Ασταθείς διοικητικές καταστάσεις

Η ακηδεία οδηγεί συχνά σε ανατροφοδοτούμενες και μερικές φορές αποκλίνουσες καταστάσεις. Παρακάτω παρουσιάζεται μια υποδειγματική περίπτωση. Παράδειγμα προς αποφυγήν και προς επανάληψη. Επανάληψη, γιατί αυτή είναι η γοητεία των λαθών μας: Επαναλαμβάνονται!  

  

Τον Φεβρουάριο του 2015 έπεσε στην αντίληψή μου μια κακοτεχνία στον Επαρχιακό δρόμο Παλατιστίων Συκιάς Βεροίας. Έγραψα ένα κείμενο όπου ενημέρωνα για τις σύννομες προσπάθειες που έκανα για να ενημερωθώ. Δεν έχω παράπονα από τον Δήμο Βεροίας ως προς αυτό τουλάχιστον. Η πρώτη αίτηση εδώ.  Επρόκειτο για  μια εκτεταμένη συντήρηση η οποία είχε αστοχήσει μέσα σε διάστημα μερικών μηνών από την κατασκευή της. Η Έρευνα ολοκληρώθηκε σε δύο μήνες. Σημειώνεται ότι έγινε ακόμη μια αίτηση προς τον Δήμο Βεροίας η τεχνική Υπηρεσία του οποίου με απάντησε υποδειγματικά στις νόμιμες προθεσμίες. Η όλη ροή των πραγμάτων (Απόφαση κατασκευής-Μελέτη-Δημοπράτηση- Εκτέλεση- Μερική επισκευή των ζημιών που συνέβησαν μερικούς μήνες μετά την εκτέλεση) μου φάνηκε να έχει κενά για τα οποία όμως δεν είχα ούτε τα μέσα άλλα και ούτε το έννομο συμφέρον να διερευνήσω περισσότερο. Έτσι κατέθεσα ότι είχα αποκτήσει μέσω των αιτήσεών μου υπό μορφήν μηνυτήριας αναφοράς προς την εισαγγελία Βεροίας.

Κλήθηκα για κατάθεση μαζί με τους δύο μάρτυρες που επρότεινα (έναν Δημοτικό σύμβουλο και έναν συνταξιούχο υπάλληλο τοπογράφο μηχανικό της πρώην ΤΥΔΚ) και για δύο χρόνια δεν είχα καμιά άλλη ενημέρωση επί του θέματος. Αυτά συνέβησαν το 2015. 

Το 2017 έμαθα ότι η υπόθεση είχε διαβιβαστεί στους Ελεγκτές επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης οι οποίοι είχαν συντάξει ένα πολυσέλιδο πόρισμα. Ζήτησα με αίτησή μου το πόρισμα από τον εισαγγελέα Βεροίας και το έλαβα. Οι ελεγκτές είχαν διερευνήσει την όλη υπόθεση και είχαν εξετάσει πολλούς εμπλεκόμενους σ’ αυτήν. Η τελική εισήγηση του πορίσματος ήταν ότι ο Δήμος όφειλε να ασκήσει πειθαρχική δίωξη κατά μιας σειράς στελεχών του και η εισαγγελία ποινική δίωξη εναντίον των ιδίων ατόμων.  Ο Δήμος άσκησε πειθαρχική δίωξη και τους βρήκε όλους άμοιρους ευθυνών. Είχα κι εδώ μια άγονη εμπλοκή, αλλά ποιος νοιάζεται. Η εισαγγελία αντίστοιχα άσκησε δίωξη κατά έξι (6) (αν θυμάμαι καλά ατόμων). Ο αριθμός της υποθέσεως είναι Α15/1210 Εισαγγελία Πρωτοδικών Βεροίας και η ταυτότητα του πορίσματος των ΕΕΔΔ Αρ. Πρωτ.: Σ.Ε.Ε.Δ.Δ./Φ.1Δ/ΕΜΠ 864/23-6-2017.

Ακολουθεί μια σειρά κλίσεών μου στο δικαστήριο.

1.       Κλήση για δίκη την 20 Απριλίου 2018 κατά Λαζαρίδη κλπ. Η δίκη δεν έγινε διότι «ακυρώθηκε το κλητήριο θέσπισμα».  Στον τοπικό τύπο μπορεί κανείς να διαβάσει ότι « στο κλητήριο θέσπισμα δεν υπήρχε η πλήρης παράθεση των άρθρων του νόμου, σύμφωνα με τα οποία ασκήθηκε η ποινική δίωξη σε βάρος των κατηγορουμένων. Μετά από αυτό, το δικαστήριο προχώρησε σε ακύρωση...».

2.       Κλήση για δίκη την Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018. Ήμουν εκεί αλλά δεν κατάλαβα τι είχε συμβεί διότι είχαν βγάλει όλους εμάς τους μάρτυρες έξω. Στον τοπικό τύπο διάβασα ότι «η υπόθεση εκφωνήθηκε η εκδίκαση δεν έγινε ποτέ, καθώς και πάλι προέκυψε ότι το κλητήριο θέσπισμα δεν συνετάχθη ορθώς. Μετά από διακοπή της διαδικασίας για αρκετή ώρα το δικαστήριο επανήλθε κάνοντας αποδεκτές τις ενστάσεις των συνηγόρων υπεράσπισης και ακύρωσε το κλητήριο θέσπισμα.
Όπως είπε η πρόεδρος του δικαστηρίου, θα εκδοθεί νέο κλητήριο θέσπισμα οπότε θα γνωστοποιηθεί και η ημερομηνία εκδίκασης της υπόθεσης.».

3.       Κλήση για δίκη την 29 Οκτωβρίου 2019 (ένα χρόνο μετά). Και αυτή η δίκη δεν έγινε για ίδιους λόγους. Αυτή τη φορά δεν πρόλαβαν να μας βγάλουν έξω και έμαθα περισσότερα και από πρώτο χέρι. Πριν ξεκινήσει η διαδικασία ο δικηγόρος του Δήμου και των κατηγορουμένων έλαβε τον λόγο λέγοντας πως το κατηγορητήριο ήταν ασαφές διότι δεν έγραφε γιατί ακριβώς κατηγορείτο ο κάθε κατηγορούμενος και πως αυτό ήταν ευθύνη των Ελεγκτών Επιθεωρητών αλλά και αυτών που τους προσέλαβαν διότι, κατά τη γνώμη του, «δεν μπορεί να προσλαμβάνονται γυμναστές γι’ αυτήν την δουλειά». Το δικαστήριο αποσύρθηκε και μετά το διάλειμμα ο ίδιος δικηγόρος επανέλαβε τα ίδια προσθέτοντας στα επαγγέλματα που δεν έπρεπε να προσλαμβάνονται στο σώμα των επιθεωρητών και τους θεολόγους. Κάπου εκεί έγινε μια μικρή ταραχή όταν μια από τους ελεγκτές απείλησε το δικηγόρο με μήνυση και όλα τελείωσαν με την Εισαγγελέα της έδρας να προτείνει να γίνει η δίκη και την πρόεδρο να την αναβάλει και πάλι. Η κ. Εισαγγελέας είπε ότι τα αδικήματα κινδυνεύουν να παραγραφούν αλλά δεν εισακούστηκε. 

Μετά τα παραπάνω όφειλα να ζητήσω να μάθω τι συνέβη. Ένοιωθα, ίσως άδικα, σχεδόν ισοπεδωμένος με την υπόνοια και μόνον ότι το οικοδόμημα στο οποίο θα μπορούσα να βρω το δίκιο μου δεν είναι και τόσο ευσταθές. Και δεν ήταν μόνον αυτό. Μεταξύ των κατηγορουμένων ήταν και κάποιος που είχε βγει πριν έξη περίπου μήνες στη σύνταξη. Ενώ δηλαδή εκκρεμούσε δίωξη. Μου φάνηκε παράξενο ρώτησα και μου είπαν ότι υπάρχει το άρθρο 148 §2του Ν3528/07 που απαγορεύει την συνταξιοδότηση ΔΥ με εκκρεμείς υποθέσεις «περί την Υπηρεσία». Βρήκα το κείμενο του Νόμου όπου πράγματι έγραφε.  «2. Η παραίτηση θεωρείται ότι δεν έχει υποβληθεί αν κατά την υποβολή της εκκρεμεί ποινική δίωξη για πλημμέλημα από τα αναφερόμενα στην περ. α` της παρ. 1 του άρθρου 8 ή για κακούργημα ή πειθαρχική δίωξη ενώπιον του υπηρεσιακού συμβουλίου για παράπτωμα που μπορεί να επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης ή αν η ποινική ή πειθαρχική δίωξη ασκηθεί μέσα σε δύο (2) μήνες από την υποβολή της αίτησης παραίτησης και πριν την αποδοχή της….». Θα μπορούσα να συμπεράνω ότι κάποιοι προεξοφλούσαν εδώ και καιρό την έκβαση της δικαστικής διαδικασίας. 

Τότε πια σκέφτηκα ότι το μόνο που μπορούσα να κάνω θα ήταν να στείλω γράμμα σε προϊστάμενο κλιμάκιο. Κι επειδή το μόνο τέτοιο κλιμάκιο που μου ερχόταν στο μυαλό ήταν ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου το έστειλα σ’ αυτόν.  

Από εκεί και μετά έγινε κάτι που μόνο σαν ταραχή μπορώ να περιγράψω. Τέλος πάντων η δίκη θα γίνει απόπειρα να επαναληφθεί ακόμη μια φορά τέλη Ιανουαρίου 2020. (Νομίζω 31 Ιαν). 

Άντε να δούμε.