Με αφορμή τον ξυλοδαρμό ενός αδύναμου γέρου

Δε μ’αρέσει να σχολιάζω εθνική επικαιρότητα. Αρκούμαι στον μικρό μου κύκλο. Θα κάνω μια εξαίρεση για την επίθεση κάποιων κακοποιών εναντίον του Δημάρχου Θεσσαλονίκης. Και γιατί η Θεσσαλονίκη είναι δίπλα και γιατί ο Δήμαρχός της με την ιδιότητα του επιχειρηματία σχετίζεται και με την Βέροια. Πάντως όχι γιατί έχω ποντιακά γονίδια, μιλάω την διάλεκτο και χορεύω ποντιακούς χορούς.  

Δεν χτυπάς κανέναν. Λύνεις το πρόβλημά σου με συζήτηση. Αν χτυπήσεις έναν άνθρωπο για να βρεις το δίκιο σου είσαι βλάκας. Αν χτυπήσεις έναν άνθρωπο γνωρίζοντας ότι έχεις άδικο είσαι κακοποιός.

Δεν ασκείς βία εναντίον αδυνάτων. Ειδικά όταν αυτοί είναι γέροι, παιδιά και γυναίκες.  Αν το κάνεις είσαι παλιάνθρωπος και πρέπει να σε χώσουν μέσα. Το ίδιο και αν ασκήσεις βία εναντίον διαταραγμένων ανθρώπων. Τρελών κατά το συνήθως αποκαλούμενων. 

Αν ασκήσεις βία εναντίον ενός διαταραγμένου ηλικιωμένου και αδύναμου ανθρώπου είσαι εγκληματίας. Περίπτωση τέτοιου θύματος είναι ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης. 75 χρονών, σωματικά αδύναμος και προκλητικός σε βαθμό να αναρωτιέσαι με τι έχεις να κάνεις. Αν σταθμίσεις δύο από τις ενέργειές του : Το “I don’t give a shit if he (Kemal) killed or not Greeks or whatever” σε συνέντευξη που έδωσε σε αλλοδαπό κανάλι και το ότι διοργάνωσε το gay parade, δηλαδή μια γιορτή στην οποία κάποιοι γελοίοι κυκλοφορούν με φτερά στον κώλο στους δρόμους της πόλης, την ημέρα που τιμούσαμε την γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού, τότε καταλήγεις ότι ο άνθρωπος δεν είναι απλά γέρος αλλά ένας σαλταρισμένος γέρος.

Ε, λοιπόν ένα τέτοιο πλάσμα δεν το ενοχλείς. Το αφήνεις ήσυχο γιατί απλά είναι άρρωστο. Υποφέρει...

Υπάρχει ακόμη μια ανεξερεύνητη πτυχή η οποία δείχνει ότι οι κακοποιοί που χτύπησαν τον Δήμαρχο της Θεσσαλονίκης και αυτοί κυρίως που δεν τους συμμάζεψαν είναι πέρα για πέρα ανόητοι. Αυτός ο άνθρωπος να πήγε εκεί για να προκαλέσει. Το ότι είναι προκλητικός φαίνεται από κάθε εκδήλωση του βίου του. Το ότι τώρα όντας υπερήλικας το παράκανε και ίσως το τερμάτισε είναι μια εκδοχή ιδιαίτερα πιθανή. Κι εδώ είναι η ευθύνη των διοργανωτών της εκδήλωσης. Όφειλαν να τον προστατεύσουν από τον ίδιο του τον εαυτό. Ίσως με χλευασμό, ίσως με καλύτερη σωματοφυλακή, ίσως ακόιμη και με ευγενική απομάκρυσή του από τον χώρο, σίγουρα πάντως χωρίς εμπρηστικές δηλώσεις.