Μια περίεργη διαστασιολόγηση

Η υπόθεση με την διαχείριση της λυματολάσπης των Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Λυμάτων του Δήμου της Βέροιας όσο πάει και γίνεται καλύτερη. Καλύτερη με πολύ πικρή δόση ειρωνείας.

Χτες κατέβασα από την «Διαύγεια» (το site όπου υπάρχουν οι αποφάσεις της Διοικήσεως) την Τροποποίηση της ΑΕΠΟ (Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων) για την λειτουργία των ΕΕΛ. Διαβάζοντάς την (ΑΔΑ: Β4ΣΠΟΡ1Υ-Ω3Ο) στην σελίδα 28 βρήκα κάτι που με παραξένεψε. Παρατίθεται μια σελίδα που είναι κολλάζ της 27^ης και 28^ης σελίδας όπου φαίνεται κάτι που μόνον σαν ορθογραφικό λάθος που μπορεί να εκληφθεί. 

6.5 Δίδεται η δυνατότητα συνεπεξεργασίας έως και 100 τόννους ημερησίως ιλύος που θα προκύπτει από τους παρακάτω βιομηχανικούς κλάδους (και κωδικοποίηση με βάση τον Ευρωπαϊκό Κατάλογο Αποβλήτων):

 02 02 04: λάσπες από επιτόπου επεξεργασία υγρών εκροής (που

περιέχουν N, P, K)  

Εκατό τόνοι ημερησίως;

Ας τα πάρουμε από την αρχή. 

Οι ΕΕΛ της πόλης μπορούν να επεξεργαστούν λύματα από μια πόλη 60 χιλιάδων κατοίκων. Εξήντα χιλιάδες κάτοικοι παράγουν λάσπη 6 τόνων ημερησίως. Που το λέει αυτό; Λίγο πιο πάνω στην σελίδα 27.

 

6.2 Η αφυδάτωση της ιλύος γίνεται με τρείς (3) ταινιοφιλτρόπρεσσες(πλάτος πανιού 2,0 μ.) που βρίσκονται εντός κτιρίου καταλλήλωνδιαστάσεων, με αντλιοστάσιο τροφοδοσίας αποτελούμενο από τρείς (3)

αντλίες ΜΟΝΟ και αυτόματο σύστημα (compact) προετοιμασίαςπολυηλεκτρολύτη.

Σε περίπτωση βλάβης να υπάρχει δυνατότητα άμεσης επιδιόρθωσης.

Τα υγρά υπερχειλίσματα από όλα τα στάδια επεξεργασίας της λάσπης

να επιστρέφουν από το αντλιοστάσιο συλλογής στην είσοδο τηςεγκατάστασης.

Η αποθήκευση της ιλύος να γίνεται σε ειδικά δοχεία σε κλειστόαποσμούμενο χώρο.

Εάν χρησιμοποιηθεί δεξαμενή αποθήκευσης να αερίζεται με σύστημαδιάχυτου αερισμού για την ανάμιξη της λάσπης και αποφυγή οσμών

Η επεξεργασμένη λάσπη να μεταφέρεται από τον χώρο παραγωγής στοχώρο διάθεσής της με καλυμμένο όχημα μεταφοράς.

Η μέγιστη παραγόμενη ποσότητα αφυδατωμένης ιλύος δεν προβλέπεται

να υπερβεί τους 6000 τόνους ετησίως, με ποσοστό υγρασίας 75-80%.  

Το λογικό είναι οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας λάσπης μιας μονάδας να είναι ίσου δυναμικού με αυτές της επεξεργασίας λυμάτων. Άντε λίγο μεγαλύτερες. Ας πούμε 10.000 τόνους ετησίως. Δηλαδή 10.000/365≈27 τόνοι/ημέρα. Πως γίνεται να επιτρέπονται να εισαχθούν άλλοι 100 τόνοι ημερησίως στο σύστημα; Υπάρχει ίσως μια απάντηση. Αν πρόκειται για λάσπη κονσερβοποιείων, τότε αυτή όντας λιγότερο ρυπασμένη (μόνον με οργανικά ουσιαστικά) θα μπορούσε να τύχει κάποιας επιτυχούς επεξεργασίας οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά. Αμ δε! Κάτω κάτω υπάρχει και μια επισήμανση

 02 07 05: Λάσπες από την επί τόπου επεξεργασία υγρών εκροής

(από τη παραγωγή αλκοολούχων ποτών και μη αλκοολούχων

αφεψημάτων (εκτός καφέ, κακάο και τσαγιού).

 19 08 05: λάσπες από την επεξεργασία αστικών λυμάτων

(σταθεροποιημένες λάσπες από αερόβια ή αναερόβια βιολογική

επεξεργασία) 

 20 03 04 λάσπη σηπτικής δεξαμενής

Δηλαδή οι υπεύθυνοι της ΔΕΥΑΒ δικαιούνται να φέρουν προς επεξεργασία από ένα μεγάλο αστικό κέντρο 100 τόνους τη μέρα λάσπη. Πόσο μεγάλο μπορεί να είναι αυτό το αστικό κέντρο; Κάνοντας υπολογισμούς όσο όλη η Θεσσαλονίκη συν την Λάρισα!  

Μένει να μάθουμε τι είχε συμβεί. Η δικαιοσύνη έχει ήδη αρχίσει να το ψάχνει.