Ρε για δες έναν τύπο..

Η αντίδραση του τοπικού τύπου στο θέμα της λύσης της σύμβασης με τον εργολάβο κατασκευής της γέφυρας Κούσιου  ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Παρουσίασαν την λύση της σύμβασης σαν βελούδινο διαζύγιο.  Παρόμοια ήταν και αυτή κάποιων μελών της επιτροπής διαχείρισης και όσων δημοτικών συμβούλων έδειξαν να νοιάζονται. 

"Τώρα πιά το γεφύρι θα τελειώσει."

Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Κατ΄αρχήν ο εργολάβος παίρνει την εγγυητική του επιστολή και φεύγει. Θα την άφηνε στην έξοδο αν είχε κηρυχθεί έκπτωτος.

Δεύτερον, κανείς δεν είπε ότι  συμφώνησε να αφήσε τσάμπα ότι θεωρεί ότι έκανε. Τι μπορεί να ισχυρισθεί ότι έκανε;

·         Μια μελέτη ικριωμάτων με εντολή της Διευθύνουσας Υπηρεσίας.

·         Μερικά σιδερένια τμήματα των ικριωμάτων

·         Βάσεις των ικριωμάτων

·         Εργασίες πρόσβασης, ως μη όφειλε, αλλά αφού τον διέταξαν να τις κάνει, γιατί να μην ζητήσει να πληρωθεί

·         Το σουβάτισμα των πρανών

·         Διάφορες σταλίες μια από τις οποίες είναι και ο γερανός που βρισκόταν επιτόπου του έργου δύο τουλάχιστον χρόνια

·         Και δεν ξέρουμε τι άλλο.  

Τι θα πάρει απ’ αυτά; Ίσως και όλα αν είναι καλός ο δικηγόρος του.

Ο Δήμος βέβαια έχει αποδεσμευθεί και από προχθές μπορεί να είχε ξεκινήσει τις διαδικασίες ανάδειξης νέου εργολάβου.

Αυτήν την επικίνδυνη ατραπό ο τοπικός τύπος την ονόμασε συναινετική λύση της σύμβασης. Πάλι καλά που δεν την απεκάλεσαν και μεγάλο θρίαμβο της απερχόμενης (αλλά και επερχόμενης) δημοτικής αρχής.