Συνεχίζοντας την έρευνα που όφειλα στον εαυτό μου

Σε συνέχεια με την προηγούμενη ανάρτηση  επεξεργάζομαι αυτά που ο εργολήπτης παρέθεσε στην ενημέρωσή του προς συνεργάτες και φίλους τον Οκτώβριο του 2019 στις εγκαταστάσεις τις ΔΕΥΑΒ  και σχολιάζω το συμβόλαιο ανάθεσης που του έκαμε η ΔΕΥΑΒ.

Η ενημέρωση από τον κ. Γκανάτσιο στις εγκαταστάσεις ΕΕΛ την 25/10/2019 Αρχίζοντας την έρευνά μου πρώτο που είδα ήταν ένα video το οποίο υπήρχε στη σελίδα του verianet και το YouTube. Ήταν μια ενημέρωση – ξενάγηση που είχε κάνει ο κ. Γιώργος Γκανάτσιος (συνταξιούχος, πατέρας του αναδόχου των συμβάσεων του 2015 & 2019 Ανδρέα Γκανάτσιου) στον κ. Δήμαρχο και σε μερίδα δημοτικών συμβούλων της σημερινής συμπολίτευσης, σε στελέχη της ΔΕΥΑΒ και σε δημοσιογράφους. Η απομαγνητοφώνηση του video υπάρχει εδώ. Από την ενημέρωση απουσίαζε ο υπεύθυνος λειτουργίας του Βιολογικού καθαρισμού. Ήταν μια παρουσίαση η οποία ήγειρε περισσότερα ερωτήματα απ’ αυτά που υποτίθεται ότι θα επέλυε. Συγκεκριμένα: 

1.       Δεν παρουσιάστηκε ούτε ένα στοιχείο από την μέθοδο που ισχυρίζεται ότι εφαρμόζεται εδώ και χρόνια στις ΕΕΛ της Βέροιας. Ούτε για παράδειγμα τι είναι αυτοί οι μικροοργανισμοί, τα χαρακτηριστικά τους  ή σε ποιο σημείο της διαδικασίας επεξεργασίας των λυμάτων προστίθενται, ποιος τους παράγει κλπ. Ακούστηκε απλώς ότι «είναι οι ίδιοι μικροοργανισμοί που υπάρχουν και στο έδαφος» ή κάτι τέτοιο και ότι μπορεί να προστεθούν ακόμη και στο αποχετευτικό δίκτυο της πόλης με το ίδιο  αποτέλεσμα.

2.       Παρέμεινε ο ισχυρισμός ότι αυτοί οι μικροοργανισμοί «τρώνε όλη την λάσπη», αλλά υπήρξε η έμμεση παραδοχή ότι χρησιμοποιείται το bypass των εγκαταστάσεων όταν βρέχει στέλνοντας ανεπεξέργαστα λύματα στην περιφερειακή Τάφρο 66. Τα επιχειρήματά γι’ αυτό ήσαν πρωτόγονα έως αφελή. Π.χ. ότι στη Γερμανία για να αποφύγουν την λειτουργία του bypass όταν βρέχει, δίπλα σε μία εγκατάσταση Β.Κ. κατασκευάζουν και μια άλλη όμοια για να αποθηκεύουν τα λύματα, δηλ. έχουν διπλάσιες δεξαμενές για το ενδεχόμενο μιας βροχής. Φυσικά αυτό δεν ισχύει. Το γεγονός ότι αυτά τα προβλήματα έχουν λυθεί εδώ και 20 χρόνια στην πόλη της Βέροιας και ότι η ημερήσια αύξηση της παροχής όταν βρέχει δεν ξεπερνά το 50% σε συνδυασμό με την επιμονή στην αναγκαιότητα του bypass,με ενέβαλλαν σε πρώιμες υποψίες.

3.       Συνειδητοποίησα επιπλέον ότι ο ίδιος εργολάβος στην εγκατάσταση του Β.Κ. Βέροιας επεξεργάζεται και πρόσθετη λάσπη που φέρνει από άλλες εγκαταστάσεις Βιολογικών καθαρισμών, την επεξεργάζεται και την υπηρεσία αυτή την παρέχει επ’ αμοιβή σε πελάτες του, εν γνώσει και αδεία της ΔΕΥΑΒ και όχι μόνον

4.       Όπως αναφέρεται κι εδώ η διαδικασία υποδοχής ξένης λάσπης είναι αδιοδοτημένη ήδη από το 2012. Υπάρχει άλλωστε κι ένα άγριο οξύμωρο. Η λάσπη της Βέροιας που θα επεξεργάζεται ο χωνευτής είναι 6000 τόνοι ετήσια. Δηλαδή 6000/365=16,5 τόνοι. Η ξένη λάσπη που επιτρέπεται να εισαχθεί στον χωνευτή είναι 100 τόνοι ημερήσια!!!

5.       Έμαθα ακόμη ότι μέχρι την υπογραφείσα νέα σύμβαση του 2019 (η οποία έγινε πριν ακόμη λήξει η προηγούμενη του 2015!) ο εργολάβος δεν είχε δικαίωμα να παρεμβαίνει στην γραμμή λυμάτων, κάτι που το έκανε χωρίς να τον ενοχλήσει κανείς από την ΔΕΥΑΒ μέχρι τουλάχιστον το 2018, αλλά το έπραττε παρανόμως και εν γνώσει της ΔΕΥΑΒ, παρά τις επισημάνσεις του υπεύθυνου μηχανικού λειτουργίας του Β.Κ.

Εκείνο το οποίο ήταν χαρακτηριστικό στην όλη παρουσίαση ήταν ο μόνιμος και μετ΄ επιτάσεως ισχυρισμός του εργολάβου ότι ο Βιολογικός Καθαρισμός «δεν μυρίζει». Για την ακρίβεια ο Β.Κ. ποτέ δεν μύριζε όσες φορές  τον επισκέφθηκα, με εξαίρεση το αντλιοστάσιο στην είσοδο και στο κτίριο όπου αφυδατώνεται η παραγόμενη λάσπη και αυτά σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 5-6 μέτρα, πράγμα από όσα γνωρίζω απολύτως φυσιολογικό για μια εγκατάσταση που επεξεργάζεται αστικά λύματα

Η έρευνα στη «Διαύγεια»

Η δύτερη ενέργειά μου ήταν να ψάξω να βρω στην «διαύγεια» την σύμβαση που είχε κάνει ο κ. Ανδρέας Γκανάτσιος με την ΔΕΥΑ Βέροιας.

Την βρήκα και ήταν η πράξη με ΑΔΑ : ΨΨΜΣΟΛΠ9-ΞΧΧ  και αρ. πρωτ. 3601/29-08-2019. Υπογράφοντες ήσαν οι Γεώργιος Ορφανίδης (πρώην Προέδρος Δ.Σ.ΔΕΥΑΒ) και ο Ανδρέας Γκανάτσιος ΕΔΕ ( υιός του Γεωργίου Γκανάτσιου ).  Ήταν διάρκειας επτά (7) ετών και συνολικού κόστους 18.200 €. Το αντικείμενό της περιγράφεται στον τίτλο: «Εφαρμογή μικροοργανισμών για την μείωση της παραγόμενης λυματολάσπης και πλήρης λειτουργία της εγκατάστασης επεξεργασίας λυμάτων (ΕΕΛ) Βέροιας».

Διαβάζοντας το κείμενο διαπίστωσα διάφορα κενά.

1.       Οι μικροοργανισμοί δεν περιγράφονται ούτε καν αδρομερώς. Αν π.χ. ήταν φυτικοί ή ζωικοί, πολυκύτταροι ή μονοκύτταροι, επικίνδυνοι ή όχι για την ανθρώπινη υγεία κλπ. Σε κάποιο σημείο υπήρχε απλώς η αναφορά: «Η εφαρμογή των μικροοργανισμών θα γίνεται στην γραμμή επεξεργασίας της μονάδας λυμάτων ή ιλύος ή στο αποχετευτικό δίκτυο και  δεν θα πρέπει να απαιτείται  η κατασκευή και εγκατάσταση πρόσθετου εξοπλισμού ή δεξαμενών, εκτός πιθανόν κάποιων δοσομετρικών αντλιών ή και μικρών δεξαμενών αποθήκευσης των μικροοργανισμών.»

2.       Δεν γίνεται καμιά ουσιαστική περιγραφή των επεμβάσεων πάνω στις διαδικασίες επεξεργασίας ούτε της γραμμής  λυμάτων ούτε της γραμμής ιλύος - λάσπης.

3.       Υπάρχει, σ’ αντίθεση με όσα λέγονται περί πλήρους εξαφανίσεώς της, ένα όριο στην μείωση της λάσπης. Στο άρθρο 5 §3 αναφέρεται. «…υγιειονολογική παρακολούθηση και συνολική ευθύνη της Εγκατάστασης Επεξεργασίας Λυμάτων Βέροιας (ΕΕΛ),καθώς και η εφαρμογή μεθόδου βιοενίσχυσης - με χρήση επιλεγμένων μικροοργανισμών - για μείωση της παραγόμενης λυματο-λάσπης σε ποσοστό τουλάχιστον70%, με ταυτόχρονη διατήρηση των ορίων εκροής (άρθρο 2 παρ. 2.5 των Τ.Π.) σύμφωνα με τους εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους…».

4.       Δεν περιγράφεται σε ποια από τις δύο γραμμές (λυμάτων ή ιλύος) θα γίνεται η «σταθεροποίηση» (μείωση δηλ. του ρυπαντικού φορτίου και των παθογόνων μικροοργανισμών)  καθώς και η μείωση του ποσοστού της παραγόμενης λάσπης. Η έλλειψη περιγραφής της διαδικασίας λειτουργίας των μικροοργανισμών και του είδους τους, προκαλεί ασάφειες και νέα ερωτηματικά. Δεν αναφέρεται ούτε το πώς θα γίνει η διαχείριση του 30% της λάσπης που υποτίθεται ότι θα μείνει, ούτε πως υπολογίζεται η ποσότητα λάσπης  που επιτρέπεται να εισαχθεί από άλλες εγκαταστάσεις.Δηλαδή:

a.       Το δυναμικό των εγκαταστάσεων είναι 70.000 κάτοικοι. Σήμερα οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν 53.000 κατοίκους. Άρα το διαθέσιμο δυναμικό των εγκαταστάσεων είναι λάσπη από 17.000 κατοίκους. Με 53.000 κατοίκους παράγονται 10.000 τόνοι λάσπης ημερησίως  καθ’ ομολογίαν του ίδιου του εργολάβου. Κατ΄αναλογίαν αυτός έχει περιθώριο να επεξεργαστεί 17*10.000/53= ~3200 τόνους/ετησίως. Άρα 8,80 τόνους/ημερησίως.

b.      Η παραπάνω διαπίστωση σε συνδυασμό με την δέσμευση της ΔΕΥΑΒ να επιτρέψει στον εργολάβο να εισάγει στο σύστημα από 20 έως και 100 τόνους πρόσθετης λυματολάσπης ημερησίως, πυροδοτεί αλυσίδα ερωτημάτων.

                                                               i.      Αντέχει το σύστημα 20 έως 100 τόνους πρόσθετης λάσπης ημερησίως;

                                                             ii.      Που θα πηγαίνουν η ποσότητα της λάσπης που θα υπάρχει ως υπόλειμμα και από αυτήν την ποσότητα; Ποιος και πως θα την διαχειρίζεται; Τι γινόταν μέχρι σήμερα;

                                                            iii.      Με ποιο σύννομο τρόπο και σύμφωνα με ποια Νομοθεσία η ΔΕΥΑΒ θα μπορεί να απαγορεύσει στον εργολάβο να συνεχίζει να χειρίζεται τις εγκαταστάσεις της;

Σημειώνεται ότι το άρθρο που επιτρέπει την επεξεργασία 20 και πλέον τόνων/ημέρα είναι το άρθρο 6 του Παραρτήματος Ι – ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ της υπογραφείσας σύμβασης του 2019  (6. Τυχόν μεταφορά αφυδατωμένης ιλύος, έως 20 τόνους την ημέρα και εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες λειτουργίας της εγκατάστασης με τα αποτελέσματα μετρήσεων των παραμέτρων εξόδου της Εγκατάστασης μπορεί να ανέλθει η παραπάνω ποσότητα έως την προβλεπόμενη από την Α.Ε.Π.Ο. ποσότητα… (δηλ. έως 100 τόνοι την ημέρα;).