Γέφυρα Κούσιου: Αρνήσεις

Έπεσε τυχαία στα χέρια μου η απόρριψη της προσφυγής της Πολιτικού Μηχανικού κ. Γεωργιάδου, στελέχους του Δήμου, με βάση την οποία η Αποκεντρωμένη Διοίκηση δεν έκανε αποδεκτούς τους βασικούς αιτιασμούς  που παρατέθηκαν προκειμένου να μη διορισθεί ως μέλος επιτροπής.

 Για τη ιστορία αναφέρεται πως η Μηχανικός ζήτησε την ακύρωση του διορισμού της διότι:

 α) Aρµόδιο όργανο για την έκδοσή της (εντολής διορισμού), είναι ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών, προκειμένου οι συμμετέχοντες στην ανωτέρω επιτροπή, να είναι γνώστες του αντικειμένου, ενώ και η τοποθέτησή της ως προϊσταμένη στη διεύθυνση Προγραμματισμού, δεν είναι συναφής µε τα αντικείμενα που διαχειρίζεται η διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών,

β) η προσβαλλόμενη απόφαση, αν και έχει αντικείμενο τη συγκρότηση συλλογικού οργάνου, δεν αναρτήθηκε στη «∆ΙΑΥΓΕΙΑ»

γ) δεν αναφέρονται σε αυτή, οι διατάξεις στις οποίες στηρίχθηκε η έκδοσή της, από το συγκεκριμένο όργανο.

Τα παραπάνω είναι γραμμένα επί λέξει στην απόφαση η οποία όσον αφορά στις παραγράφους αυτές είναι αντιγραφή της προσφυγής.

Όμως, τι πραγματικά ώθησε την συγκεκριμένη εργαζόμενη να μπει στην διαδικασία της προσφυγής;

Η οκνηρία δεν ήταν. Ένας οκνηρός άνθρωπος δεν μπαίνει στον κόπο να γράψει μια ολόκληρη ένσταση. Λουφάζει και εμφανίζεται μόλις η επιτροπή ζητήσει την υπογραφή του.

Ίσως ήταν η υπογραφή το θέμα. Ίσως κάποιοι πήραν χαμπάρι πιο γρήγορα από όλους μας τι γίνεται στο έργο της Γέφυρας και προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν για να γλυτώσουν σήμερα τις πιέσεις και αύριο τον καταλογισμό ευθυνών.

Το βέβαιο είναι ότι αργά ή γρήγορα θα μάθουμε. Η γέφυρα Κούσιου δεν μοιάζει με την Γέφυρα στον Ημαθιώτικο κάμπο. Εκεί όσοι υποψιαζόντουσαν ανομίες δεν είχαν ούτε την εμπειρία ούτε και το θάρρος να εμπλακούν σε καταγγελίες προς την Δικαιοσύνη. Έτσι ο καταλογισμός έγινε εις βάρος της Νομαρχίας γενικώς. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στην κατάληξη θα είναι  σίγουρα πιο «ειδικά».