Η ψυχρολουσία της Δευτέρας

Σήμερα το πρωί έφαγα μια ψυχρολουσία που θα την θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου. Πήγα στο Δημαρχείο να συζητήσω μερικές λεπτομέρειες με τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου σε σχέση με την πρόταση που θα συζητηθεί σήμερα το απόγευμα.   

Μετά την καλημέρα έσκασε το κανόνι. Ο πρόεδρος με είπε ότι μάλλον δεν θα συζητηθεί το θέμα διότι η Δήμαρχος θα ζητήσει την απόσυρση του διότι έχουν αποφανθεί δικαστήρια.

Άτσα!  Μια λειτουργικά αγράμματη γυναίκα, που από ιδιοτροπίες της συγκυρίας είναι Δήμαρχος μιας πόλης 66 χιλιάδων κατοίκων αποφάσισε να παραβεί το άρθρο  10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Παρενθετικά, και επειδή έχει να καθίσει σε θρανίο από το 1972, τα άρθρο παρατίθεται μήπως και το διαβάσει.

1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν εκφράσεως.

Το δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερίαν γνώμης ως και

την ελευθερίαν λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών,

άνευ επεμβάσεως δημοσίων αρχών και ασχέτως συνόρων. Το

παρόν άρθρον δεν κωλύει τα Κράτη από του να υποβάλωσι τας

επιχειρήσεις ραδιοφωνίας, κινηματογράφου ή τηλεοράσεως εις

κανονισμούς εκδόσεως αδειών λειτουργίας.

Κι αν τα παιδάκια που έμαθαν να σηκώνουν αυτόματα τα χεράκια, μόλις τους κοιτάξει λίγο αυστηρά από την έδρα, αποφασίσουν να παραβιάσουν Νόμους και Δικαιώματα θα ζητηθεί την συνδρομή της Δικαιοσύνης.