Η Τρίτη Άποψη για το έργο των Αστικών Αναπλάσεων.

Χθες ο δικηγόρος Φώτης Χατζηφώτης μου ζήτησε τα ονόματα των συμπολιτών που θα συνυπογράψουν τα ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του έργου των Αστικών Αναπλάσεων, κίνηση απαραίτητη πριν την προσφυγή στο ΣτΕ. Συζητώντας του εξέθεσα την επίθεση που δέχθηκα από την Δημοτική Αρχή της πόλης μου. Τότε ο άνθρωπος αυτός χωρίς να αστειεύεται διόλου μου έδωσε μια διαφορετική οπτική του ενδιαφέροντός μου για το έργο. Τι μου είπε λοιπόν:

Η προσφορά προς την πόλη και το έργο

Η προσφυγή που θα ακολουθήσει τα Ασφαλιστικά μέτρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας είναι μια προσφορά όχι μόνο προς την πόλη και τους συμπολίτες αλλά και προς το ίδιο το έργο. Και αυτό διότι οδηγώντας το στον ανώτερο διαιτητή ουσιαστικά αυτό θωρακίζεται από την οποιαδήποτε Νομική προσβολή (ασφαλιστικά μέτρα παρόδιων πολιτών για παράδειγμα σε τοπικό δικαστήριο). Βέβαια συνέχισε πως αν ο ανώτατος διαιτητής καθυστερήσει την έκδοση της απόφασης στέλνοντας πίσω την μελέτη και ζητώντας πρόσθετους ελέγχους, εγκρίσεις αλλά και   τροποποιήσεις του σχεδίου πόλεως, τότε σημαίνει πως κάποιοι, εν προκειμένω οι υπεύθυνοι του Δήμου, έκαναν την δουλειά τους με τρόπο που περιφρονούσε την νομιμότητα και τον ορθολογισμό. 

Το "αμαρτωλό" παρελθόν

Σκέφτηκα πόσο δίκαιο είχε αυτός ο ξένος προς το γίγνεσθαι της πόλης άνθρωπος. Όταν θέλεις να κάνεις ένα τόσο μεγάλο έργο διαλέγεις μελετητές με διαδικασία αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, βάζεις μεγάλα βραβεία και διαλέγεις την καλύτερη λύση και μέσω μιας ομάδας ειδικών κριτών αλλά και μέσω του κόσμου ο οποίος σε τέτοιας έκτασης επέμβαση δεν μπορεί παρά να έχει γνώμη. Όταν βρεις την ομάδα των επαγγελματιών που θα φέρουν σε πέρας την μελέτη, φροντίζεις να έχεις όλες τις εγκρίσεις αλλά και όλες τις συνοδευτικές μελέτες. Εν προκειμένω φροντίζεις χρόνια πριν να αλλάξεις το ρυμοτομικό για τα κτίσματα εντός πρασίνου, κάνεις συγκοινωνιακή μελέτη για να δεις που θα πάνε τα αυτοκίνητα που διώχνεις αλλά και πόσο θα κοστίσει και ποιος θα πληρώσει το κόστος αυτής της λύσης. Την ίδια την λύση την παρουσιάζεις στο κοινό με κατανοητό τρόπο και όχι συσκοτίζοντας αυτά που προτίθεσαι να κάνεις. Δηλαδή παρουσιάζεις μια τρισδιάστατη απεικόνιση όπου δίνεις στον καθένα την δυνατότητα να δει τι γίνεται μπροστά από το σπίτι του, το μαγαζί του ή ακόμη και την περιοχή του περιπάτου του. 

Η αναγκαιότητα

Δεν χρειάζεται να αναφερθεί τι έγινε αντί όλων των παραπάνω. Έχουν γραφτεί και ξαναγραφτεί τόσες φορές που η μη προσφυγή στον ανώτατο διαιτητή θα ήταν προδοσία προς την πόλη και τους κατοίκους της. 

Νίκος Βασ. Χατζηευστρατίου

Πολιτικός Μηχανικός