Ομιλία του Γιάννη Αγγέλογλου, ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου στην προ ημερησίας συζήτηση της 20.8.2014 (τελευταίο Δ.Σ)

Στην πρώτη μου, ομιλία σ΄ αυτή την αίθουσα, κατέθεσα δύο απ΄ τις βασικότερες αρχές με τις οποίες θα λειτουργούσα, ως αιρετός, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία της έκφρασης. Για τη δικαιοσύνη, πιστεύω ότι έχει εμπεδωθεί απ΄ όλους, Δημοτικούς συμβούλους και παροικούντες τα δημοτικά πράγματα.  Γι΄ αυτό τελειώνω τη θητεία αυτή, με δυο λόγια για την ελευθερία της έκφρασης, χρήσιμα για τους επόμενους.

«Το Σύνταγμα», κύριε πρόεδρε, «φτιάχτηκε για να προστατεύει απόψεις που ενοχλούν.

Τις άλλες, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να τις λογοκρίνει κανείς»,

είχε πει κάποιος Mike Godwin, υπονοώντας ότι η ελευθερία του λόγου που συνιστά απαραίτητο στοιχείο για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, δεν είναι προσφιλής στα – οποιασδήποτε μορφής και εντάσεως – αντιδημοκρατικά ή κατ’ επίφασιν φιλελεύθερα καθεστώτα που την καταργούν ποικιλοτρόπως.

Η ελευθερίας της έκφρασης είναι δικαίωμα. Περιλαμβάνει την ελευθερία διατήρησης της άποψης του καθενός, καθώς επίσης και του δικαιώματός του, να αναζητά και να μεταδίδει πληροφορίες και ιδέες χωρίς τη παρέμβαση οποιασδήποτε αρχής, κρατικής ή άλλης, σε όλο το κόσμο. Διεθνές Σύμφωνο Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων (άρθρο 19 παρ. 1, 2): -

Η ελευθερία του λόγου είναι αναγκαία για την πληροφόρηση, για τη διαμόρφωση επιλογών αλλά και για την ίδια τη συμμετοχή του πολίτη. Επιπλέον είναι απαραίτητη, για τον έλεγχο προς την εξουσία αλλά και προς τα πρόσωπα που την ασκούν. Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 10):

ΕΣΔΑ! Οπότε είναι και υποχρέωση.

Αυτά τα λέω κύριε πρόεδρε, αφ΄ ενός για τις αγωγές στις οποίες προστρέξατε, εναντίον δημοτών που μπορεί να συνιστούν και αθέμιτο πλουτισμό- προδήλως, προκειμένου να φιμώσετε το δικαίωμα αυτό του λόγου τρίτων, προληπτικά, -εκτός κι αν θέλατε να κάνετε μήνυση και μπερδευτήκατε, αλλά και για τη σιγή στις αναπάντητες ερωτήσεις, αφ΄ ετέρου, στις οποίες κατά κόρον περιπέσατε,  για το δικαίωμα των δημοτών, στην ενημέρωση. Το δικαίωμα αυτό της ελευθερίας διακίνησης της πληροφόρησης περιλαμβάνει και το δικαίωμα του καθενός να τις αναζητά, και να τις λαμβάνει, οπότε είναι και υποχρέωση τόσο για σας, όσο και για τις εφημερίδες. Αυτό το τελευταίο δεν ισχύει απ΄ ό,τι φαίνεται για συγκεκριμένες εφημερίδες, που ενώ είναι αμειβόμενες από τον δήμο, ως συνδρομητικές, κι όχι από τον δήμαρχο, ελπίζω, ως δημαρχοδίαιτες, δεν δημοσίευσαν ανοιχτή επιστολή μου, για ένα κρισιμότατο για την πόλη ζήτημα. Δημοτικού συμβούλου, επιστολή.  Γι΄ αυτό επιτρέψτε μου να τη διαβάσω, απ΄ αυτό το βήμα, μήπως και τη νομιμοποιήσω στο σκεπτικό τους.

Ανοιχτή επιστολή προς τον Ιωάννη Κούσιο, δωρητή της γέφυρας «Αδελφών Κούσιου»

Αγαπητέ κύριε Κούσιε                                                                                        Βέροια 5.8.2014

Είστε ένας από τους λίγους και συγχρόνως ένας από τους διασημότερους δωρητές του Δήμου μας. Οι δωρεές σας, εμφορούμενες από εσωτερικούς νόμους χρηστών ηθών και υπαγορευμένες όπως όλες οι ανυστερόβουλες και ανιδιοτελείς πράξεις απ΄ την ηθική και τη συνείδησή σας, απευθύνθηκαν στον άνθρωπο και την κοινωνία ως εμπράγματες ευεργεσίες, καθώς εκτός από τα δυόμισι εκατομμύρια ευρώ για την ομώνυμη γέφυρα, δωρίσατε ασθενοφόρο στο νοσοκομείο, κ.α. Από τις ευεργεσίες σας αυτές, απ΄ την ωφέλειά τους και επειδή ο σκοπός τους είναι ηθικός, απορρέουν αμέριστη τιμή κι ευγνωμοσύνη τόσο μεγάλες, που ενδεχομένως τείνουν να συμπτύξουν, να επισκιάσουν και να ελαχιστοποιήσουν -καθιστώντας τες δυσδιάκριτες,- τις υποχρεώσεις σας. Είναι εύλογο ότι δεν θα επιθυμούσατε να χαρίσετε στην κοινωνία της Βέροιας κάτι που θα απέβαινε αχρησίμευτο ή επιζήμιο ή εν πάσει περιπτώσει κάτι, που δεν θα ήταν ξεκάθαρα επ΄ ωφελεία της, τολμώ ένα πεζό παράδειγμα- η δωρεά ενός επικίνδυνου πολεμικού διχαστικού παιχνιδιού ή ενός βλαβερού βιβλίου, σε παιδιά, - οι δωρεές αποτελούν αδιαμφισβήτητα παράδειγμα προς μίμηση. Δεν θα επιθυμούσατε επ΄ ουδενί η δωρεά σας να εκμαύλιζε τα πολιτικά ήθη, τη δημοκρατία, τις λεπτές ισορροπίες των θεσμών.

Η δυσκολία στην ευαίσθητη αυτή υπόθεση θα προκύψει όταν προσπαθήσει να συνδέσει κανείς την έννοια της δωρεάς με δύο εντελώς διαφορετικούς, από λειτουργικής άποψης, παράγοντες. Ενώ η δωρεά απευθύνεται στον άνθρωπο και την κοινωνία έχοντας σταθερά χαρακτηριστικά, οι αποδέκτες της δεν είναι της ίδιας φύσης. Οι άνθρωποι διακρίνονται για την ποικιλοτροπία τους και οι κοινωνίες συνεχώς εξελίσσονται.

Από τη σπαράζουσα πραγματικότητα της καινοφανούς καθυστέρησης της ολοκλήρωσης της δωρεάς σας κι ενδεχομένως ματαίωσης, της κατασκευής της ομώνυμης γέφυρας, «Δωρεάς Αδελφών Κούσιου», η υλοποίηση της οποίας πήρε έντονη πολιτική χροιά και υπόσταση, ανακύπτουν- καθιστάμενες ορατές, - συγκεκριμένες πλέον οι υποχρεώσεις σας. Πρώτη είναι η ευθύνη της εποπτείας της δωρεάς. Να λάβει πραγμάτωση. Να μη χαθεί, δηλαδή. Εσείς έχετε ισχυρότατο έννομο συμφέρον γι΄ αυτό κι ίσως με την πολυπλοκότητα των νόμων, ενδεχομένως να είστε ο μόνος. Ύστερα η ευθύνη προς τους αδελφούς σας· - για αρκετούς συμπολίτες μας αποτελεί ύβρη- καθώς δεν πρόλαβαν, παρόλο που χρονικά και καταστατικά υπήρχε η δυνατότητα ν΄ απολαύσουν εν ζωή την τιμή για το μερίδιο της δωρεάς τους. Μια ακόμη, ίσως οδυνηρότερη και επιτακτικότερη, ως αίσθηση, που θα έπρεπε -και θα πρέπει στο μέλλον-, να εμφυσήσετε στους συμπολίτες σας ΕΣΕΙΣ, είναι η αταλάντευτη πεποίθηση ότι η δωρεά σας απευθύνθηκε στο δήμο, στην κοινωνία και στους δημότες της Βέροιας, και όχι, αλίμονο, σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων ή μια συγκεκριμένη δημοτική παράταξη και στη συνέχεια αυτής. Η οποία, μάλιστα, νοσφίστηκε πολιτικά, τόσο τα επίχειρα της χρονικής συγκυρίας της δωρεάς σας, όσο και την ευθύνη της διαχείρισής της με την ηγεμόνευση που απορρέει απ΄ την αυτοτελή διαχείριση ενός τόσο μεγάλου ποσού.

Η υπόθεση της αστοχίας του έργου, απασχολεί ήδη τη Δικαιοσύνη. Ίσως χρειαστεί ν΄ απαντήσετε κι εσείς, στην ήδη διατυπωμένη δημόσια ερώτηση που προκύπτει απ΄ τα λεγόμενα του αρμόδιου αντιδημάρχου του θεμέλιου λίθου του εγκαινιασμού, Δημητρίου Δασκάλου. Ποιος ήταν ο «μεγάλος αγώνας για τη ΔΩΡΕΑ που έκανε, μαζί με τον αείμνηστο γιατρό Νίκο Παπαγιαννούλη»; Σε τι συνίστατο ακριβώς;

Μια άλλη ευθύνη σας, θα ήταν και η απαίτησή σας να είχατε ήδη καταστεί κοινωνός των νομίμων διαδικασιών απ΄ τον υπεύθυνο φορέα της νομικής γνώσης του θέματος, (εν προκειμένω είναι ο Δήμος), καθώς σύμφωνα με τη γνώμη πολλών, λύση δεν ήταν η σύσταση της επιτροπής διαχείρισης της δωρεάς, αλλά η σύσταση, ιδρύματος μάλλον, με ΑΦΜ και με τη δυνατότητα να εκδίδει τιμολόγια. Λύση που θα είχε τα εχέγγυα αλλά και την καλή μαρτυρία διαφανών διαδικασιών.

Ευελπιστώ ότι θα αντιληφθείτε ως καλοπροαίρετη την επιστολή μου αυτή. Ότι η επιείκειά σας στα πράγματα που απορρέει απ΄ τη σοφία σας, δεν θα εμποδίσει την αυστηρότητα που προϋποθέτει η απονομή της δικαιοσύνης στην υπόθεση, καθότι «Δει τας πόλεις κοσμείν ουκ αναθήμασιν, αλλά ταις των οικούντων αρεταίς». 

Ευχόμενος να επέλθει η δικαίωση της δωρεάς σας, σας στέλνω τους πιο εγκάρδιους χαιρετισμούς μου.

Με αμέριστη τιμή

Γιάννης Αγγέλογλου, ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Δήμου Βέροιας

Τέλος, μιας που εν τω μεταξύ  η τεχνική υπηρεσία του Δήμου κήρυξε έκπτωτο τον εργολάβο,  παρακαλώ να δικαιολογηθεί πολιτικά το γεγονός αυτό, να δοθεί εξήγηση, δηλαδή. 

Σημείωση του Blogger. Aμ δεν τον κήρυξε έκπτωτο Γιάννη μου. Τη σύμβαση έλυσε.