Φτερούγισμα καθημερινότητας.

Ένας Οργανισμός που ξέρει να επαινεί τα καλά μέλη του και να επιτιμά τους κακούς έχει διανύσει τον μισό δρόμο προς την επιτυχία. Το ίδιο ισχύει και για την κοινωνία.

Όσον αφορά στην αγορά αυτό γίνεται με την προσφορά και την ζήτηση. Κακά προϊόντα και υπηρεσίες δεν έχουν ζήτηση και εξαφανίζονται μαζί με τους παραγωγούς στους. Ακόμη και σε μια μικρή κοινωνία, σαν αυτή της πόλης μου, το να επαινείς μια καλή προσπάθεια βοηθά την αγορά. Από την άλλη ξέρουμε  ότι η καθημερινότητα έχει και ανεπαίσθητες  λεπτομέρειες που μπορούν να σε ανακουφίσουν αλλά και να σε πάνε στην κόλαση. Έτσι ανάρτησα αυτό το μικρό κείμενο.

Απέναντι από το γραφείο μου λοιπόν είναι ένα καφέ το οποίο όχι μόνον δεν κάνει παράνομες καταλήψεις πεζοδρομίου και κραυγαλέες επιδείξεις νεοπλουτισμού αλλά και βρίσκει ευφυείς τρόπους να προσελκύει πελατεία: Φιλοξενώντας εκθέσεις φωτογραφίας και άλλων εικαστικών. Χθες για παράδειγμα φωτογράφισα εκεί την δουλειά ενός νεαρού καλλιτέχνη.   

μεγέθυνση με πάτημα

Το καφέ λέγεται μακόζα και ο καλλιτέχνης Παύλος Τζιόμπρας.(Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο άνθρωπος που αναφέρεται εδώ και εδώ) Μη μου πείτε. Η ιδέα με τα ζωγραφισμένα τηγάνια αν μη τι άλλο ήταν ευφάνταστη.  Τα χρώματα και τα σχήματα, που αδικούνται από τις φωτογραφίες, αναδύουν μια παιδικότητα και μια, εντελώς χρήσιμη για την εποχή μας, αισιοδοξία. 

Κύριοι σας ευχαριστώ και πάντα τέτοια.