Η μήνυση του Δήμου σε πολίτη: Η άποψη του διωκόμενου

Του Νίκου Βασ. Χατζηευστρατίου

Η επίδοξη μηνύτρια

Εδώ και μέρες η Δημοτική Αρχή με απειλεί με μηνύσεις, παρατάξεις της αντιπολίτευσης με συμπαρίστανται και οι εφημερίδες γράφουν. Επειδή ο θόρυβος έχει κοπάσει είναι καιρός να καταθέσω και εγώ την άποψή μου.

Η στόχευση του μηνυτή

Πρώτα απ’ όλα σήμερα πια είναι γνωστή η σκόπευση της επίθεσης. Για μένα δεν έδιναν δεκάρα τσακιστή. Το βασικός τους στόχος των επίδοξων μηνυτών ήταν το ηθικό των πολιτών που θίγονται από το λεγόμενο έργο των αστικών αναπλάσεως και κυρίως οι κάτοικοι της περιοχής της οδού Ανοίξεως. Αυτοί των οποίων ένα περιουσιακό τους στοιχείο, το αυτοκίνητό τους, στέλνεται μοιραία στην οδό Στρατού ή το πάρκινγκ των Νεκροταφείων, για να μετατρέπει σε εύκολη λεία  του κάθε μικροεγκληματία. Σ΄ αυτούς έχω απευθυνθεί και από αυτούς ζήτησα υλική και ηθική βοήθεια για την προσφυγή μας στο Συμβούλιο της Επικρατείας. (Την συνυπογραφή τους δηλαδή  και μια μικρή οικονομική συνεισφορά για την αμοιβή του δικηγόρου).

Ευχαριστίες και προβλέψεις

Συνεχίζοντας οφείλω να ευχαριστήσω την Λαϊκή Αγωνιστική Συσπείρωση και τους Ενεργούς πολίτες, παρατάξεις της μειοψηφίας του Δημοτικού συμβουλίου της Βέροιας, που στάθηκαν στο πλευρό μου. Για την παράταξη Νέος Δήμος-Νέα Αρχή όμως, τα πράγματα αλλάζουν. Αυτοί θεωρούν ότι δεν συντρέχει λόγος να ασχοληθούν ούτε με την ελευθερία της έκφρασης ούτε  καν με την άσκηση αντιπολίτευσης. Θεωρούν ότι η πόλη τούς χρωστά την διοίκησή της μόνο και μόνο επειδή αυτοί είναι μέρος του συστήματος όταν η παρούσα αρχή θα καταρρεύσει από τα λάθη της. Προτιμούν να περιμένουν από το να ενεργούν. Να παρακολουθούν χωρίς να συμμετέχουν. Δικαίωμά τους. Σε ενάμιση χρόνο όμως θα ξαναθρηνούν  για την «ατυχία» τους.

…η μοιραία Συμπολίτευση

Αλλά το πιο νόστιμο έρχεται από την συμπολίτευση. Αποφάσισαν καλώς ή κακώς να με μηνήσουν για συκοφαντική δυσφήμιση. Αποφάσισαν ακόμη να πληρώσει η πόλη γι’ αυτό. Συγκάλεσαν Επιτροπή Οικονομικών θεμάτων και για να αποφύγουν αντιδράσεις χρησιμοποίησαν την διαδικασία του κατεπείγοντος. Κάποια στιγμή νόμισαν ότι τα κατάφεραν. Κι όμως τους διέφυγε ότι τα κατεπείγοντα θέλουν ενισχυμένη πλειοψηφία  (επί των μελών συνολικά και όχι επί των παρόντων) οπότε μου έδωσαν το δικαίωμα να καταθέσω ένσταση την οποία μάλλον  θα κερδίσω. Έτσι και για δυο τρεις μήνες όποιος από αυτούς θέλει να μου κάνει μήνυση γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να το κάνει με δικά του χρήματα.  

Αν το καλοσκεφτείς δεν έκαναν τίποτε παραπάνω από τα συνηθισμένα. Δηλαδή άσκησαν τα καθήκοντά τους απαίδευτα, επιπόλαια και αλαζονικά. Απαίδευτα διότι ποτέ δεν κάθισαν να μελετήσουν τους Νόμους που ορίζουν τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων τους. Επιπόλαια γιατί στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν έριξαν ούτε μια ματιά στην διάταξη περί κατεπείγοντος θέματος και αλαζονικά διότι θεώρησαν ότι αυτός που θα σύρουν στα δικαστήρια δεν θα έχει τις ικανότητες να διερευνήσει την δικαιοδοσία τους. Έκαναν ότι έκαναν και στη Γέφυρα Κούσιου, στον Δρόμο για το Άνω Σέλι και  τις Αστικές Αναπλάσεις.

Νίκος Βασ. Χατζηευστρατίου