Πεταμένες σκέψεις για μια πρόταση χαμηλής εμβέλειας

Τον  Νοέμβριο του 2017 ένωσα την φωνή μου με αυτή άλλων συμπολιτών για κάποιες στοιχειώδες επεμβάσεις που θα βελτίωναν τον δημόσιο χώρο σε δύο σημεία της πόλης. Τότε έμεινα έκπληκτος με τον τρόπο που αυτοί οι αξιόλογοι συμπολίτες προσπαθούσαν να κρατήσουν το προφίλ τους χαμηλά. Μια ακατανόητη σ΄ εμένα τότε μετριοπάθεια (έως και  ταπεινοφροσύνη) τους απέτρεπε να παρουσιάσουν κάποιο μεγαλύτερο σχέδιο ή όραμα. Τους ακολούθησα σεβόμενος τη στάση τους. Με δυσκολία, αλλά πειθάρχησα. Εκ των υστέρων φάνηκε πόσο δίκαιο είχαν. Ο Δήμος Βεροίας τους συμπεριφέρθηκε με περισσή περιφρόνηση ακόμη και γι΄ αυτά τα λίγα που είχαν προτείνει. 

Σήμερα θεωρώ πως πρέπει να σκεφτώ επιτέλους και λίγο πιο μεγάλα πράματα. Την πλατεία Πλατάνων για παράδειγμα. Ας δούμε τι έχει αυτή η πλατεία.

1.       Κατ΄αρχήν συνορεύει με την μεγαλύτερη κρατική επένδυση συντήρησης κτιριακού που έχει γίνει στην πόλη τα τελευταία 50 χρόνια. Την αναστήλωση και μερική ανιστόρηση της παλιάς Μητρόπολης της Βέροιας. Ας το κάνουμε λίγο πιο φτηνό. Το Ελληνικό κράτος, επειδή κάποιοι συμπολίτες νοιάστηκαν, δώρισε στους Βεροιώτες κοντά 4 εκ € με τη μορφή αυτού του πολιτιστικού έργου. Τι κατάφεραν οι Βεροιώτες μ’αυτό το δώρο; Ούτε καν μια περίφραξη και κάποιες ελλιπείς  απαλλοτριώσεις. 

Όψη του αναστηλωμένου μνημείου

2.       Συνεχίζοντας, η πλατεία συνορεύει με το τοπόσημο των υπολειμμάτων του ιστορικού πλατάνου και δυο τρία διατηρητέα κτίσματα.

3.       Έχει μερικά πλατάνια τα οποία κάποιοι καλοί άνθρωποι από τον δήμο φύτευσαν πριν χρόνια. 

Τι κακό έχει ;Όλα αυτά δεν είναι ενοποιημένα και είναι άτακτα πεταμένα. Όπως

1.       Δεν έχει κατασκευαστεί ακόμη περίφραξη του μνημείου.

Σε δεύτερο πλάνο το τριώροφο που πρέπει να απαλλοτριωθεί και να κατεδαφιστεί

2.       Δεν έχει απαλλοτριωθεί το τριώροφο που βρίσκεται στην γωνία Τρύφωνος και Κεντρικής. 

Πλάτάνια κι αυτοκίνητα

3.       Η πλατεία με τα πλατάνια χρησιμοποιείται σαν χώρος στάθμευσης.

4.       Δεν έχει υπάρξει ένα σαφές πλαίσιο επεμβάσεων στα γύρω μαγαζιά και κτήρια.

Μια ιδέα προτάσεως

Υπάρχει λύση που θα αναβαθμίζει την ζωή των περιοίκων και κυρίως λύση που να αποφέρει εισόδημα εκ αιτίας αυτών των πλεονεκτημάτων;

Καταφατικά ναι. Ας τα πάρουμε ένα ένα.

1.       Πρώτη και κύρια επέμβαση θα ήταν η απαλλοτρίωση του τριωρόφου. Η αφαίρεσή του από τον χώρο θα δημιουργούσε μια ενιαία λωρίδα γης και θα έδινε αξία και στην μικρή πλατεία και το μνημείο.

2.       Κατασκευή υπόγειου και εντελώς θαμμένου αυτόματου χώρου στάθμευσης στη θέση του κατεδαφισμένου τριωρόφου με είσοδο προς την Κεντρικής, η στάθμη της οποίας θα ταπεινωθεί τοπικά.

3.       Κανονικοποίηση των μελλοντικών επεμβάσεων με πρόσθετους ειδικούς όρους.

Απαλλοτριωμένα κτίρια συνοδείας

4.       Κατασκευή περιφράξεως γύρω από το μνημείο και απόδοση μετά από  μελέτη (πρόταση απ΄ ότι ξέρω υπάρχει) της πλατείας στους ανθρώπους (όχι τα αυτοκίνητα)

5.       Συντήρηση του πλατάνου 

Οι δυσκολίες και κάποιες ιδέες για το ξεπέρασμά τους

Οι εργασίες αυτές, όπως και κάθε έργο, απαιτούν χρήματα που είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν. Και να σκεφτεί κανείς ότι πριν  τρία τέσσερα  χρόνια αλλάξαμε πλακάκια στους δρόμους, το ονομάσαμε ολοκληρωμένη αστική ανάπλαση και ξοδέψαμε 7 εκ €. Φτιάξαμε μάλιστα και ένα οβελίσκο και έναν κυλιόμενο διάδρομο τα οποία  δεν χρησιμοποιήθηκαν και ούτε πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ποτέ. Ας είναι. 

Μοιραία καταλήγουμε πως  οφείλουμε να σκεφτούμε αλλιώς.  Να προσφύγουμε σε μέσα όπως μια σταδιακή εκτέλεση του έργου, αυτοχρηματοδότηση ή και χορηγίες. Το πάρκινκ για παράδειγμα μπορεί να κατασκευάσει με παραχώρηση δικαιώματος  χρήσης στην κατασκευαστική που θα το αναλάβει. Το έχουμε ξανακάνει.  Την πλατεία μπορούν να την αναλάβουν επιχειρηματίες που θα την χρησιμοποιήσουν για να απλώνουν τραπεζοκαθίσματα και πάει λέγοντας. Στο θέμα των χορηγιών βέβαια δεν πρόκειται να πείσουμε κανέναν. Όσο τουλάχιστον εκείνη η έρμη η γέφυρα στον Τριπόταμο περιμένει να κατασκευαστεί…