέχεια της ενέργειας. Λαμβάνοντας αυτήν την απάντηση θεώρησα ότι το Δασαρχείο στρεψοδικούσε και γι αυτό συνέχισα αιτούμενος απαντήσεως από την προϊστάμενη υπηρεσία του Δασαρχείου την Δ/νση Δασών Ημαθίας. Η αίτηση-καταγγελία έγινε την 19 Ιουνίου 2018. (Στοιχείο 10)Είχε κατατεθεί την προηγούμενη και ηλεκτρονικά. Μου δόθηκε απάντηση την 21 Ιουνίου 2018. (Στοιχείο 11)Και εδώ η απάντηση κινήθηκε πάνω στον ίδιο άξονα. Αναφέρει. «2. Είναι προφανές ότι η υπηρεσία μας για να εγκρίνει την μελέτη θεώρησε ότι, σύμφωνα με την τότε υφιστάμενη νομοθεσία, η μελέτη είναι μέσα στο πνεύμα της διάταξης της παρ. 1θ του άρθρου 49 του ν. 998/79 όπως τροποποιήθηκε …». Προφανές λοιπόν. Παρόλα αυτά υπήρχε στο έγγραφο που μου έστειλε συνημμένο και δεν ήταν άλλο από το συνημμένο στην  έγκριση της φυτοτεχνικής και με τίτλο «ΕΚΘΕΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ _ΘΕΩΡΗΣΗΣ». (Στοιχείο 12) Σ΄αυτήν δεν γίνεται καμία σαφής αναφορά πάνω σε μηχανολογικά.

Θέλησα να ζητήσω από την Δ/νση Δασών κάποια υπηρεσιακά σημειώματα και κυρίως την αιτιολογική έκθεση η οποία προηγήθηκε λογικά της υπογραφής. Δεν υπήρχε όμως λόγος. Το δασαρχείο Βεροίας μεταξύ των εγγράφων που μου έστειλε ήταν και μια αιτιολογική έκθεση με την ονομασία «πράξη επαλήθευσης φυτοτεχνικής μελέτης». (Στοιχείο 13) Σ΄ αυτήν που δεν γίνεται καμία αναφορά σε μηχανολογικό ανυψωτικό εξοπλισμό παρότι γίνεται λεπτομερής αναφορά επί όλων των αιτούμενων έργων φύτευσης. Συγκεκριμένα αναφέρεται: «Οι προτεινόμενες φυτοτεχνικές εργασίες είναι:1) Η φύτευση 8660 φυτών κατανεμημένων ως εξής 126 δένδρων, 513 θάμνων, 6946 ποωδών, 591 φυτών πρανών και 484 αναρριχόμενων φυτών. 2) εγκατάσταση χλοτάπητα συνολικής έκτασης 10,30 στρεμμάτων. 3) κατασκευή δικτύου άρδευσης, 4) Η προμήθεια κηπευτικού χώματος, 5) Η διαμόρφωση διαδρόμων περιπάτου από γαρμπιλομπετόν, πατημένο χώμα, γρανιοτοκυβόλιθους και πλάκες. Τα υπόλοιπα έργα και εργασίες, όπως αναφέρονται στην εν λόγω φυτοτεχνική μελέτη, είναι στο πλαίσιο της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του Ν.998/1979, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 41 του Ν. 4067/2012, και συμφωνούμε για την εκτέλεση τους.»

 Έγκριση επομένως δεν υπήρχε. Εκτός πια κι αν ο επαληθευτής μπορούσε να δει φυτεύσεις, αρδεύσεις, χλοοτάπητες και προμήθεια κηπευτικού χώματος και είδε απλώς ως «υπόλοιπα» δύο ευμεγέθεις δομικές και μηχανολογικές οντότητες συνολικής μάζας χάλυβα 50 τόνων, μήκος 40 μέτρων και ύψους 11 μέτρων με ηλεκτροκινητήρες ισχύος μερικών ΚW. Θεωρώντας ότι έχω πράξει πολύ περισσότερα απ’ ότι είχα υποχρέωση ως πολίτης προκειμένου να αποδείξω ότι δεν υπήρχε έγκριση εκ μέρους των Δασικών Υπηρεσιών σταμάτησα εκεί την έρευνά μου και τις αιτήσεις προς αυτές . Το αντικείμενο των πράξεών τους καθώς και τα κίνητρά τους είναι πλέον αντικείμενα υπηρεσιών και αρχών της συντεταγμένης μας κοινωνίας.

Κι αν ακόμη κι αυτές οι παρατηρήσεις δεν πείθουν για το αβάσιμο των ισχυρισμών των Δασικών υπηρεσιών η μελέτη των εγγράφων που μου παρέσχε το Δασαρχείο εξαλείφουν κάθε αμφιβολία επ’ αυτού.

Με το Αρ πρωτ 2791/03-04-2012 έγγραφη απάντηση  που έστειλε στο  Δήμο (Στοιχείο_14) στο από 16-03-2012/12739 έγγραφό του ισχυρίζεται πως τα έργα που προτίθεται να κατασκευάσει ο Δήμος «βρίσκονται μέσα σε κοινόχρηστους χώρους, που στους χάρτες της ΕΠΑ, φέρουν τον Χαρακτηρισμό «Χώροι πρασίνου»» για να καταλήξει πως «με τις προτεινόμενες επεμβάσεις που έχουν τον χαρακτήρα βελτίωσης υφισταμένων έργων και ιδιαίτερα με τις φυτεύσεις, οι χώροι αυτοί αναβαθμίζονται και ενισχύεται ο χαρακτήρας και η χρήση τους ως κοινοχρήστων χώρων πρασίνου». Από τα παραπάνω γίνεται αμέσως σαφές ότι η υπόθεση είχε αντιμετωπισθεί σε πρώτη φάση με περισσή  ελαφρότητα.

Το έγγραφο αυτό όμως ξαναγράφτηκε,  δύο μέρες πριν,( έτσι τουλάχιστον φαινόταν στην αρχή)  την 02-04-2012 (Στοιχείο 15) (με ίδιο αριθμό πρωτοκόλλου!)  και έλεγε «Για όσες από τις προτεινόμενες επεμβάσεις, επιδιώκεται η βελτίωση και η συντήρηση των υφισταμένων κατασκευών καθὠς και για την εκτέλεση των φυτοτεχνικών εργασιών εμπλουτισμού της υπάρχουσας βλάστησης με νέες φυτεύσεις η υπηρεσία μας δεν έχει αντίρρηση» για να συμπληρώσει. «Σας γνωρίζουμε επίσης ότι κατασκευές και έργα που αλλάζουν τον προορισμό και την χρήση εκτάσεων που έχουν χαρακτηρισθεί ως «Χώροι πρασίνου»,. Όπως επίσης και η καταστροφή της υπάρχουσας βλάστησης, απαγορεύονται από την Δασική νομοθεσία, στην οποία υπάγονται οι συγκεκριμένοι χώροι»  Ο λόγος για τον οποίον άλλαξε το έγγραφο και μάλιστα με προχρονολόγηση (που αποδεικνύεται παρακάτω) ήταν ότι οι πολίτες είχαν αρχίσει να κάνουν ερωτήσεις. Ανάμεσά τους κι εγώ.

Αμέσως μετά βρίσκουμε το 8335/14-08-2012 έγγραφο που στέλνει το Δασαρχείο στην Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων (Στοιχείο 16) και ρωτά μια σειρά πραγμάτων. Στα συνημμένα του πάντως υπάρχει το 2791/02-04-2012! (όχι αυτό με ημερομηνία 03-04-2012). Εκεί βρίσκει κανείς και την από 06-08-2012 αίτησή μου. Εδώ η ελαφρότητα έχει φύγει. Μετά μια γενική αναφορά στο σύνολο του έργου περιγράφονται οι προθέσεις του Δήμου στην επίδικο περιοχή. Δηλαδή

1.       Κυλιόμενος διάδρομος μήκους 64 μέτρων

2.       Μεταλλικός σκελετός με ξύλινα σκίαστρα σε επαφή με το αναψυκτήριο της Εληάς

3.       Παιδότοπος με παιχνίδια

4.       Κατασκευή στεγάστρου με μεταλλικό σκελετό για έκθεση ανθοκομίας.

5.       Φυτοτεχνικές επεμβάσεις γενικώς

Κάνει μια περιγραφή της νομικού καθεστώτος υπαινισσόμενο την πλήρη αυθαιρεσία των επεμβάσεων που έχουν γίνει στην περιοχή αυτή κατά καιρούς αλλά και την μακρόχρονη αποδοχή τους, δεν παραλείπει  αναφορά στην καταγγελία μου και εντέλει ζητά να μάθει αν

1.       Έπρεπε η εν λόγω μελέτη ( η επίδικος μελέτη δηλαδή) να έχει έγκριση από το Δασαρχείο.

2.       Αν έπρεπε το δασαρχείο να εκδώσει άδεια επέμβασης γενικώς ή να απαγορεύσει την εκτέλεση έργων όπως  «Κυλιόμενος διάδρομος», «ασανσέρ» (που δεν είχε περιγραφεί πιο πάνω), «παιδότοπος, στεγασμένος λυόμενος χώρος εκδηλώσεων κλπ»

3.       Κι αν έπρεπε να εγκρίνουν τα έργα και  μήπως θα έπρεπε να κηρύξουν το έργο αυθαίρετο σε περίπτωση απουσίας εγκρίσεων.

Τα επόμενα έγγραφο ήταν

Το 50414 /24-09-2012 και ήταν το αίτημα του Δήμου Βεροίας προς το Δασαρχείο. (Στοιχείο 17) Το πρωθύστερο βέβαια δείχνει ότι δεν μου δόθηκε όλη η αλληλογραφία. Επ’ αυτού  δεν μπορώ ως απλός πολίτης να πράξω τίποτε επί πλέον. Στο έγγραφο αυτό ο δήμος μειώνει τις απαιτήσεις του και ζητά:

1.       Κατασκευή ασανσέρ κατόψεως 4τμ

2.       Κυλιόμενο διάδρομο εμβαδού 51 τμ

3.       Πέργκολα του τουριστικού περιπτέρου εμβαδού 631τμ

Ούτε παιδότοπος ούτε στεγασμένος  λυόμενος χώρος εκδηλώσεων υπάρχουν πλέον.

Το 9614/12-09-2012 που είναι σήμα διακοπής εργασιών του έργου (Στοιχείο 18)  στην περιοχή με εντολή στον Δασοφύλακα να την εφαρμόσει.

Το 10301/25-09-2012 του Δασαρχείου Βεροίας, (Στοιχείο 19) που ζητά από τον δήμο δύο πράγματα

1.       Να σταματήσει το έργο

2.       Να  πληροφορηθεί από τον Δήμο  ποιοι είναι οι άλλοι χώροι πρασίνου στο έργο.

Σημειώνεται ότι αυτό γίνεται 5,5 μήνες μετά το πρώτο έγγραφο όπου οι χώροι ονομάζονταν «κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου». Προφανώς είχαν διαβάσει τον Νόμο και είδαν ότι  τέτοιος χαρακτηρισμός δεν υφίσταται εννόμως. Δηλαδή όταν ένας χώρος είναι πρασίνου δεν είναι κοινόχρηστος και το αντίστροφο.

Το 70724/6-9-2012 έγγραφο της Γενικής Δ/νσης Δασών και αγροτικών υποθέσεων (Στοιχείο 20), όπου τα πράγματα ορίζονται με  σαφήνεια και αυστηρότητα ως εξής:

1.       Το υλικό που στάλθηκε στην  Γενική διεύθυνση δεν ήταν μελέτη και πρέπει να συνταχθεί μελέτη.

2.       Η έγκρισή της θα γίνει στα πλαίσια της κείμενης Νομοθεσίας

3.       Η έγκριση αυτή θα αποτελεί άδεια επέμβασης

Το 10466/01-10-2012 του Δασαρχείου προς τον Δήμο Βεροίας (Στοιχείο 21)  όπου αφού τους ενημερώσει για την εντολή της Γενικής Δ/νσεως τους ζητά επί πλέον

1)      Παρουσία Δασολόγου, (ο οποίος πρέπει να μάθουμε ποιος ήταν και να μας εξηγήσει τι συνέβη εκεί)

2)      Πλήρη ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης ως προς την φύτευση και τις κατασκευές

3)      Λεπτομερές σχέδιο φυτεύσεως και κατασκευών. Σημειώνεται ότι από τις κατασκευές εδώ αποκλείει ανελκυστήρα και κυλιόμενο διάδρομο.

4)      Αναφορά κατασκευών που θα απαιτήσουν ιδική άδεια από την πολεοδομία (την αναφέρει ως πολεοδομική άδεια) και στατικούς υπολογισμούς

Το 56838/30-10-2012 με το οποίο ο δήμος (Στοιχείο 22) καταθέτει μελέτη

Το 12196/09-11-2012/Δασαρχείου Βεροίας (Στοιχείο 23) όπου γίνονται αποκλειστικά παρατηρήσεις φυτοτεχνικού περιεχομένου από το Δασαρχείο.

Το 58926/19-11-2012 του Δήμου (Στοιχείο 24)  με το οποίο κατατίθεται διορθωμένη μελέτη.

Το 13162/ 04-12-2012 του Δασαρχείου (Στοιχείο 25) προς την Διεύθυνση Δασών. Μ΄ αυτό μεταβιβάζεται η ελεγμένη πλέον μελέτη στην Δ/νση Δασών. Το φύλο ελέγχου που την συνοδεύει ονομάζεται «Έκθεση επαλήθευσης φυτοτεχνικής μελέτης» η οποία γράφει αυτά που προαναφέρθηκαν δηλαδή «Οι φυτοτεχνικές εργασίες που προτείνονται είναι:1) Η φύτευση 8660 φυτών κατανεμημένων ως εξής 126 δένδρων, 513 θάμνων, 6946 ποωδών, 591 φυτών πρανών και 484 αναρριχόμενων φυτών. 2) εγκατάσταση χλοτάπητα συνολικής έκτασης 10,30 στρεμμάτων. 3) κατασκευή δικτύου άρδευσης, 4) Η προμήθεια κηπευτικού χώματος, 5) Η διαμόρφωση διαδρόμων περιπάτου από γαρμπιλομπετόν, πατημένο χώμα, γρανιοτοκυβόλιθους και πλάκες. Τα υπόλοιπα έργα και εργασίες, όπως αναφέρονται στην εν λόγω φυτοτεχνική μελέτη, είναι στο πλαίσιο της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του Ν.998/1979, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 41 του Ν. 4067/2012, και συμφωνούμε για την εκτέλεση τους.» 

Το Υπηρεσιακό Σημείωμα από 13-12-2012 της Δ/νσης Δασών (Στοιχείο 12) με τίτλο «ΕΚΘΕΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΘΕΩΡΗΣΗΣ» που γράφει τα ίδια με την έκθεση  επαλήθευσης του Δασαρχείου. (Σύνδεσμος υπάρχει και πιο πάνω)

Αξιοποιώντας τα δεδομένα της αλληλογραφίας Δήμου Δασαρχείου και Γενικής Διευθύνσεως Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων βλέπουμε ότι το Δασαρχείο, αφού έλαβε οδηγίες σε σχέση με την έκδοση άδειας επεμβάσεως, ζήτησε πλήρεις περιγραφές κατασκευών που απαιτούσαν οικοδομική άδεια. Ο Δήμος δεν προσκόμισε ποτέ τέτοιες περιγραφές. Διερευνώντας το αρχείο του Δασαρχείου νόμιμα και με αίτησή μου δεν βρήκα στατικά ούτε του ανελκυστήρα ούτε του κυλιόμενου διαδρόμου. Δεν βρήκα για την ακρίβεια κανένα σχεδιαστικό ίχνος οπουδήποτε.

Συμπεραίνω ότι ο Δήμος δεν ζήτησε ποτέ εγγράφως έγκριση αυτών των κατασκευών. Κατέθεσε όμως έναν προϋπολογισμό 85 προσθετέων όπου περιγραφόταν με σχολαστική ακρίβεια κάθε εργασία που έγινε και κάθε ομάδα φυτών που φυτεύτηκαν. Για τον ανελκυστήρα και τον διάδρομο υπήρχε από μία σειρά σ΄ αυτόν τον προϋπολογισμό και μόνον. Άρα η προσθήκη αυτή χωρίς κανένα άλλο απαιτούμενο δικαιολογητικό είναι ή αποτέλεσμα ενός λάθους ή, στην χειρότερη περίπτωση, μια κουτοπόνηρη ενέργεια με την οποία προσπαθούσαν να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Η έκβαση των πραγμάτων οδηγεί στο δεύτερο. Όπως και να έχει το πράγμα όμως τα ανυψωτικά/μεταφορικά μέσα δεν είχαν έγκριση.

Αλλά το δικαιολογητικό το οποίο καθιστά Νόμιμη ή παράνομη μια διοικητική πράξη σε σχέση με ένα Δημόσιο έργο (και συνεπώς επιτρέπει και πληρωμές) είναι η περιβαλλοντική έγκριση. Έτσι την 14/6/18 κατέθεσα γραπτό αίτημα το οποίο πήρε αρ πρωτ 293414 (1904) και ζήτησα να μου δείξουν τα περιεχόμενα του φακέλου που συνόδευε το Αρ Πρωτ 13β-1406/058-10 βεβαίωση απαλλαγής από την διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Ήταν μια μακρόσυρτη διαδικασία αρνήσεων, προσφυγής μου στην εισαγγελική αρχή για παροχή δικαστικής συνδρομής  έως ότου δύο μήνες μετά την 17 Αυγ 2018 (Στοιχείο 28) παρέλαβα ένα τοπογραφικό της περιοχής καθώς και την τεχνική περιγραφή του έργου , στοιχεία τα οποία τηρούντο στον αντίστοιχο φάκελο ως συνοδεύοντα ιδιωτικά έγγραφα με βάση τα οποία εκδόθηκε το απαλλακτικό . Σ΄ αυτά δεν υπήρχε ούτε η παραμικρή αναφορά σε ανυψωτικά και μεταφορικά μέσα στην επίδικο περιοχή. Απεδείχθη λοιπόν και μέσα από αυτήν την διοικητική οδό ότι ο ανελκυστήρας και ο κυλιόμενος διάδρομος δεν καλύπτονται (ούτε καλύπτονταν ποτέ) από περιβαλλοντική έγκριση.

Η Αρχαιολογική Υπηρεσία

Ταυτόχρονα την 11 Ιουνίου 2018 έκανα αίτηση και προς την αρχαιολογική υπηρεσία  ζητώντας και από αυτούς πρόσβαση στα τηρούμενα στοιχεία. Αυτά ήσαν τα συνημμένα της αποφάσεως του ΥΠΠΟ  με την οποία εγκρινόταν το έργο. Η αρχαιολογική υπηρεσία παρ’ όλες τις οχλήσεις μου  απάντησε μόλις την 02 Αυγούστου 2018  ότι βρήκε το σχέδιο (τοπογραφικό) που είχα αιτηθεί. Τότε όμως είχα ήδη την εισαγγελική παραγγελία στα χέρια μου. Σε τηλεφωνική επικοινωνία ο Ιωάννης Γραικός, ο οποίος ήταν και ο πρώτος υπογράφων του εγγράφου, μου είπε ότι δεν γνώριζε τα περί εισαγγελικής εντολής (την οποία είχα προσκομίσει την αρχαιολογική Υπηρεσία ήδη από την 28 Ιουλίου 2018). Η απάντησή του στο ερώτημα τι προτίθεται να πράξει ήταν πως θα «το ερευνήσει» το θέμα. Από τότε δεν έχω μιλήσει μαζί του, ούτε φυσικά αυτός προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί μου! 

Η επίτροπος του ΕΛ.ΣΥΝ

Στην επίτροπο η αναφορά μου έδινε στοιχεία της παρανόμου πληρωμής ζητώντας να ανακληθεί η πληρωμή και να καταλογισθεί το ποσόν. Η αναφορά κατατέθηκε την 29 Μαΐου 2018 και συμπληρώθηκε με την από 19 Ιουνίου 2018 με την οποία κατέθεσα και την απάντηση του Δασαρχείου και την καταγγελία μου προς την Δ/νση Δασών και ολοκληρώθηκε την 4-9-2018. Δεν γνωρίζω σε τι ενέργειες έχει προβεί η επίτροπος.

Το Α.Τ.Ε.Ε της Αποκεντρωμένης μου έστειλε e-mail στο οποίο με ενημέρωνε για το ότι παρέλαβε την αναφορά μου. Με βάση το e-mail ο αριθμός της αναφοράς μου είναι 38178. Δεν την έστειλα άμεσα  στο ΑΤΕΕ. Είχα στείλει όμως αναφορά προς το τμήμα περιβάλλοντος της αποκεντρωμένης η οποία την μεταβίβασε στο ΑΤΕΕ

Το ΣΕΕΔΔ

Την 23-09-18 κατέθεσα στο ΣΕΕΔΔ παρόμοια με αυτήν αναφορά.  Στέλεχος του ΣΕΕΔΔ επικοινώνησε μαζί μου και μου ζήτησε πρόσθετα στοιχεία καθώς είχαν γίνει αρκετά λάθη στην δομή των συνδέσμων που είχα προσκολλήσει στο κείμενο.

Παράλληλα ο Δημοτικός Σύμβουλος Γιώργος Γουλτίδης ως μέλος της επιτροπής οριστικής παραλαβής (Στοιχείο 33) του έργου αυτού έθετε τα ίδια ερωτήματα προς τον Δήμο και τα υπόλοιπα μέλη της ίδιας επιτροπής. Έλαβε και αυτός παρεμφερείς απαντήσεις όπως

1.            Το από 17/3/15 (αρ πρωτ 957) έγγραφο του Τμήματος Δόμησης του Δήμου Βεροίας προς ΔΕΔΔΗΕ (Στοιχείο 34) όπου επαναλαμβανόταν ο λανθασμένος ισχυρισμός ότι δεν απαιτείται οικοδομική άδεια στο συγκεκριμένο οικόπεδο λόγω του ότι ήταν κοινόχρηστο. Έχει αποδειχθεί ήδη ότι δεν είναι κοινόχρηστο αλλά χώρος περιαστικού πρασίνου, άρα οιονεί δασικός. Παρόλα αυτά στο κείμενο επιχειρείται σύγχυση των πραγμάτων με αναφορά «σε κοινόχρηστο χώρο που βρίσκεται σε χώρο πρασίνου στο πρανές κάτω από το πάρκο της Εληάς, και αφορά…». Δεν είναι δουλειά μου το να κρίνω το κίνητρο μιας τέτοιας προφανούς απόπειρας παραποίησης της πραγματικότητας. Το βέβαιο όμως είναι ότι αυτά είχαν ήδη ξεκαθαριστεί με το  10301/25-09-2012 του Δασαρχείου Βεροίας που προαναφέρεται .

2.            Το από 18 Μαΐου 2010 (αρ ΕΠΑΕ 74) με το οποίο επιστρεφόταν ελεγμένος ο φάκελος του έργου από την τότε Επιτροπή Ενάσκησης Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (ΕΠΑΕ). (Στοιχείο 35) Με το έγγραφο αυτό υποτίθεται ότι αποδεικνύεται ότι τα μηχανολογικά μέρη (ανελκυστήρας-κυλιόμενος διάδρομος) έχουν εγκριθεί από την επιτροπή αυτή. Όμως δεν επιδείχθηκαν τα εγκεκριμένα αρχιτεκτονικά. Τότε (2010) δεν υπήρχε μελέτη ούτε καν σκέψη για κατασκευή διαδρόμου και ανελκυστήρα. Δεν έχω την εξουσία να δω τα σχέδια αυτά. Η άσκηση δε ενός τέτοιου δικαιώματος από μέρους μου θα καταλήξει ακόμη μια φορά σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία και επί τέλους αυτό δεν είναι δουλειά μου.  Πιστεύω ότι η Δικαιοσύνη θα έχει πολύ ευκολότερη πρόσβαση σ΄ αυτά.

Ο Δημοτικός αυτός σύμβουλος είχε κι άλλους Νόμιμους λόγους να μη υπογράψει το πρωτόκολλο οριστικής παραλαβής. (Στοιχείο 36).  Αυτούς τους εξέθεσε όταν συνεδρίασε η επιτροπή.

Σήμερα το πρωτόκολλο οριστικής παραλαβής έχει υπογραφεί με επιφυλάξεις από τα μέλη της επιτροπής παραλαβής και έχει σταλεί στον Εργολάβο για να τον συνυπογράψει ή όχι. Αυτός το επέστρεψε ανυπόγραφο και το θέμα οδηγείται στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Ακόμη, στην αδειοδότηση των ανυψωτικών συστημάτων το πρώτο δικαιολογητικό είναι η οικοδομική άδεια. Στα έγγραφα που είχαν παρουσιασθεί στην επιτροπή δεν υπήρχε οικοδομική άδεια. Αντ΄ αυτής υπήρχαν τα δύο έγγραφα που προαναφέρθηκαν. (Απαλλακτικό και αποδεικτικό αρχιτεκτονικού ελέγχου). Ακολουθείται δηλαδή ο γνωστός μονόδρομος. Νέα και παλιά ψέματα επιστρατεύονται για να καλύψουν νέες παρανομίες. Το λυπηρό είναι ότι τα περισσότερα μέλη που υπέγραψαν το πρωτόκολλο κάποια περίοδο της ζωής τους έλεγχαν οικοδομικές άδειες.

Σα να μην έφθαναν όλα τα παραπάνω ο μηχανικός διάδρομος και ο ανελκυστήρας που όσο τουλάχιστον έπεσε στην αντίληψή μου δεν λειτούργησαν ποτέ υπέστησαν την χρονική περίοδο μεταξύ ‘14-’17 βανδαλισμούς Αυτοί, όπως τουλάχιστον αποδεικνύεται από το φωτογραφικό υλικό ήσαν τρεις.

1.       Ρυπαρογραφήματα στους τοίχους οπλισμένου σκυροδέματος (Στοιχείο 37)

2.       Απόσπαση μεταλλικών (ανοξείδωτων) καλυμμάτων από τον κυλιόμενο Μηχανικό διάδρομο Στοιχείο 38)

3.       Θραύση Υαλοπινάκων στον ανελκυστήρα.

Με την απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου εγκρίθηκε κονδύλιο 10.000 € περίπου. (Στοιχείο 39) Στον αναρτημένο κατάλογο όμως υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα. Δεν είμαι σε θέση να παράσχω περαιτέρω στοιχεία. Στο συνημμένο στοιχείο υπάρχει μόνον η πρώτη σελίδα.

ΝΟΜΟΘΕΣΊΑ

Στον 998/79 υπήρχε η διάταξη 4. Εις τας διατάξεις του παρόντος νόμου υπάγονται και αι εντός των πόλεων και των οικιστικών περιοχών ευρισκόμεναι εκτάσεις, οι οποίες  καλύπτονται υπό δασικής βλαστήσεως φυσικώς ή τεχνικ ώς δημιουργούμενης  (πάρκα και άλση), ως και αι οπουδήποτε δημιουργούμεναι δενδροστοιχίαι ή  δασικαί φυτείαι.    Και αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 5 άρθρο 1 του Ν 3208/24-12-03 . Στις διατάξεις του παρόντος νόμου υπάγονται και τα εντός των πόλεων και των οικιστικών περιοχών πάρκα και άλση, καθώς και οι εκτάσεις που κηρύσσονται ή έχουν κηρυχθεί με πράξη της αρμόδιας αρχής ως δασωτέες ή αναδασωτέες.» 

998/ 2. Η μέριμνα διά την ανάπτυξιν, βελτίωσιν, αναδάσωσιν και προστασίαν των πάρκων, αλσών και των εντός των πόλεων ή οικιστικών περιοχών δεντροστοιχιών ανήκει εις τ ους οικείους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοικήσεως ή τους επί τη βάσει σχετικής πολεοδομικής μελέτης αναλαβόντας την δημιουργίαν αυτών οικιστικούς φορείς ή εις ίδια νομικά πρόσωπα, επί  τη  βάσει ειδικών διατάξεων . Ωσαύτως η ως άνω μέριμνα διά δάση ή δασικάς εκτάσεις ή πάρκα, άλση και δενδροστοιχίας ευρισκομένας εντός αρχαιολογικών χώρων ανήκει εις τας αρμοδίας υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Αι ως άνω υπηρεσίαι και οργανισμοί δύνανται πάντως να ζητούν την συνδρομήν της δασικής υπηρεσίας, εφ'όσον συντρέχει περίπτωσις. Αι δασικαί υπηρεσίαι συνεργάζονται μετά των λοιπών δημοσίων υπηρεσιών και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, εφ' όσον πρόκειται περί λήψεως μέτρων προστασίας, η πραγματοποίησις των οποίων περιλαμβάνεται και εις την αρμοδιότητα  των υπηρεσιών ή των νομικών τούτων προσώπων  Με τον Ν3208/03 άρθρο 5§4. συμπληρώθηκε εξής: « Η εκτέλεση κάθε  είδους έργων στα πάρκα και άλση ενεργείται μετά  από σχετική μελέτη, που εγκρίνεται από την  αρμόδια δασική αρχή και  με την εποπτεία της. Της έγκρισης αυτής προηγείται θετική γνώμη της  αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού, όπου αυτή απαιτείται για λόγους προστασίας αρχαιοτήτων»

Με το αρ πρωτ 33658/30-10-15/Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού και τράπεζας Γη, με θέμα «Χρήσεις εντός κοινόχρηστων χώρων του ρυμοτομικού σχεδίου» στο τέλος αναφέρεται «Διευκρινίζεται τέλος, πως όλα τα παραπάνω ισχύουν για τους ΚΧ χώρους που δεν διέπονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας (όπως πάρκα, άλση)»

Ν4067/2012

Άρθρο 20 1. Στους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους του οικισμού επιτρέπονται κατασκευές για:

α) τη διαμόρφωση του εδάφους, όπως κλίμακες, τοίχοι, διάδρομοι, κεκλιμένα επίπεδα, μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών, καθώς και κατασκευές για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενων ατόμων,

β) τον εξωραϊσμό και την αισθητική τους αναβάθμιση, τον εξοπλισμό και την ασφάλειά τους και γενικά κατασκευές για την εξυπηρέτηση του προορισμού των χώρων αυτών,

γ) λυόμενες και προσωρινές κατασκευές,

δ) για τη λειτουργία και την εξυπηρέτηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.

Οι παραπάνω κατασκευές υλοποιούνται από τον οικείο Δήμο, από άλλους δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς ή νομικά πρόσωπα ή ιδιώτες, ύστερα από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και άδεια της Υπηρεσίας Δόμησης.

Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζονται οι κατηγορίες των κατασκευών ή εγκαταστάσεων για τις οποίες δεν απαιτείται Άδεια Δόμησης και η διαδικασία ελέγχου τους από άποψη ασφάλειας και αισθητικής.

Άρθρο 2

Ορισμοί §39. Κοινόχρηστοι χώροι είναι οι κοινής χρήσης ελεύθεροι χώροι, που καθορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή έχουν τεθεί σε κοινή χρήση με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο.

Αρθρο 41.

Η παρ. 1 του άρθρου 49 του ν. 998/1979 τροποποιείται ως εξής:

1.α. Υπό την επιφύλαξη των, στο άρθρο 48 παρ. 1 του παρόντος νόμου και στο άρθρο 53 παρ. 1 του ν. 4042/ 2012 προβλεπομένων, δεν επιτρέπεται η μεταβολή του κύριου προορισμού και η αναίρεση της λειτουργίας των εντός εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως ή πολεοδομικής ζώνης ή εντός οικιστικής περιοχής κειμένων κοινοχρήστων εκτάσεων, οι οποίες καλύπτονται από δασική βλάστηση φυσικώς ή τεχνητώς δημιουργημένη (πάρκα και άλση). Η ως άνω απαγόρευση ισχύει επίσης: α) για τα πάρκα και άλση τα οποία χαρακτηρίζονται από το εγκεκριμένο σχέδιο πόλης ως κοινόχρηστοι χώροι χωρίς άλλο ιδιαίτερο χαρακτηρισμό, αλλά έχουν αποκτήσει εν τοις πράγμασι τέτοιο χαρακτήρα (πάρκου ή άλσους) και β) για κοινόχρηστους χώρους πρασίνου, που περιβάλλονται από τον οικιστικό ιστό χωρίς να έχουν ενταχθεί σε σχέδιο πόλης, φέρουν δασική βλάστηση, φυσικώς ή τεχνητώς δημιουργηθείσα και λειτουργούν εκ των πραγμάτων ως πάρκα και άλση.

1.β. Στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας υπάγονται και τμήματα πάρκου ή άλσους, τα οποία φέρουν μη δασική βλάστηση συνδέονται όμως οργανικά με το σύνολο του πάρκου ή άλσους υπό την έννοια ότι συμβάλλουν στη διατήρηση της φυσικής ισορροπίας του συνόλου. 1.γ. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως καθορίζονται οι προδιαγραφές σύνταξης των μελετών διαχείρισης των πάρκων και αλσών. Οι ως άνω μελέτες εγκρίνονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Της έγκρισης αυτής προηγείται θετική γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού όπου αυτή απαιτείται για λόγους προστασίας των αρχαιοτήτων ή κηρυγμένων μνημείων δυνάμει των διατάξεων του ν. 3028/2002.

1.δ. Η διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 71 του Δασικού Κώδικα (ν.δ. 86/1969), η οποία προστέθηκε στο άρθρο αυτό με την παρ. 8 του άρθρου 4 του ν. 3208/2003, ισχύει αναλόγως και για τα πάρκα και άλση, νοουμένου, αντί του αναφερομένου στην ως άνω διάταξη Υπουργού Γεωργίας, του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

1.ε. Υφιστάμενα κτίρια και υποδομές εντός πάρκων και αλσών χωρίς έγκριση εξαιρούνται της κατεδάφισης, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις της ως άνω διάταξης της παρ. 6 του άρθρου 71 του Δασικού Κώδικα και της προβλεπομένης στη διάταξη αυτή υπουργικής απόφασης και εφόσον οι οικείοι Ο.Τ.Α. εξασφαλίσουν εντός τριών (3) ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος τις απαιτούμενες από την κείμενη νομοθεσία εγκρίσεις.

1.στ. Κτίρια, εγκαταστάσεις και υποδομές που πραγματοποιήθηκαν από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων και τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σε εκτάσεις των παραγράφων 1 και 1α του παρόντος κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας εξαιρούνται της κατεδάφισης. 1.ζ. Τυχόν πράξεις της διοίκησης που εκδόθηκαν για την προστασία των εκτάσεων των παραγράφων 1ε και 1στ του παρόντος άρθρου ανακαλούνται.

1.η. Αποφάσεις κήρυξης εκτάσεων ως δασωτέων ή αναδασωτέων που αφορούν πάρκα και άλση αίρονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης κατόπιν σχετικής εισήγησης της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας μετά τη δημιουργία ή αναδημιουργία της δασικής βλάστησης.

1θ. Έργα απαραίτητα για τη λειτουργία των περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών που συντηρούν και εμπλουτίζουν τη βλάστηση, βελτιώνουν την αισθητική του τοπίου, εξασφαλίζουν την άνετη, ασφαλή κίνηση και εξυπηρέτηση των επισκεπτών και διευκολύνουν τη σωματική άσκηση, την αναψυχή και την πνευματική ανάταση του ανθρώπου δεν συνιστούν μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης των εν λόγω περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών. Ο τυχόν αναδασωτέος χαρακτήρας τους δεν εμποδίζει την ανάπτυξη των έργων αυτών.

Άρθρο 14 του 3669/08 που ίσχυε τότε (Μελέτη  περιβαλλοντικών όρων − Έγκριση περιβαλλοντικών  όρων) άρθρο 3. Η απόφαση έγκρισης  περιβαλλοντικών όρων αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση των διοικητικών  πράξεων που απαιτούνται κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις για την πραγματοποίηση του έργου ή της δραστηριότητας.

Επειδή

Κατ΄αρχήν πρόκειται για δραστηριότητες οι οποίες αναπτύσσονται μέσα σε δασική έκταση (πάρκο) με βάση τον 998/79 αλλά και τον 3208/03 ως άνω. Ο χαρακτηρισμός υπάρχει στο διάταγμα καθορισμού ζωνών οικιστικού ελέγχου και το ρυθμιστικό της πόλης της Βέροιας. Άρα κάθε κτίσμα όφειλε να αδειοδοτηθεί από την Δασική Υπηρεσία. Ο ισχυρισμός που προβάλλεται στο Αρ πρωτ 12949/15-05-15/Δήμου Βεροίας  είναι αβάσιμος διότι δεν πρόκειται για δημόσιο κοινόχρηστο χώρο οριζόμενο με βάση το άρθρο2 §39 του  4067/12 άρθρο2. Ο χώρος αυτός δεν καθορίζεται ως κοινόχρηστος στο ρυμοτομικό σχέδιο ούτε τέθηκε σε κοινή χρήση με οποιοδήποτε τρόπο.

Το ότι η δασική υπηρεσία ασχολήθηκε τόσο επισταμένα με τον χώρο και αδειοδότησε την φυτοτεχνική μελέτη έρχεται προς επίρρωση των ως άνω ισχυρισμών. Εξάλλου αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στις οδηγίες προς τον Δήμο με το υπ΄ Αρ. Πρωτ. 10301/25-09-12 έγγραφό της (ο σύνδεσμος έχει ξαναδωθεί) (Στοιχείο 3).

Η αδειοδότηση της φυτοτεχνικής μελέτης έγινε διότι μόνον αυτή αιτήθηκε μέσω σχεδίων και καταλόγων που κατατέθηκαν. Στην επιστολή  αρ.πρωτ 50414/24-09-2012 του Δήμου Βεροίας προς Δασαρχείο Βεροίας εκφράζονται οι προθέσεις του δήμου οι οποίες όμως αμέσως μετά ξεχνιούνται και ο Δήμος ζητά μόνον φυτοτεχνική έγκριση.

Έτσι ο δήμος με μια φυτοτεχνική έγκριση εκτελεί το έργο και αμέσως μετά κατασκευάζει έργα συνολικού εμβαδού άνω των 1000 m2 χωρίς έγκριση από το Δασαρχείο.

Το είδος των έργων δεν συνιστά αντικείμενα «απαραίτητα για τη λειτουργία των περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών που συντηρούν και εμπλουτίζουν τη βλάστηση, βελτιώνουν την αισθητική του τοπίου, εξασφαλίζουν την άνετη, ασφαλή κίνηση και εξυπηρέτηση των επισκεπτών και διευκολύνουν τη σωματική άσκηση, την αναψυχή και την πνευματική ανάταση του ανθρώπου» αντίθετα συνιστά  «μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης» (άρθρο 41§1θ του Ν4067/2012) του περιαστικού πρασίνου λόγω του ότι το μετατρέπει σε διάβαση πεζών, οι οποίοι, όπως έλπιζαν οι υπηρεσίες του Δήμου, θα ήσαν οι χρήστες του χώρου στάθμευσης κάτω (ανατολικά) από την Οδό Στρατού. Υπάρχει δηλαδή δολία πρόθεση σε σχέση με την διάπραξη της παρανομίας.

Τα ληφθέντα από το Τμήμα Ανάπτυξης και περιβάλλοντος στοιχεία αποδεικνύουν ότι η Δ13β-1406/11-5-10 βεβαίωση απαλλαγής από διαδικασία περιβαλλοντικής έγκρισης δεν ίσχυσε για τα καταγγελλόμενα κατασκευάσματα. Αυτά λοιπόν κατασκευάστηκαν χωρίς περιβαλλοντική έγκριση και παρόλα αυτά πληρώθηκαν. Όμως στο άρθρο 14 του 3669/08 που ίσχυε τότε αναφέρεται ότι «Η απόφαση έγκρισης  περιβαλλοντικών όρων αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση των διοικητικών  πράξεων που απαιτούνται κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις για την πραγματοποίηση του έργου ή της δραστηριότητας». Η πληρωμή του εργολάβου αποτελεί διοικητική πράξη από μόνη της, αλλά και για να εκδοθεί η εντολή πληρωμής απαιτείται και μια σειρά επί μέρους διοικητικών πράξεων. Δηλαδή κάθε πληρωμή χωρίς περιβαλλοντική έγκριση των μεταφορικών/ανυψωτικών συστημάτων είναι (ή θα ήταν) παράνομη. Με μια πιο απλούστερη διατύπωση εδώ υπάρχει (μη νόμιμη) δαπάνη δημόσιου χρήματος. 

Υπάρχει περίπτωση να προταχθεί ένα πιθανό επιχείρημα σε σχέση με τον ευγενικότερο και ανώτερο σκοπό που οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις θα εξυπηρετήσουν, για να δικαιολογηθεί η χρήση παράνομων μέσων. Η προτασσόμενη ωφέλεια των ανυψωτικών , είναι ότι θα ευκολύνουν τους πολίτες που χρησιμοποιούν το πάρκινγκ κάτω από την οδό Στρατού. Που θα τους επιτρέπουν δηλαδή να καλύπτουν εύκολα μια υψομετρική διαφορά 20 μέτρων για να φτάσουν στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης. Ούτε αυτό όμως ισχύει. Το υπαίθριο παρκινγκ κατασκευάστηκε με κάποιο αδειοδοτικό τέχνασμα σε οικόπεδο που προοριζόταν για υποδοχή αθλητικών εγκαταστάσεων, ξοδεύτηκαν κι εκεί χρήματα και τελικά κανείς δεν είχε πρόθεση να αναλάβει την διαχείρισή του. Έγινε προσπάθεια να ανατεθεί η εκμετάλλευσή του (έως και δωρεάν) σε Συνεταιρισμό ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα (Κοινωνικού Συνεταιρισμού Περιορισμένης Ευθύνης, υφιστάμενο εκ του Νόμου) αλλά ούτε και αυτή η προσπάθεια είχε κάποιο αποτέλεσμα. Όλοι γνωρίζουμε ότι κανείς συμπολίτης δεν τολμά να αφήσει το αυτοκίνητό του ολονυχτίς στη μέση του πουθενά ακόμη κι αν ο χώρος είναι περιφραγμένος και φωτίζεται.

Το κόστος των παραπάνω εργασιών είναι, κατά δήλωση του δήμου στον τύπο και με βάση υπολογισμούς και του προϋπολογισμού που κατατέθηκε στο Δασαρχείο, της τάξεως των 180.000  € περίπου, το δε πρόστιμο αυθαιρέτου κοντά 20 χιλ €. 

Το διά ταύτα δεν δημοσιεύεται. Θα σήμαινε ουσιαστικά την αναδημοσίευση μια μηνυτήριας αναφοράς και αυτό δεν είναι δεοντολογικό. Αν το σκεφτείς δεν είναι και τίποτα δύσκολο να το μαντέψεις.