Σκέψεις επί της αρετής και της ευημερίας από ένα έργο που αστόχησε

Εδώ είχαν διατυπωθεί μερικές υποθέσεις εργασίας για το τι θα συνέβαινε αν ο κ. Γουλτίδης που δέχθηκε μια επίθεση στο αμέσως προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο  από τον κ. Αντιδήμαρχο Τεχνικών για την παρουσίασή του στην συζήτηση της επιτροπής του άρθρου 152 στη Θεσσαλονίκη πριν μερικές μέρες. Σ΄εκείνη την συνεδρίαση συζητήθηκε ουσιαστικά προσφυγή κατά της Νομιμότητας  της αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου για αποδοχή μιας δωρεάν μελέτης που τελικά δεν ήταν διόλου δωρεάν. Τέχνασμα ήταν. 

Εκείνες οι υποθέσεις εργασίας ουσιαστικά έλεγαν πόσο δύσκολη απόφαση είναι αυτή. Κι αυτό διότι κατ΄ ελάχιστον ανατρέπει σχεδιασμούς της Δημοτικής αρχής της Βέροιας . Υπάρχει φυσικά και μέγιστο.

Εκτός από το ότι θα πρέπει να γυρίσει κανείς πίσω να ξεχρεώσει την μελέτη βάζοντας από την τσέπη του το ποσόν των 70 χιλ€ (ή κάπου τόσο), να πληρώσει τα 141 χιλ €  που έδωσε παράνομα στον προηγούμενο εργολάβο της γέφυρας  για στερεώσεις πρανών και να βρει καινούργιο εργολάβο, πρέπει και να επιδιορθώσει και τους σημερινούς πυλώνες ή να κατεδαφίσει τα τελευταία 15 περίπου μέτρα τους και να τα ανακατασκευάσει. Κόστος κατ έγγιστα 300 €. Κι επειδή ζημιά 300 € είναι πολύ μεγάλη για να την καταπιεί ακόμη και το δικό μας ανθεκτικό και διεσταλμένο λαρύγγι, θα αρχίσουν οι έρευνες. Οι ευθύνες καταρχήν θα πέσουν σε τρία ή τέσσερα στελέχη της διοίκησης τα οποία επειδή δεν θέλουν να πληρώσουν και αυτό είναι φυσιολογικό, θ’ αρχίσουν να κελαηδάνε. Κάτι που έχουν ξανακάνει και γνωρίζουν πολύ καλά από την περίπτωση του έργου Διαπλάτυνση οδού σύνδεσης Άνω με κάτω Σέλι. Και τότε;

Τι θα μάθουμε αν...

Τότε θα μάθουμε  γιατί δεν ήθελαν να κηρύξουν έκπτωτο τον εργολάβο, πριν την λήξη της οριακής προθεσμίας για του πάρουν την εγγυητική. Θα μάθουμε γιατί θεωρήθηκε ο Τριπόταμος λίγο μεγαλύτερος από τον Σηκουάνα και ζητήθηκε αυτό το παράξενο και πανάκριβο ικρίωμα παραλαβής φορτίων των ξυλοτύπων. Θα μάθουμε τέλος γιατί δόθηκε εκείνη η μακροχρόνια παράταση των 5 μηνών αν δεν κάνω λάθος το 2012 μ΄ εκείνην την τόσο περίεργη όσο και τετριμμένη δικαιολογία. Πιθανώς να μάθουμε και γιατί επέτρεψαν στον εργολάβο το πανάκριβο και άσκοπο πρωθύστερο της κατασκευής των προσβάσεων.

Η προϋπόθεση της ενάρετης διοίκησης

Φτάνει όμως. Αυτά συμβαίνουν σε λαούς που συνειδητοποίησαν ότι η ενάρετη διαχείριση των δημόσιων πραγμάτων αποτελεί προϋπόθεση για ευημερία.  Λαούς που επέλεξαν χρηστούς συμπολίτες τους να τους κυβερνήσουν και τιμώρησαν τους φαύλους. Εμείς δεν ανήκουμε σ΄ αυτούς. Όποιος πιστεύει το αντίθετο ας ρωτήσει τους γύρω του. Όχι εν ψυχρώ αλλά όταν είναι χαλαροί, ας τους κεράσει και λίγο κρασί πριν το κάνει. Αν δεν τον προπηλακίσουν  θα κάνουν κάτι χειρότερο. Θα χαμογελάσουν, ίσως και να γελάσουν και θα του πούνε: Στην υγειά σου καλέ μας φίλε, πάντα τέτοια. 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν πρόκειται να γίνει δεκτή η προσφυγή του κ. Γουλτίδη και είναι ο ίδιος ακριβώς λόγος για τον οποίο  δεν θα επιτύχουμε ποτέ σ’αυτήν την γενιά  την ευημερία που ορεγόμαστε.