Τα πρωινά περπατάω. Παλιά πολύ νωρίς, τώρα γύρω στις 6. Έτσι η
πόλη μου δείχνει ένα άλλο πρόσωπό της. Σήμερα φωτογράφισα δύο σκηνές.

Η πρώτη στην Ανοίξεως. Στο κατεστραμμένο παρκάκι της περιοχής
μεταξύ Αγίων Αναργύρων και «κάστρου». Νόμιζα ότι είχαν τελειώσει. Ότι είχαν χορτάσει
από μπετόν. Κι όμως αυτοί έριξαν κι άλλο. Η όρεξή τους για μπετόν αχόρταγη
σκέφτηκα. Άστοχή κρίση. Η ανευθυνότητα είναι το θέμα και όχι το μπετόν. Το
μπετόν συμβολίζει απλώς την εύκολη λύση. Ούτε καν το σύμβολο μπόρεσαν να
αποφύγουν

Η δεύτερη στη Γέφυρα Κούσιου. Τις τελευταίες τρεις μέρες
δούλεψαν. Στήνουν το ικρίωμα του ξυλοτύπου. Όσοι βιάστηκαν να χαρούν θα απογοητευτούν.
Ο εργολάβος είχε αγοράσει τις σκαλωσιές και ο μόνος τρόπος να τις βάλουν στον
εκκαθαριστικό λογαριασμό είναι να τις τοποθετήσει. Τόσο τουλάχιστον τους έκοψε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!