Μια καθυστερημένη αντίδραση για το αιολικό πάρκο στο Βέρμιο (και τα σχόλια- αντιπρόταση του blogger)

Το κείμενο που σχολιάζεται βήμα βήμα το πήρα μέσω flyer που μου δόθηκε στον δρόμο και το βρήκα κι εδώ.Σχετίζεται με την αντίδραση ομάδος πολιτών στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου στο Βέρμιο. Το σχολιάζω και κάνω πρόταση. Τα σχόλιά μου είναι σε arial.

Το αιολικό «πάρκο» στο Βέρμιο

Η εποχή μας είναι εποχή κρίσης. Και όπως σε κάθε κρίση κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν. Ως πολίτες των περιοχών που βρίσκονται στους πρόποδες του Βερμίου πήραμε την πρωτοβουλία και συναντηθήκαμε για να συζητήσουμε τα οφέλη και τις αρνητικές συνέπειες του τεράστιου βιομηχανικού αιολικού πάρκου που ήδη χτίζεται πάνω στο βουνό. Οι μέχρι τώρα άδειες που έχουν δοθεί από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) αφορούν την εγκατάσταση και λειτουργία 326 ανεμογεννητριών (α/γ) σε μια έκταση που περιλαμβάνει περιοχές που εκτείνονται από την Αγ. Παρασκευή του Νομού Κοζάνης μέχρι την Παναγία Σουμελά και από το Ξηρολίβαδο και το Σέλι του Ν. Ημαθίας μέχρι και πάνω από τα 3-5 Πηγάδια και την περιοχή των Πύργων Κοζάνης.  Οι μελέτες αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να φτάσει και τις 635 α/γ. Το έργο έχει δοθεί μέχρι τώρα σε πέντε εταιρείες με την σύμφωνη γνώμη των δημάρχων της Βέροιας, Νάουσας, Εορδαίας και του «Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Σελίου». Μόνο μια από τις εταιρείες σχεδιάζει να ανοίξει πάνω στο βουνό 104,5 χιλμ δρόμων, να ρίξει 160.000 τόνους μπετόν και να σκάψει πάνω από 3 εκατομμύρια κυβικά μέτρα χώμα.

Φαντάζομαι ότι τα στοιχεία αυτά φαίνονται σε κάποια άδεια εγκαταστάσεως και λειτουργίας καθώς και τις συνακόλουθες περιβαλλοντικές εγκρίσεις. Μιας και ξεκινήσαμε οι 160 χιλ t σκυροδέματος είναι 67 χιλ m³. Με την παραδοχή ότι κάθε φουφούρι έχει θεμέλιο 10Χ10Χ4 (mxmxm) άρα κοντά 450 m³ τότε πρόκειται για 150 μονάδες περίπου. 

Καθώς είμαστε ευαίσθητοι σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος γνωρίζουμε πως είναι μεγάλη ανάγκη οι κοινωνίες μας να απαγκιστρωθούν από τις τεχνολογίες του άνθρακα και της πυρηνικής ενέργειας που καταστρέφουν το περιβάλλον. Από αυτή την άποψη είμαστε υπέρ της χρήσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (άνεμο, ήλιο, νερό). Η εγκατάσταση τους όμως πρέπει να γίνεται με ορθολογικό σχεδιασμό ώστε οι αρνητικές συνέπειες στο περιβάλλον να μην είναι πολλαπλά περισσότερες από τις θετικές.

Μια τακτική απενοχοποίησης που ακούγεται αρκετά συχνά τελευταία: «Ξέρετε εγώ μαζί σας είμαι αλλά να δεν θέλω το άδικο». Το έχω ακούσει πολλές φορές και έχω πονέσει όσες το πίστεψα. Το ακούω τώρα τελευταία για την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική και από τους κατοίκους της Ιερισσού οι οποίοι το 2013 επαινούσαν την καταδρομική (και εγκληματική) επιδρομή στις εγκαταστάσεις της εταιρείας. Όσον αφορά στον ορθολογικό σχεδιασμό αυτός καλύπτεται από Νόμους αλλά και μια πολύπλοκη διαδικασία αδειοδότησης όπου οι πολίτες έχουν λόγω σε περισσότερες από δύο φάσεις. Διαβούλευση, επιτροπή διαβούλευσης, κατάθεση ενστάσεων. Δεν είναι δυνατόν ένας τόσο μεγάλος κύκλος ανθρώπων να συμμετέχει στην συνωμοσία κατά της φύσης!

Το Βέρμιο είναι ένα ιδιαίτερο βουνό με πάνω από 80 αυτοφυή είδη φυτών (τρία από αυτά εξαιρετικά σπάνια), και 20 είδη βοτάνων, ενώ στα εδάφη του και από τις δεκάδες πηγές του ζουν, τρέφονται και ξεδιψάνε πάνω από 20 είδη ζώων και 128 είδη πτηνών (τρία από αυτά είναι υπό απειλή). Παράλληλα, το βουνό για χιλιάδες αιώνες αποτέλεσε και αποτελεί το φυσικό περιβάλλον της ανθρώπινης δραστηριότητας, το σπίτι για δεκάδες ανθρώπινες κοινότητες. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα το βιομηχανικό αιολικό πάρκο δεν φαίνεται να εγκαθίσταται μέσα στα όρια κάποιας δασικής έκτασης, περνάει κοντά από αυτές. Παρόλα αυτά ως πολίτες της περιοχής έχουμε πολλούς λόγους να ανησυχούμε για τις συνέπειες μίας τόσο γιγαντιαίας εγκατάστασης.

Τελικά όχι. Δεν είχαν καμιά μελέτη στα χέρια τους. Αν την είχαν θα ήξεραν τα όρια επέκτασης και εγκατάστασης του βιομηχανικού (ναι βιομηχανικό είναι και έτσι πρέπει να είναι) αιολικού πάρκου
.

Οι συνέπειες των βιομηχανικών αιολικών πάρκων

Θεωρούμε πως το βιομηχανικό αιολικό πάρκο στο Βέρμιο, αυτής της έκτασης, θα οδηγήσει σε σοβαρότατη διατάραξη του οικοσυστήματος του βουνού για τους εξής λόγους:

Το σύνδρομο της τουρμπίνας. Τι είναι αυτό; Είναι το σύνολο των συμπτωμάτων που παρατηρούνται σε ανθρώπινα και μη ανθρώπινα ζώα που ζουν σε απόσταση μέχρι και 2 χιλιόμετρα περίπου από τα πάρκα και προκαλείται από τον υπόηχο και θόρυβο των α/γ. Τα συμπτώματα είναι για τον άνθρωπο βουητό και πόνος στα αυτιά, ταχυκαρδίες, ημικρανίες, απώλεια ύπνου, βέρτικο, δυσλειτουργίες των εσωτερικών οργάνων, απώλεια συγκέντρωσης, θυμός και κούραση. Για τα ζώα οι επιστήμονες σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν παρατηρήσει αποβολές εμβρύων, τερατογεννήσεις, νευρικές διαταραχές κ.α. Πλέον ακόμα και μεγάλοι οργανισμοί ενέργειας παραδέχονται πως πρέπει να μελετηθούν παραπέρα οι συνέπειες του συνδρόμου της τουρμπίνας.

Όταν πρωτοδιάβασα για το «σύνδρομο της τουρμπίνας» έκανα ότι κάθε άνθρωπος που νοιάζεται. Το «googlισα». Οι μόνοι που φαίνονται να χρησιμοποιούν τον όρο του συνδρόμου αυτού είναι οι συντάκτες αυτού του κειμένου. Ας τα πάρουμε και πάλι από την αρχή. Αναφέρονται σε 2 km απόσταση από την πηγή του ήχου (βόμβου). Υπάρχει έστω και ένας οικισμός πιο κοντά από 2 km σε ανεμογεννήτριες; Φοβάμαι πως όχι. Όσο για τις αποβολές στα έμβρυα ζώων τα πράγματα γίνονται σαφέστερα και φυσικά νοηματικά και γνωσιολογικά ασθενέστερα παρακάτω στο κείμενο. 

Σε πολλές περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί η σταδιακή εξαφάνιση ειδών, λόγω του θορύβου και των δονήσεων που παράγουν οι α/γ – όπως για παράδειγμα παρατηρήθηκε η εξαφάνιση του γαιοσκώληκα από περιοχές και η μετέπειτα εξαφάνιση πτηνών που τρέφονταν από αυτόν.

Οι γεωσκώληκες θεωρούνται σημαντικά πλάσματα όχι μόνον στην τροφική αλυσίδα αλλά και την ίδια την εξέλιξη του πλανήτη καθόσον επιταχύνουν την σήψη και την αποβολή CO₂ η παρουσία του οποίου απάλυνε τις περιόδους παγετώνων. Λένε οι επιστήμονες. Τώρα το πώς οι δονήσεις επιδρούν καταστροφικά σε ένα πλάσμα αρχαίο (οι αναλίδες είναι από τα πρώτα πλάσματα της Κάμβριας περιόδου) που έχει καταφέρει να επιβιώσει αρκετών καταστροφών (κάμβρία εξαφάνιση, περίοδο μετά την πρόσκρουση που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους κλπ) είναι κάτι που απαιτεί απόδειξη. 

Αρκετές έρευνες στον κόσμο αποδεικνύουν πως οι ανεμογεννήτριες είναι υπεύθυνες για το θάνατο εκατομμυρίων πουλιών το χρόνο. Το Αμερικάνικο παρατηρητήριο πουλιών υπολογίζει πως κάθε χρόνο μέχρι το 2030 θα σκοτώνονται στις ΗΠΑ περίπου 1 εκατομμύρια πουλιά.

Εκατομμύρια πουλιά; Ακόμη μια φορά ποια πουλιά και ποιος έκανε τις καταγραφές και τις μετρήσεις.

Από τα λίγα που ξέρω καταγεγραμμένους θανάτους πουλιών από λεπίδες ελίκων έχουμε μόνον έναν και αυτός αμφισβητείται ως κίβδηλος. 

Για να κατασκευαστεί κάθε ανεμογεννήτρια 1 MW χρειάζεται ατσάλι και περισσότερο από 220 τόνοι άνθρακα, ενώ μέρη των μαγνητών της αποτελούνται από ισχυρά τοξικά υλικά όπως το νεοδύμιο.Η βιομηχανική παραγωγή αιολικής ενέργειας είναι κυμαινόμενη λόγω της αστάθειας του ανέμου που πνέει σε μία περιοχή και για αυτό απαιτείται να είναι κοντά σε ατμοηλεκτρικά ή υδροηλεκτρικά εργοστάσια που διασφαλίζουν την σταθερότητα του δικτύου. Έτσι, ακόμη και η Δανία που έφτασε να παράγει και το 140% της ενέργειας της από άνεμο αναγκάζεται συγχρόνως να υποστηρίζει το δίκτυο της με εισαγωγές και εξαγωγές ενέργειας, προς και από, τη Νορβηγία, τη Σουηδία και τη Γερμανία.

Ας αρχίσουμε (και τελειώσουμε) με το Νεοδύμιο. Πληροφορίες σ΄ένα εντελώς εκλαϊκευμένο άρθρο εδώ. Το πόσο και γιατί είναι επικίνδυνο. Η επικινδυνότητά του δεν οφείλεται στην τοξικότητά του αλλά στο ότι παράγει προστιθέμενο στον χάλυβα όσο ισχυρούς μαγνήτες που μπορούν λόγω της έλξης σε άλλα πράγματα να τραυματίσουν τον χρήστη τους. Εξάλλου τα 400 Kg του Νεοδήμιου που χρησιμοποιούνται σε κάθε ανεμογεννήτρια χρησιμοποιούνται για κατασκευή πυρήνων πηνίων. Όταν λέμε ότι χρειάζεται 220 τόνοι άνθρακα τι εννοεί: Μήπως την ισοδύναμη ποσότητα άνθρακα που απαιτείται για την κατασκευή του χάλυβα; Αν είναι έτσι η προτροπή γίνεται προφανής: Δες πρώτα πόσο άνθρακα χρειάστηκε για την κατασκευή των υλικών του σπιτιού σου κι ύστερα έλα να με πεις αν έρχομαι. Και τώρα στην ανάγκη για παραγωγή ενέργειας από άνθρακα που προκαλεί η λειτουργία των ανεμογεννητριών. Ναι έτσι είναι, η λειτουργία των ανεμογεννητριών αλλά και κάθε διαλειπτικής πηγής απαιτεί συμπαραγωγή με μια άλλη ευσταθή πηγή ενέργειας προκειμένου να καλύπτονται τα αναπόφευκτα κενά στην παραγωγή και οι αιχμές ζήτησης. Δύσκολο; Ας το εξηγήσουμε. Η ηλιακή και αιολική ενέργεια και λίγο η ενέργεια που παράγεται από τα κύματα δεν έχουν σταθερή πηγή. Ο ήλιος και ο άνεμος δεν είναι κατά παραγγελία. Έτσι για να γίνει αξιόπιστη η παραγωγή και να ανταποκρίνεται στην αποστολή της, δηλαδή να καλύπτει την ζήτηση, πρέπει να υπάρχει και μια άλλη πηγή ενέργειας όταν έχει άπνοια ή συννεφιά ή νύχτα. Αυτή μπορεί να είναι η καύση, τα υδροηλεκτρικά, η πυρηνική κλπ. Και αυτές όμως οι μορφές έχουν τις αδυναμίες τους ως προς την διαθεσιμότητά τους. Για παράδειγμα για να φτάσουν οι τουρμπίνες ενός θερμοηλεκτρικού στην πλήρη τους ισχύ χρειάζονται 48 ώρες! Λιγότερο χρειάζεται ένα μεγάλο ηδροηλεκτρικό. Μια προσφορά φιλική στον καταναλωτή έχει κόστος και κυρίως απαιτεί πολλαπλές πηγές λόγω της ιδιομορφίας της κάθε πηγής. Γι΄αυτό και η αύξηση κατανάλωσης άνθρακα στην Δανία. 

Τα εκατοντάδες χιλιόμετρα δρόμων και καλωδίων, οι εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι μπετόν και ατσαλιού που χρειάζονται για την εγκατάσταση ενός βιομηχανικού πάρκου, αλλοιώνουν και καταστρέφουν το έδαφος.

Όλα αυτά τα δεδομένα αποδεικνύουν πως τεράστια βιομηχανικά έργα, όπως αυτό που ήδη κατασκευάζεται στο Βέρμιο, οδηγούν τελικά στην καταστροφή και όχι στην προστασία της φύσης.

Και αυτά τα γενικόλογα κι ας μου επιτραπεί κάπως πονεμένα λόγια χρήζουν διευκρινίσεων. Όσον αφορά στο μπετόν κάθε α/γ έχει ένα πέλμα 450 m³ σκυροδέματος οπλισμένου με 40 τόνους χάλυβα σκυροδέματος. Το σκυρόδεμα αυτό είναι θαμμένο. Η οπτική ενόχληση που προκαλεί είναι μικρή δηλαδή μια περιοχή ενός κύκλου με διάμετρο κοντά στα 10 m, 40 cm πάνω από το έδαφος. Υπάρχουν δρόμοι. Λογικό. Πως αλλιώς θα μπορούσαν να μεταφερθούν οι τεράστιοι έλικες, ο στύλος και η γεννήτρια που έχει όγκο όσο ένα σύνηθες σαλόνι μικροαστικής οικογένειας. Όμως προσοχή. Οι δρόμοι αυτοί σ΄αυτό τους το μέγεθος είναι μιας χρήσεως. Μετά θα κυκλοφορούν εκεί μόνον οχήματα συνεργείων καθαρισμού των λεπίδων των ελίκων  και συντηρήσεως. Δηλαδή κάποια στιγμή η διατομή τους μοιραία θα μειωθεί από την διάβρωση και την βλάστηση.

Κατά τα άλλα ναι πρόκειται για ένα βιομηχανικό πάρκο στο Βέρμιο. Πότε γίνεται ένα Βιομηχανικό πάρκο επικίνδυνο; Μα όταν λειτουργεί εκτός κανόνων. Όταν δηλαδή οι μονάδες που είναι εγκατεστημένες εκεί δεν τηρούν τον Νόμο. Και Νόμος υπάρχει. Εκτός από τον Νόμο υπάρχει και μια αδειοδότηση η οποία επί περιβαλλοντικών θεμάτων έρχεται ως αποτέλεσμα μια ευρείας διαβουλεύσεως. Δηλαδή υπάρχουν και οι όροι ενός κειμένου που δεν είναι μόνον οι Νόμοι αλλά και η έκφραση τοπικών παραγόντων που είναι σημαντικοί σε θέματα τα οποία άπτονται του περιβάλλοντος. 

Ναι στην αιολική ενέργεια – Όχι στη βιομηχανική εκμετάλλευση της

Το σύνθημα (γιατί τέτοιο είναι) περιέχει μια γιγάντια αντίφαση. Η παραγωγή ρεύματος είναι βιομηχανική παραγωγή. Για να συντελεσθεί η βιομηχανική παραγωγή απαιτούνται επενδύσεις που είναι το κατ΄εξοχήν χαρακτηριστικό της βιομηχανίας. Οι επενδύσεις πραγματοποιούνται όταν υπάρχει προοπτική κέρδους. Για να κλείσω με ένα ακόμη δικό μου σύνθημα: Τι δεν καταλαβαίνεις;

Θα ήταν ανεδαφικό από μέρους μας να μιλάμε για την προστασία του περιβάλλοντος και να είμαστε ενάντια στη χρήση των ΑΠΕ και της αιολικής ενέργειας. Θεωρούμε πως ακόμα και μέσα στα όρια μίας ενεργειακά αχόρταγης κοινωνίας, όπως η δική μας, η χρήση των ΑΠΕ πρέπει να επεκταθεί. Με βάση, όμως, τα στοιχεία διεθνών οργανισμών είναι σαφές πως μέχρι και τη δεκαετία του 2050 – και παρά την αύξηση της συμμετοχής των ΑΠΕ στην παραγωγή ενέργειας – οι ιεραρχικές κοινωνίες της διαρκούς ανάπτυξης, που βασίζονται στον ατομικισμό και το κέρδος, δεν θα καταφέρουν να πετύχουν το στόχο της μείωσης χρήσης άνθρακα. Για την ακρίβεια με στοιχεία της International Energy Agency η χρήση του άνθρακα αυξάνεται μέχρι και το 2040. Και ο λόγος είναι απλός: όσο η οικονομία έχει ως κινητήρια δύναμη το κέρδος, τόσο περισσότερη ενέργεια χρειάζεται. Όσο η συγκέντρωση οικονομικής και πολιτικής δύναμης συγκεντρώνεται σε λιγότερα χέρια, τόσο οι πληθυσμοί πρέπει να συγκεντρώνονται σε τερατουπόλεις. Και όσο οι άνθρωποι στερούνται τα μέσα και τους πόρους για να σχεδιάσουν μία από κοινού ζωή σε αποκεντρωμένες κοινότητες που συμβιώνουν με τη φύση, τόσο η φύση θα μετατρέπεται στο σκουπιδότοπο του πολιτισμού μας.

Η αρχή της παραγράφου παραπέμπει σε γιαχωβάδικα φυλλάδια. Εμείς όλοι οι αμαρτωλοί πέφτουμε στο αμάρτημα της καύσης άνθρακα και γι΄αυτό θα τιμωρηθούμε. Δεν μας λένε με τι αλλά η τιμωρία έρχεται να επιπέσει επί των κεφαλών και των κεφαλών των τέκνων μας. Κατά τα άλλα γνωστές αριστερές αρλούμπες για Ιεραρχικές κοινωνίες διαρκούς ανάπτυξης.(!) Βαρύγδουπο. Ευτυχώς που είμαι αρκετά μεγάλος στην ηλικία για να ενθουσιαστώ. Η διαρκής ανάπτυξη δεν είναι τίποτε άλλο από την άλλη, την οικονομική έκφραση του ορισμού της εξωστρέφειας. Της απαραίτητης στάσης για επιβίωση. Τα άλλα για τις τερατουπόλεις τα ακούω βερεσέ. Αν ρωτήσεις 100 Έλληνες που θα ήθελαν να ζούν, οι 90 θα σου απαντήσουν στη Νέα Υόρκη. 

Οι ανακοινώσεις και οι θριαμβολογίες τοπικών αρχόντων, επιχειρηματιών, και μμε για το έργο στο Βέρμιο, για την προστασία του περιβάλλοντος, για το άνοιγμα μερικών δεκάδων θέσεων εργασίας, για τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που θα μπουν στα ταμεία των δήμων και της ανάπτυξης της περιοχής δεν πρέπει να μας θολώνουν την εικόνα. Από τη μία το συγκεκριμένο έργο καταστρέφει το βουνό. Από την άλλη τα όποια οφέλη αφορούν αυτούς που κάνουν κουμάντο στην παραγωγή ενέργειας και στο συγκεκριμένο έργο και στοχεύουν στο κέρδος. Θα ήταν επίσης αφέλειά μας να πιστέψουμε πως οι βουλευτές και οι δήμαρχοι- που μέχρι τώρα ψηφίσαν και υποστήριξαν μνημόνια και παρέδωσαν ανθρώπους και πόρους στο κέρδος των επιχειρηματιών – θα φροντίσουν ξαφνικά τα όποια χρήματα από το έργο να δοθούν προς όφελος της κοινωνίας των πολλών, της κοινωνίας αυτών που είναι “από κάτω” και μακριά από την εξουσία.

Τα αφήνω ασχολίαστα γιατί βαριέμαι.

Η Πρόταση μας

Υπάρχει ένας δρόμος, για να σταματήσουμε την καταστροφή του βουνού, επιτρέποντας έναν λογικό αριθμό α/γ πάνω σε αυτό. Υπάρχει ένας τρόπος τα – όποια – οφέλη να αφορούν το σύνολο της κοινωνίας και τη φύση. Αυτός συνδέεται με την ενεργό συμμετοχή μας στα κοινά. Μόνο αν αναγεννήσουμε και πολλαπλασιάσουμε τις δημοκρατικές συνελεύσεις των πολιτών σε γειτονιές, κοινότητες και πόλεις, μπορούμε να τους ελέγξουμε, να τους σταματήσουμε και να προωθήσουμε μία πολιτική που θα υπερασπίζεται ισότιμα ανθρώπινα και μη ανθρώπινα ζώα, την κοινωνία και τη φύση. Και σε αυτή την αναγέννηση χρειαζόμαστε την επιστήμη και την τεχνολογία, τη λογική και την κριτική. Ο αντίπαλος μας δεν είναι οι ΑΠΕ γενικά, αλλά ο συγκεκριμένος βιομηχανικός σχεδιασμός προς όφελος των ισχυρών. Στη βάση αυτή οφείλουμε ως πολίτες να σχεδιάσουμε από κοινού τη χρήση ΑΠΕ μικρής ισχύος, που θα εξασφαλίζουν την ενεργειακή αυτάρκεια των κοινοτήτων μας, την παροχή καθαρής φτηνής ή και δωρεάν ενέργειας και την προστασία της φύσης.

Λογικός αριθμός γεννητριών. Μάλιστα. Δεν ξέρω πια λογική υπαγορεύει τον αριθμό των γεννητριών που θεωρείται κατά την γνώμη της συμπαθούς αυτής ομάδας  κατάλληλος. Ξέρω όμως κριτήρια τα οποία είναι άκαμπτα. Το πρώτο είναι το αεροδυναμικό. Κάθε α/γ «φουρφούρι» όπως μ’ αρέσει να το λέω, ανακόπτει τον άνεμο και τον μετατρέπει σε ηλεκτρισμό. Έτσι στην πίσω της πλευρά ο άνεμος είναι ασθενέστερος κι έτσι εκεί απαγορεύεται για οικονομικοτεχνικούς λόγους να τοποθετηθεί γεννήτρια. Το μήκος είναι ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες γύρω στα 500 μέτρα. Το δεύτερο είναι Νομικό: Είναι τα ελάχιστα όρια από τους οικισμούς. 2000 m νομίζω.

«δημοκρατικές συνελεύσεις των πολιτών σε γειτονιές, κοινότητες και πόλεις» ; Απ΄ότι τους είδα όλοι οι συμπαθείς συμπολίτες της επιτροπής πρωτοβουλίας έχουν λογαριασμούς στο F/B. Όλοι τους λύνουν προβλήματα επικοινωνίας με τρόπους πολύ πιο αποδοτικούς. Δεν βγαίνουν και καλά κάνουν, στους μαχαλάδες. Τώρα πως τους ήρθε να προτείνουν συνελεύσεις γειτονιάς και συνοικιακά μου φαίνεται περίεργο. Και να φανταστείς ότι όταν τα έκανε αυτά ο ΑΓΠ όλοι τους ήταν μικρά παιδιά. Όταν αυτοί ήταν στην εφηβεία το σχέδιο του Σοσιάλ-μαχαλά είχε ήδη εγκαταλειφτεί.

Και τώρα σοβαρά. Αν αντίπαλός σου είναι ο βιομηχανικός σχεδιασμός, που ήσουν όταν αυτός συζητιόταν στην επιτροπή διαβούλευσης, στο δημοτικό συμβούλιο, στα περιφερειακά όργανα όπου μπορούσες να καταθέσεις ένσταση; Κι άντε και ξεκίνησες χρήση ΑΠΕ μικρής ισχύος. Ποιος θα την υλοποιήσει; Φαντάζομαι θα κάνεις ένα έρανο θα μαζέψεις χρήματα από τους πολίτες που θα πείσεις, θα καταθέσεις αίτηση αδειοδότησης και μετά θα ρίξεις μπετά για το θεμέλιο της μικρής σου γεννήτριας. Δεν φαντάζομαι να απαιτήσεις από τον Δήμο να το υλοποιήσει; Τότε απλά αλλάζεις επενδυτή με έναν πολύ λιγότερο αποδοτικό και ικανό. Το βρίσκεις βιώσιμο;

Γιατί η απελευθέρωση της κοινωνίας διασφαλίζεται μόνο με την απελευθέρωση της φύσης από τα δεσμά της ιεραρχικής κοινωνίας στην οποία ζούμε. Και αυτό χτίζεται από ελεύθερους πολίτες σε ελεύθερες κοινότητες.

Όχι θα έλεγα. Χτίζεται μέσα από σκληρή και συντονισμένη δουλειά που εμπνέεται από την ανάγκη για προσωπική ευημερία και προβολή. Αυτός εξ άλλου είναι και ο κανόνας εδώ και δυο τρείς ίσως και παραπάνω χιλιετίες.

Συνέλευση πολιτών “Ελεύθερο Βέρμιο

Και τώρα η πρόταση

Αν πράγματι κάποιοι θέλουν οπωσδήποτε να κάνουν κάποια παρέμβαση υπάρχουν περιθώρια.

1.      Να εγκατασταθεί ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης των βιομηχανικών αποβλήτων. Ποια είναι αυτά;

2.      Κυρίως τα καμένα λιπαντικά που χρησιμοποιούνται στα κινητά μέρη των α/γ. Αυτά όταν είναι συνθετικά ή έστω ημισυνθετικά δεν αποικοδομούνται στο περιβάλλον. Σκεφτείτε μόνον ότι το κλοφέν είναι ένα συνθετικό λιπαντικό.

Δευτερευόντως τα ανταλλακτικά που καταναλώνουν όλον το χρόνο ζωής τους. Και γι΄αυτά οφείλει να κατατεθεί και να τηρηθεί σχέδιο διαχείρισης.

Και τέλος να μάθουμε τι θα συμβεί όταν το πάρκο ολοκληρώσει τον οικονομικό της κύκλο ζωής. Θα γίνει ένας χώρος φαντασμάτων στη μέση του πουθενά; Εδώ κάποιος, και θα ήταν πολύ χρήσιμο αν ήταν αυτή η ομάδα, οφείλει να θέσει αυτά τα ερωτηματικά στην αδειοδοτούσα αρχή.