Είναι και «προκλητικιά». Δεν φτάνει που τα παράτησε όλα και
πήγε τρέχοντας στην αποκεντρωμένη, όπου προφανώς παρακάλεσε, ζητώντας να
αποκλείσουν πενήντα συμπολίτες της από το να ακουστούν στο ΔΣ της πόλης.,δημοσίευσε
και ένα εντελώς αλλοπρόσαλλο κείμενο
στο οποίο κατέληγε ως εξής:
Δεν ζητάμε
εχθρούς κι αντιπάλους. Συνεργάτες ζητάμε. Γιατί αν ΤΩΡΑ δεν κατανοήσουμε οι
Έλληνες- σ' όποιο επίπεδο διοίκησης υπηρετούμε- ότι δεν έχουμε άλλο δρόμο παρά
τη συνεργασία και την αλληλοϋποστήριξη, δεν θα το κατανοήσουμε ποτέ!
Φαρισαϊσμός; Απώλεια επαφής με την πραγματικότητα; Ότι και
να είναι, η Δήμαρχος της Βέροιας, γιατί αυτή έγραψε τα παραπάνω, πρέπει να
αρχίσει σιγά σιγά να βλέπει την έξοδο. Αντιπροσωπεύει μια περίοδο παρακμής και
αποδιοργάνωσης, που οφείλει πλέον να τερματίσει.
Σιγα να μην κανει και ηρωικη εξοδο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυτε γι'αυτο δεν ειναι ικανη!
Απλα οπως φαινεται δεχεται πιεσεις απο τους πρωην συνεργατες και κολλητους της που σε λιγο θα βρεθουν απ'εξω και σαν καλος Ποντιος Πιλατος ενιψε τας χειρας της...
Οι σκέψεις που διατυπώθηκαν πιο πάνω είναι οι πρώτες αντανακλάσεις. Η έξοδος φυσικά και δεν θα είναι ηρωική. Ούτε καν υπενόησα κάτι τέτοιο.
ΔιαγραφήΕπαίσχυντη φυγή θα είναι.
Το θέμα είναι πως όλοι εκείνοι που σήκωναν αυτόματα και νευρωσικά τα χεράκια τους μόλις τους κοιτούσε από την έδρα θα εμφανιστούν σε άλλους συνδυασμούς σαν έμπειροι περί τα αυτοδιοικητικά με έναν μικρό στρατό από εξυπηρετημένους πολίτες πίσω τους. Πολίτες που θα πλανηθούν ακόμη μια φορά, αλλοίμονο, εν γνώσει τους και με πολύ μεγάλη προθυμία.