Και η αρχή του Γενικού Επιθεωρητή Δημ. Διοίκησης έχει ηλεκτρονικό πρωτόκολλο

Μιας κι έγινε αναφορά στον Θεσμό του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης θα ήθελα να προσθέσω ότι και αυτή η αρχή έχει δυνατότητα ηλεκτρονικού πρωτοκόλλου. 

 Στη φωτο 1 φαίνεται η μάσκα από την οποία ανοίγει το ηλεκτρονικό πρωτόκολλο.  Στη

Ποιά είναι η αποστολή του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης;

Πολλοί έχουν αμφισβητήσει την αποδοτικότητα του θεσμού. Στην Ελλάδα αμφισβητούμε τα πάντα εκτός από τον εαυτό μας. Πριν όμως το πράξουμε ας δούμε τις αρμοδιότητές του 

Αποστολή του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης

οργάνωση  |  νομοθετικό πλαίσιο

Ανοιχτά δεδομένα (Μισό ακόμη κεφάλαιο από το αναρτημένο εγχειρίδιο)

Αυτό είναι το δεύτερο κομμάτι του εγχειριδίου που αντιγράφω. Είναι μισό κεφάλαιο. Στην ανάρτηση αυτή θα μπεί μόνο το κείμενο. Ερωτηματικά και συζήτηση σε επόμενη ανάρτηση

Πώς μπορεί κανείς να «ανοίξει» τα δεδομένα;

Μια πρώτη περιήγηση σε χώρο ανοικτών δεδομένων

Την προηγούμενη φορά που ασχολήθηκα με την μελέτη κειμένων που αφορούσαν στα ανοικτά δεδομένα αντέγραψα το εισαγωγικό κεφάλαιο του on line εγχειριδίου με τίτλο «γιατί ανοικτά δεδομένα». Πριν ξεπατικώσω και το δεύτερο κεφάλαιο  κάτι που θεώρησα στείρο σε κάθε περίπτωση , σκέφτηκα να κάνω έναν  «Δημιουργικό περίπατο» στο διαδίκτυο. Όσο κι αν τέτοιες  κινήσεις είναι χρονοβόρες και δεν προάγουν την αυτοπειθαρχία, τόσο περισσότερο βολεύουν  για να βάλουν το υποκείμενο (εμένα τον ίδιο δηλαδή) αργά και ήπια στο πνεύμα του άγνωστου πεδίου. Σκαλίζοντας λοιπόν βρήκα μερικά sites που χειρίζονταν ανοικτά δεδομένα. Ήταν κρατικά. Το πρώτο ήταν το  http://geodata.gov.gr/ και του οποίου «η λειτουργία έχει ανασταλεί» κατά την ανακοίνωση που βρήκα στην είσοδο, και το δεύτερο το http://www.data.gov.gr/. Όπως έγραφε και στην προμετωπίδα «Το data.gov.gr είναι ο κεντρικός κατάλογος των δημόσιων δεδομένων που παρέχει πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων των φορέων της ελληνικής κυβέρνησης». Είχα ακούσει ότι υπάρχει μια πλατφόρμα για δεδομένα της κεντρικής διοίκησης και της αυτοδιοίκησης και συνεπέρανα ότι περί αυτής πρόκειται.

Κάνοντας το καθήκον μου. Πράξη 3η

Ένα βήμα ακόμη για την ολοκλήρωση ενός καθήκοντος απέναντι στην τοπική κοινωνία. Κατέθεσα την ίδια σχεδόν αναφορά και την Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Το ΕΛ.ΣΥΝ, για όσους δεν θυμούνται, ελέγχει μόνον τις δαπάνες. Δηλαδή επεξεργάζεται τιμολόγια, συμφωνητικά. πρωτόκολλα παραλαβής κλπ και με βάση αυτά εγκρίνει ή απορρίπτει δαπάνες. Αντιλαμβάνομαι πως αν ενέκρινε την δαπάνη για τις αυθαίρετες μηχανολογικές κατασκευές το κείμενο θα της είναι πηγή αμηχανίας. Αυτά όμως έχει η διαχείριση δημόσιων υποθέσεων (και υποθέσεων γενικώς) πότε όλα κυλούν ομαλά και πότε στραβώνει το πράγμα. Όχι ότι θα μπορούσε να της αποδώσει κανείς ευθύνες, δεν είχε ούτε τα μέσα, ούτε το προσωπικό άλλωστε, ούτε καν την εξουσία, αλλά ποιος τρέχει τώρα να διαπιστώσει το αληθές της καταγγελίας; 

Κάνοντας το καθήκον μου. Πράξη 2η

Σήμερα το πρωί και αφού έπραξα το καθήκον μου, καταγγέλλοντας τις αυθαίρετες κατασκευές σε χώρο πρασίνου που έκανε ο Δήμος Βεροίας σκέφτηκα πόσο καλό θα ήταν να έστελνα κάτι παρόμοιο και προς την ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Εδώ (τμήμα Δόμησης Βέροιας) δεν ήθελα να το στείλω. Το να ζητάς από το Τμήμα Δόμησης του Δήμου να κηρύξει αυθαίρετες κάποιες κατασκευές του Τεχνικού Τμήματος του Δήμου είναι σαν να προτρέπεις σε αιμομιξία. Και αυτό δεν είναι καλό. 

Κάνοντας το καθήκον μου. Πράξη 1η

Τις προάλλες μίλησα για το καθήκον μου απέναντι στην πόλη μου εννοώντας την δημοσιοποίηση/αναφορά προς τα συντεταγμένα κρατικά όργανα της κατάχρησης του δημόσιου χώρου στην περιοχή μεταξύ Οδών Στρατού και Ανοίξεως, Ναού Αγίων Αναργύρων και Τουριστικού περιπτέρου Εληάς. Η αιτιολόγηση της πράξης, δηλαδή γιατί η αναφορά είναι καθήκον, θεωρώ ότι παρέλκει. Όποιος δεν το καταλαβαίνει ας σταματήσει το διάβασμα αυτού του ιστοτόπου. 

Αποδέκτες της πληροφορίας είναι με βάση τον Νόμο πολλοί. Πρώτος όμως είναι το Δασαρχείο της Βέροιας. Για πολλούς λόγους. 

Ωδή στον αυθαίρετο οικιστή

O Δήμος Βεροίας με πάει τον τελευταίο καιρό από έκπληξη σε έκπληξη. Ευχάριστες εκπλήξεις γενικά. Απαντά σε ερωτήματα που του θέτω και μάλιστα χωρίς να περιμένει να παρέλθει το περιθώριο των 50 ημερών που απαιτούσε ο 2690/99 ή των 20 που απαιτούσε η τροποποίησή του. Δυστυχώς οι ευχάριστες εκπλήξεις σταματούν εκεί. Μετά αρχίζουν συνήθως τα στενάχωρα.

Με αφορμή τον ξυλοδαρμό ενός αδύναμου γέρου

Δε μ’αρέσει να σχολιάζω εθνική επικαιρότητα. Αρκούμαι στον μικρό μου κύκλο. Θα κάνω μια εξαίρεση για την επίθεση κάποιων κακοποιών εναντίον του Δημάρχου Θεσσαλονίκης. Και γιατί η Θεσσαλονίκη είναι δίπλα και γιατί ο Δήμαρχός της με την ιδιότητα του επιχειρηματία σχετίζεται και με την Βέροια. Πάντως όχι γιατί έχω ποντιακά γονίδια, μιλάω την διάλεκτο και χορεύω ποντιακούς χορούς.  

Τα ανοικτά δεδομένα (Το ημερολόγιο ενός άσχετου)

Ας αρχίσουμε μαζί την επαφή με αυτό που ονομάζεται ανοικτά δεδομένα. Η πρώτη πηγή πληροφοριών που συναντά κανείς στο Internet είναι ένα εγχειρίδιο μεταφρασμένο σε καμιά δεκαπενταριά γλώσσες γραμμένο από μια ομάδα επιστημόνων. Δύσκολο να βγάλεις άκρη αλλά ας είναι. Το link που σε βγάζει στο εγχειρίδιο είναι αυτό. Ας αρχίσουμε λοιπόν

Γιατί πρέπει να ψηφίζουν οι ομογενείς

To παρακάτω άρθρο είναι της Αυγής και  το βρήκα μέσα από tweet του Αδώνιδος Γεωργιάδου ο οποίος σημείωνε χαρακτηριστικά «Διαβάστε το μίσος τους για τους Αποδήμους Έλληνες! Αυτό το άρθρο από την επίσημη κομματική εφημερίδα του Σύριζα πρέπει να το διαβάσουν όλες οι Ομογενειακές Οργανώσεις». Αποφάσισα να ανασκευάσω άρθρο-άρθρο τα επιχειρήματά του. Η πλάγια γραφή το σχολιαζόμενο κείμενο

Γιατί να ψηφίζουν οι ομογενείς;

Άς (ξανα)δούμε τα ανοικτά δεδομένα

Τι συμβαίνει με τα ανοικτά δεδομένα στη χώρα μας; Μπορεί μια τοπική κοινωνία να τα μετατρέψει σε πηγή πλούτου; Αποφάσισα να ασχοληθώ. Φυσικά τα πράγματα δεν έγιναν από την μια στιγμή στην άλλη. 

Η προϊστορία

Θεωρούσα ανέκαθεν ότι οι πληροφορίες που κρατά η διοίκηση οφείλουν να είναι διαθέσιμες με άμεσο και διαυγή τρόπο στο κοινό. Τόσο που κάποια στιγμή ζητήσαμε 24 συμπολίτες την ψηφιοποίηση και ανάρτηση στο διαδίκτυο όλων των περιεχομένων του αρχείου των οικοδομικών αδειών της πόλης μου. Λοιδορηθήκαμε, σχεδόν προπηλακιστήκαμε, από δήμαρχο και δημοτικούς συμβούλους. Ήμασταν οι ιδιόρρυθμοι που τολμήσαμε να κάνουμε μια πρόταση προς τους φωστήρες του δήμου. Άσε που οι αριστεροί μας κατήγγειλαν σαν φορείς της ιδιωτικοποίησης και των συμφερόντων των μονοπωλίων. Στο τέλος ο δήμαρχος απ’ ότι θυμάμαι είπε πως αυτά τα κάνει ο δήμος και θα τα τελειώσει προσλαμβάνοντας οκταμηνήτες. Ή έλεγε ψέματα ή δεν είχε πάρει χαμπάρι τι του είπαμε ή και τα δύο. Δύο χρόνια μετά έμαθα ότι αντίστοιχο έργο είχε ανατεθεί από την  περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας σε ιδιωτική εταιρεία για όλα τα πολεοδομικά της. Δε βαριέσαι…

Τα μηχανολογικά κάτω από την Εληά (και πάλι)

Τελικά τα πράγματα είναι πιο απλά απ’ ότι νομίζουμε. Ειδικά αν έχουμε μια μικρή εξοικείωση με την τεχνολογία ή λίγο παραπάνω υπομονή. Εν προκειμένω το ψάξιμο στη διαύγεια, έτσι όπως τα κατάφεραν οι φωστήρες του Δημοσίου, χρειάζεται γνώσεις κάποιας γλώσσας προγραμματισμού ή κάποιας ψευδογλώσσας όπως πχ η python. Όσοι νοιάζονται για δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα, θα βρουν υλικό στο mooc του πανεπιστημίου Κρήτης. εδώ.

Τα κείμενα του Θ. Τζήμερου (5) και τελευταίο

Έχω την εντύπωση ότι το έχω ξαναδημοσιεύσει. Βαρέθηκα να ψάξω. Δεν νομίζω ότι είναι το τελευταίο. Ορεξάτο τον είδα πριν μια βδομάδα. Θα γράψει κι άλλα.

Προκήρυξη προς τον μακεδονικό λαό που ζει κάτω από την ελληνική κυριαρχία!

Προκήρυξη προς τον μακεδονικό λαό που ζει κάτω από την ελληνική κυριαρχία!

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016, 00:03 - Τελευταία ενημέρωση: Τετάρτη 14/12/2016, 23:11

-A +A

Τη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου του 1932 το κεντρικό άρθρο του Ριζοσπάστη είχε τίτλο: ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΖΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ!

Είναι από αυτά τα ντοκουμέντα που προσπαθούν να ξεχάσουν οι μαρξιστές, αφού έχουν καταφέρει να κάνουν κι όλους τους άλλους να τα ξεχάσουν.

Τα κείμενα του Θ. Τζήμερου (4)

Μαρξιστική ανάλυση Μέρος 5ο: Ο Μαρξ στο χακί

Δευτέρα 05 Δεκεμβρίου 2016

Του Θάνου Τζήμερου

Πιτσιρικάδες, είχαμε έναν στην παρέα, με λασκαρισμένη βίδα, που νόμιζε ότι είναι μεγάλος εφευρέτης, κάτι ανάμεσα σε Τέσλα και Κύρο Γρανάζη. Έφτιαχνε διάφορες ανοησίες, που φυσικά δεν είχαν κανένα νόημα και κανένας δεν τους έδινε σημασία. Για να μας «τη βγει» (και να παρηγορηθεί) έλεγε: «αν το στείλω αυτό όμως στην Αμερική, θα γίνω εκατομμυριούχος». Την τελευταία φορά που τον θυμάμαι, προσπαθούσε να φτιάξει το αεικίνητο.

Τα κείμενα του Θ. Τζήμερου (3)

Ο Μήτρογλου και η θεωρία τηςυπεραξίας

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Του Θάνου Τζήμερου

Ο γλύπτης Σφυρίδων Καλέμης αγόρασε ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο που του κόστισε 2000 ευρώ. Αφού το σκάλιζε επί 6 μήνες, δουλεύοντας 6 ώρες κάθε μέρα, 5 μέρες την εβδομάδα, έφτιαξε ένα γλυπτό. Πόσο θα πουληθεί;

Η απάντηση οποιουδήποτε που διαθέτει πέντε δράμια μυαλό είναι: δεν ξέρουμε! Μπορεί ο Καλέμης να είναι ένας ατάλαντος που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του και το γλυπτό να μην το παίρνουν ούτε για μπάζο. Μπορεί να είναι ένας διάσημος (ταλαντούχος ή μη, είναι άλλη ιστορία…) και το γλυπτό του να πουληθεί ακριβότερα από τα 141,28 εκατομμύρια δολάρια που έπιασε πέρυσι «Ο άνδρας που δείχνει» του Τζιακομέτι.

Τα κείμενα του Θ. Τζήμερου (2)

Θάνος Τζήμερος: Χάσαμε το προλεταριάτο, στοπ!

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016,

Του Θάνου Τζήμερου

Περνάς, ας πούμε, έξω από μια αίθουσα εκδηλώσεων. Βλέπεις κόσμο συγκεντρωμένο και μια τεράστια αφίσα: «Πλουτίστε επενδύοντας σε καρμάτα». Πλησιάζεις ένα πηγαδάκι κι ακούς να συζητούν με έξαψη για τις τεράστιες προοπτικές που έχει η καρμάτα. Μέσα μιλάει ο γκουρού των επενδύσεων σε καρμάτα. Αποφασίζεις, από περιέργεια, να μπεις. Διαπιστώνεις ότι έχεις χάσει επεισόδια. Υπάρχει, ήδη, αρκετή βιβλιογραφία σχετικά με την καρμάτα, υπάρχουν τεχνικοί σύμβουλοι, οικονομικοί αναλυτές, μέχρι και διαφορετικές «σχολές»: άλλοι είναι υπέρ της ταχείας διάδοσής της, διότι εκτιμούν ότι θα εκτοπίσει όλα τα ανταγωνιστικά προϊόντα, κι άλλοι προτιμούν να μελετηθεί κάθε πλεονέκτημά της και μετά να διαδοθεί.

Τα κείμενα του Θ. Τζήμερου (1)

Δεν είναι επιλογή του Θ. Τζήμερου. Του Blogger είναι

Μαρξιστική ανάλυση Μέρος 2ο: Αλλοτριωμένη εργασία και χαρά κι η Βασίλω πρώτη

Δευτέρα 07 Νοεμβρίου 2016

Του Θάνου Τζήμερου

Αν ρωτήσεις οποιονδήποτε, που ακούει να χτυπάει το ξυπνητήρι, Δευτέρα πρωί, “για ποιον λόγο πας στη δουλειά και δεν χουζουρεύεις κάτω από το πάπλωμα;” θα σου απαντήσει “γιατί πρέπει να βγάλω λεφτά για να ζήσω”. Βέβαια, το “να ζήσω” μπορεί να έχει πολλές μορφές: άλλος για να μπορέσει απλώς να αγοράσει τρόφιμα κι άλλος για να διατηρήσει ή να επεκτείνει ένα επίπεδο διαβίωσης που πιθανόν να περιλαμβάνει και πράγματα τα οποία κάποιοι θα έκριναν ως περιττά.

Τα κείμενα του Θ. Τζήμερου

Την Δευτέρα 07 05 18 στην Βέροια ο Θάνος Τζήμερος έδωσε μια διάλεξη (έτσι θα ονόμαζα την ομιλία του δεδομένου ότι έμαθα ή συστηματοποίησα πολλά απ’ όσα ήξερα). Από την άλλη πάλι τις προηγούμενες μέρες ο αρχηγός της ΝΔ υποσχόταν χρήματα εδώ κι εκεί για να φανεί αρεστός. Τέλος κάποια στελέχη της συντηρητικής παρατάξεως αυτοτραυματίζονταν δίνοντας το δικαίωμα σε ομοφυλόφιλους να υιοθετούν παιδιά. 

 Έτσι ως λάτρης της καθαρότητας σκέφτηκα να δώσω βήμα στον φιλελεύθερο λόγο μεταφέροντας μια σειρά άρθρων στα οποία ο Θ. Τζήμερος σχολίαζε/ανέλυε και ενίοτε χλεύαζε τον μαρξισμό και τον κομμουνισμό. 

Μια λυτρωτική επιστολή προς τον Δήμο Βεροίας

Οι αμφιβολίες δηλητηριάζουν την ψυχή. Όταν έχουν να κάνουν με τα δημόσια πράγματα είναι ανόητο να τις αφήσεις να υπάρχουν. Ανόητο γιατί διαθέτουμε μια δημοκρατική νομοθεσία που μας επιτρέπει να ενημερωθούμε για τα κοινά και όχι μόνο. Θεωρεί την πληροφόρηση των πολιτών συνταγματικό τους δικαίωμα .

Κέρδη και ζημιές από μια παράλογη επιλογή

Από ψηλά τα χαΐρια μας

Το Google earth είναι χρήσιμο εργαλείο τελικά. Όχι μόνον για να δεις μακρινές χώρες και περιοχές αλλά και για τη δική σου πόλη.  Έτσι παίζοντας σήμερα το πρωί είδα ότι τα έργα κάτω από την Εληά δεν είναι μόνον ο ανελκυστήρας και ο διάδρομος (65+55 χιλ ) είναι και ένα κλιμακοστάσιο κάτω από την στρατού. Ένα κλιμακοστάσιο που συνδέει την Στρατού και τον χώρο άθλησης μέρος του οποίου θα έκαναν parking. (Ενδιαφέρον link. Προσέξτε τα σχόλια).  Δεν άντεξα πήγα και το φωτογράφισα.  Οι φωτογραφίες δικές σας. Φυσικά ο χώρος στάθμευσης είχε και περίφραξη και ηλεκτροδότηση όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες.  

Πομπήια

Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας. Τίτλος ενός βιβλίου, μια ταινία του Χόλυγουντ και μια έκφραση που συνήθως σημαίνει άγνοια μιας άμεσης επικείμενης καταστροφής.  

Ακούσιες γεωγραφίες

Βέροια Μάιος 2018. Ξέρει κανείς τι είναι αυτό;

Πεταμένες σκέψεις για μια πρόταση χαμηλής εμβέλειας

Τον  Νοέμβριο του 2017 ένωσα την φωνή μου με αυτή άλλων συμπολιτών για κάποιες στοιχειώδες επεμβάσεις που θα βελτίωναν τον δημόσιο χώρο σε δύο σημεία της πόλης. Τότε έμεινα έκπληκτος με τον τρόπο που αυτοί οι αξιόλογοι συμπολίτες προσπαθούσαν να κρατήσουν το προφίλ τους χαμηλά. Μια ακατανόητη σ΄ εμένα τότε μετριοπάθεια (έως και  ταπεινοφροσύνη) τους απέτρεπε να παρουσιάσουν κάποιο μεγαλύτερο σχέδιο ή όραμα. Τους ακολούθησα σεβόμενος τη στάση τους. Με δυσκολία, αλλά πειθάρχησα. Εκ των υστέρων φάνηκε πόσο δίκαιο είχαν. Ο Δήμος Βεροίας τους συμπεριφέρθηκε με περισσή περιφρόνηση ακόμη και γι΄ αυτά τα λίγα που είχαν προτείνει. 

Ξαναρώτησα

Την Δευτέρα 30 Απριλίου 2018 κατέθεσα μια αίτηση στον Δήμο Βεροίας. Δεν ήταν παρορμητική ενέργεια. Προηγήθηκε περίσκεψη και συζήτηση με ανθρώπους που τους αφορούσε άμεσα. Δηλαδή αυτούς που αποτελούν μια ομάδα  που νοιάζεται για τις δύο πλατείες της πόλης και οι οποίοι παρέστησαν στο Δημοτικό Συμβούλιο καταθέτοντας πρόταση θεραπείας του προβλήματος. Ο δήμος χρειάστηκε τότε ενάμιση μήνα για να απαντήσει στους πολίτες. Η απάντησή σχολιάσθηκε εδώ την 05/12/17.

Το σπασμένο τζάμι (Η κυριολεκτική και μεταφορική σημασία)

Υπάρχουν πράγματα που διδάσκονται οι Αγγλοσάξονες από μικρή ηλικία μέσω λεκτικών συμβόλων. Γνωμικών, παροιμιών και μύθων.  Κι εμείς το κάνουμε. Για παράδειγμα η έκφρασηThe Fate of the commons η οποία υπαινίσσεται ότι η μοίρα των κοινών πραγμάτων είναι η απώλεια, υπάρχει και στα Ελληνικά.  Είναι σχεδόν ισοδύναμη με το καθ’ ημάς «το συνεταιρικό μουλάρι το τρώει ο λύκος». Βέβαια τα κοινά πράγματα στην χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες θεωρούνται ιερά με τη μοίρα τους κάτι άλλο εκτός από τον θάνατο. Μόνο που η πραγματικότητα λέει άλλα.