Στον γνώριμό της διάδρομο, στον προθάλαμο της Συγκλήτου, ποζάρει η κυρία Ουσουλτζόγλου, «έτοιμη» να υπερασπιστεί αυτό που της θυμίζει επιτυχίες άλλων.
«Έτοιμη» να καταθέσει κακέκτυπα δικογράφων σαν «αγωνιστικά υπομνήματα», επικαλούμενη επενδύσεις που λοιδορούσε και έργα που κατέκρινε. «Έτοιμη» να απαγγείλει τον επικήδειο του Πανεπιστημιακού Τμήματος της Βέροιας, ζητώντας «τα ρέστα» για τη «μεγάλη προσφορά της». «Έτοιμη» να γεμίσει, και πάλι, τον κόσμο με τα ψέματα, τις απειλές, τα κουτσομπολιά και τα παραμύθια της. Μόνο που δεν βρισκόμαστε πια στην εποχή της τηλεσκηνοθεσίας του τρόμου. Βρισκόμαστε στα 2012, και η κυρία Ουσουλτζόγλου περιφέρει, εδώ και 6 χρόνια, την άγνοια, τη θρασύτητα και την ανικανότητά της στους διαδρόμους των Υπουργείων, των Πανεπιστημίων και των Δικαστηρίων. Κι όσο αυτή περιφέρεται, τόσο ρημάζουν η πόλη και οι οικισμοί, κι άλλο τόσο διαλύεται ο Δήμος. Βρισκόμαστε στα 2012 και, μετά την απώλεια και του Πανεπιστημιακού Τμήματος, η Βέροια, που διαρκώς φτωχαίνει και μαραζώνει, με αγωνία περιμένει το επόμενο «κατόρθωμα» της κυρίας Ουσουλτζόγλου, που αφήνει ερείπια στο πέρασμά της… 11 Ιουνίου 2012
τ. Δήμαρχος Βέροιας
Χρήστος Σκουμπόπουλος
Άκρα του τάφου σιωπή…. «η σιωπή όλων, προς απάντησή σου».
ΑπάντησηΔιαγραφή