Fighters…

Η βία είναι ο πυρήνας της εξουσίας και η εξουσία είναι ο πυρήνας της πολιτικής. Σε περιόδους κρίσης, όταν έχει καταναλωθεί το περικάρπιο, μοιραία καταλήγουμε στον πυρήνα που είχαμε καταφέρει να ξεχάσουμε. Οι αντιπαραθέσεις στην Βουλή, την Τηλεόραση και στους Δημόσιους χώρους θεωρούνταν συζητήσεις.

Καλοπροαίρετων ή έστω κακοπροαίρετων ανθρώπων. Σήμερα πια θυμηθήκαμε αυτό που είχαμε απωθήσει: Ότι είναι απλά μάχες. Και ότι  οι μάχες κερδίζονται από εκπαιδευμένους ανθρώπους που θέλουν να νικήσουν και δεν φοβούνται να πονέσουν. Για κάθε μορφή μάχης εκτός της εκπαίδευσης απαιτείται και ιδιαίτερη μορφή ταλέντου.

Ο κοντοκουρεμένος τριαντάρης δεν είχε ούτε την εκπαίδευση ούτε το ταλέντο για την μάχη που πήγε να δώσει. Δεν είχε το ταλέντο γιατί απλά είχε μια εμφανή συναισθηματική αστάθεια. Απόλυτα φυσιολογική για την ηλικία του, την εκπαίδευση του και το παρελθόν του. (Υπηρέτησε στα ΟΥΚ και η επαφή του με την κοινωνία είναι εν πολλοίς το street fight).  Κανείς δεν τον είχε ειδοποιήσει για το πεδίο της μάχης στην οποία επρόκειτο να εμπλακεί. Πολλώ δε μάλλον κανείς δεν τον είχε εκπαιδεύσει γι’ αυτό. Μοιραία έχασε. Απολύτως αναμενόμενο αν σκεφτείς ότι απέναντί του είχε μια αμαζόνα που πήγε με αντικειμενικούς σκοπούς, εμπειρία τριανταεπτά ετών, αποφασισμένη να φάει και μερικές γρήγορες και η οποία αφού τον μελέτησε του έσπασε το σβέρκο με μια αριστοτεχνική ενέδρα. Μια πεπειραμένη λέαινα έφαγε μια νεαρή αρσενική αντιλόπη. Τι πιο φυσιολογικό!

Από εκεί και μετά αφού η λέαινα έφαγε το μερίδιο της πλάκωσαν ύαινες, μετά όρνια και τέλος σκουλήκια και βακτήρια. Απόλυτα φυσιολογική διαδικασία σε ένα οικοσύστημα. Έτσι ψυχρά. Σε πολιτικούς όρους κάποιος έκανε παιχνίδι δείχνοντας έναν μώλωπα, κάποιοι έβγαλαν λόγους για το αυγό του φιδιού και κάποιοι απλά το έκαναν θέαμα.  

Κατά τα άλλα ο κ. Κασιδιάρης δεν είναι ο χειρότερος των ατόμων που θέλουν να μας διοικήσουν ή μας διοίκησαν κάποια στιγμή της Νεότερής μας ιστορίας. Τολμήστε να απαντήσετε αν προτιμάτε αυτόν ή τον Τσοχατζόπουλο της νεότητάς του.  Προφανώς δεν είναι χειρότερος από την κ. Δούρου, το ύφος της οποίας είδαμε σε αργή κίνηση μόλις έφαγε το ποτήρι με το νερό και αισθάνθηκε η αναμφίβολη νικήτρια. Αναμφισβήτητα είναι χειρότερος σε όλα τα πεδία από την κ. Κανέλη. Αλλά εκεί που έφτασαν τα πράγματα τι νόημα έχει πλέον;

Τελειώνοντας και πάλι με όρους μάχης και κυνηγιού σκέφτομαι ότι τον νεαρό τον κατασπάραξαν και πολύ δύσκολα θα τον ξαναδούμε σαν πολιτικό. Υπάρχει όμως και ένα σχεδόν απίθανο σενάριο για κάποιους έως και εφιαλτικό: Ο τύπος να βρει τις πηγές των λαθών του, να εκπαιδευτεί και να επιστρέψει πιά ως screen fighter. Τότε

πλέον δεν θα είναι αντιλόπη. Θα είναι Τίγρης της Βεγγάλης…