Crowdsourcing: Μια παλιά ιδέα χυμένη σε καινούργια καλούπια

Ως Crowdsourcing αναφέρεται η πράξη της εξωτερικής ανάθεσης καθηκόντων, που παραδοσιακά εκτελούνταν από υπάλληλο ή εργολάβο, σε μια μεγάλη ομάδα εθελοντών ή μία κοινότητα, μέσω ανοικτής πρόσκλησης.

Ο όρος "crowdsourcing" προέρχεται από την ένωση των λέξεων crowd (πλήθος) και outsourcing (εξωτερική ανάθεση εργασιών). Πως προέκυψε τώρα αυτό;  Η ανάπτυξη και εξάπλωση τηλεπικοινωνιακών συστημάτων και συσκευών μείωσε την απόσταση μεταξύ ερασιτεχνών και επαγγελματιών. Εταιρείες και οργανισμοί μπορούν πλέον να αξιοποιήσουν τα ταλέντα του κοινού. Αναφέρεται χαρακτηριστικά πως “Το Crowdsourcing είναι η δρομολόγηση της επιθυμίας των ειδικών να λύσουν ένα πρόβλημα και να μοιραστούν ελεύθερα την απάντησή του με όλους”.

Με το εργαλείο αυτό το κοινό μπορεί για παράδειγμα να προσκληθεί να αναπτύξει μια νέα τεχνολογία, να αναλάβει μια εργασία σχεδίασης να εξειδικεύσει ή να υλοποιήσει τα βήματα ενός αλγορίθμου, ή να βοηθήσει στην αποτύπωση, συστηματοποίηση ή ανάλυση δεδομένων μεγάλου μεγέθους.

 Όλα τα παραπάνω έγιναν εφικτά μετά την ανάπτυξη της τεχνολογίας Web 2. Η κεντρική ιδέα όμως είναι πανάρχαια. Δεν εφαρμόσθηκε μόνο στην Αθηναϊκή Δημοκρατία αλλά και την Αυτοκρατορική Ρώμη, όπου η κοινή γνώμη θεοποιήθηκε, αλλά και στις Χριστιανικές Αυτοκρατορίες οι οποίες έστηναν εκτεταμένα δίκτυα συλλογής και μετάδοσης της πληροφορίας μέσω των εξομολογητηρίων.

Το crawdsourcimg  πρακτικά λειτουργεί ως εξής: Τα προβλήματα δημοσιοποιούνται σε ένα άγνωστο πλήθος χρηστών, μέσω μιας ανοικτής πρόσκλησης για την παροχή λύσεων. Οι χρήστες οι οποίοι αναφέρονται και ως το πλήθος, δηλαδή crowd - σχηματίζουν κοινότητες στο Διαδίκτυο και υποβάλουν λύσεις. Το ίδιο το πλήθος αξιολογεί επίσης τις λύσεις, επιλέγοντας τις καλύτερες. Το τελικό φινίρισμα των λύσεων γίνεται από την αρχική οντότητα που έθεσε το πρόβλημα, ενώ τα φυσικά πρόσωπα που τις πρότειναν, ενίοτε ανταμείβονται ηθικά ή και οικονομικά.. Οι συμμετέχονταες μπορεί να είναι από ερασιτέχνες ή εθελοντές που δουλεύουν στον ελεύθερο χρόνο τους, έως και ειδικοί και μικρές επιχειρήσεις που είναι άγνωστες στο διοργανωτή. Φυσικά όλα γίνονται μέσω του διαδικτύου. Λέγεται ότι πάνω στο μοτίβο αυτό μπορεί να συγκεντρωθούν κεφάλαια, να προωθηθεί η συλλογική δημιουργία, να γίνουν ψηφοφορίες και να αναδειχθεί η συλλογική ευφυΐα. 

Οι ωφέλειες είναι εύκολα αναγνωρίσιμες..

1. ·         Τα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν με συγκριτικά μικρό κόστος και συχνά πολύ γρήγορα.
2. ·         Η ανταμοιβή γίνεται με βάση τα αποτελέσματα ή δεν υπάρχει καν
3. ·         Ο οργανισμός μπορεί να αξιοποιήσει ένα μεγαλύτερο εύρος δεξιοτήτων από αυτό που διαθέτει.
4. ·         Ακούγοντας το πλήθος, οι οργανισμοί αποκτούν άμεση επίγνωση των επιθυμιών των πελατών τους.

Κάτω από τις παραπάνω θεωρήσεις μορφές ή παραλλαγές του crowdsourcing εμπεριέχονται στο facebook το blogging και ειδικά η διαμόρφωση απόψεων μέσω σχολίων αλλά και το ανοικτό λογισμικό τηρουμένων πάντα των αναλογιών.

Τα καθ' ημάς

Αδιάφορα  ψιλά γράμματα; Όχι απαραίτητα. Σκεφτείτε ότι στην Αθήνα ετοιμάζονται  να προχωρήσουν σε ένα ευρύτατο πρόγραμμα Αστικών Αναπλάσεων. Μιας παρέμβασης που θα λύσει προβλήματα και θα δώσει μια πνοή στο υποβαθμισμένο και ταλαιπωρημένο κέντρο των Αθηνών για τα επόμενα είκοσι χρόνια.  Δεν τους άρκεσε ο διεθνής Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός που προκήρυξαν θέλησαν και την δύναμη του μέσου ανθρώπου αρωγό και σύμμαχο.  Για μεν τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό έριξαν τα μούτρα τους και ζήτησαν οικονομική βοήθεια από το Ίδρυμα Ωνάση που τους την παρέσχε απλόχερα. Η  αξιοποίηση της δύναμης των πληροφοριών και της ευφυΐας του πλήθους έγινε μέσω ενός crowdsourcing που οργάνωσε η ομάδα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του πρωθυπουργικού γραφείου.

Τα εντελώς καθ΄ημάς

Αστικές Αναπλάσεις αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί, δημόσια συμμετοχή… Εικόνες από ένα απαστράπτον μέλλον; Ανάγκη κάποιων ανθρώπων για μια πιο αποτελεσματική προσέγγιση ενός προβλήματος; Ότι και να είναι  είναι προτιμότερο  από τους καθ’ τοπικούς μάς αστοιχείωτους «ηγέτες», που αναθέτουν μελέτες σε περιστασιακούς κολλητούς, που πιθανώς να γνώρισαν και σε κάποιο μνημόσυνο, που μεθοδεύουν εν κρυπτώ σχεδιασμούς που θα επηρεάσουν την ζωή όλων μας, που περιφρονούν τον κόσμο οργανώνοντας μια ενημέρωση/νεκροψία κατόπιν εορτής και που αν υπάρξει και καμιά αντίδραση εν μέρους του κοινού τον ξέρουν τον δρόμο: Μηνύουν έναν, τον πιο ζωηρό ίσως, για να τρομάξουν τους υπόλοιπους.  Αυτή βέβαια είναι μια τεχνική ελέγχου ενός πλήθους που μοιάζει περισσότερο με όχλο. Είναι η τεχνική που εφαρμόσθηκε, με όλες τις συνέπειές της, κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Μόνο που τώρα ήμαστε στον εικοστό πρώτο. Παρ’ ότι καταφέραμε να γίνουμε 7 δις κανείς μας δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένος. 

Η minium πρόταση

Δεν είναι γνωστό αν αυτό το πράγμα που στην Βέροια το λένε ανάπλαση αστικού τοπίου συνεχιστεί. Έτσι και αλλιώς κάποιοι ενεργοί πολίτες θα ζητούν να δουν την σύμβαση, θα παρακολουθούν τους χρόνους τα τιμολόγια τα συμφωνητικά τις ρήτρες και τις αναθεωρήσεις. Και φυσικά ο Καλός μας Δήμος οφείλει μέσα στα πλαίσια της διαφάνειας να ζητήσει την συγκρότηση μιας ομάδας εθελοντών που θα ενημερώνονται συνέχεια για να γίνει κοινή γνώση το γίγνεσθαι του έργου  μιας και όλα, απ’ ότι ισχυρίζονται οι αρμόδιοι, είναι καλώς καμωμένα και ο λαός κυρίαρχος…