Ιδιωτικοποίηση στους Δήμους. (στη Βέροια πχ)

Τις προάλλες δήμαρχος της περιοχής Θεσσαλονίκης έφαγε της χρονιάς του γιατί ισχυρίσθηκε ότι πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί η περισυλλογή των σκουπιδιών στον Δήμο του. Τον έδειραν οι συνδικαλιστές εκπρόσωποι των Δημοτικών Υπαλλήλων. Σαν πράξη ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Σήμερα όλοι βρίζουν όλους. Συχνά εκτοξεύονται γιαούρτια και άλλα τρόφιμα, ενίοτε πέφτει και καμιά ψιλή. Η απουσία της έκπληξης πυροδοτεί σκέψεις ή για την ακρίβεια ανακαλεί σκέψεις που όλοι κάποτε έχουμε  κάνει αλλά ή δεν ανακοινώσαμε ή δεν εισακουσθήκαμε.

Η ιδιωτικοποίηση των Δημοτικών Δραστηριοτήτων.

Επειδή κανείς δεν ανέθεσε στους δημάρχους τον ρόλο του επιχειρηματία και επειδή όποιος θέλει πράγματι να γίνει επιχειρηματίας οφείλει να το πράξει με δικό του ρίσκο, είναι ηθικό και δίκαιο μια σειρά από έργα που στηρίζουν την κοινωνική ζωή να γίνονται από επιχειρήσεις. Παρατίθεται κατάλογος.

1.       Συλλογή και απομάκρυνση σκουπιδιών

2.       Καθαριότητα των δρόμων

3.       Περιποίηση χώρων πρασίνου

4.       Την θέρμανση των γραφείων (Δημαρχείου γραφείων κλπ).

5.       Φύλαξη χώρων. Σχολεία δημοσία κτήρια κλπ. Ποτέ δεν κατάλαβα πως θα αντιμετωπίσει τον μικροκακοποιό που μπαίνει σε σχολική αυλή ένας άοπλος και ανεκπαίδευτος τύπος που διορίσθηκε για να δώσει την ψήφο του.

6.       Καθαριότητα εσωτερικών δημόσιων χώρων.

7.       Βεβαίωση κλήσεων παράνομης στάθμευσης. Το έργο είχε δοθεί με επιτυχία σε ιδιωτική εταιρεία από τον Δήμο Αθηναίων αλλά μετά κάποιοι προσέφυγαν στο συμβούλιο επικρατείας  και η κατάσταση στους δρόμους περιήλθε στην Δημοτική αστυνομία και ξανάγινε κόλαση.

8.       Την επίβλεψη κατασκευής δημόσιων έργων. Κάποιοι μπορεί να παραξενευτούν ή χαμογελάσουν θεωρώντας ότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο γι’ αυτό. Ας μάθουν ότι  η ανάθεση έργου επίβλεψης μπορεί γίνει με το επιτυχημένο μοντέλο της Κεντρικής Ευρώπης όπου ο επιβλέπων ασφαλίζει το έργο του ή παρέχει εγγυητική επιστολή. Και οι δύο διασφαλίσεις είναι πολύ καλλίτερες από τα τρωκτικά που αποκαλούμε «Δημόσιους Λειτουργούς» που έχουν καταλήξει  οι καλλίτεροι συνεργάτες των εργολάβων.

9.       Την συντήρηση δρόμων και πεζοδρομίων.

10.   Την κατασκευή και λειτουργία νεκροταφείων ή και  αποτεφρωτηρίων.

11.   Την διαχείριση των αδέσποτων ζώων.

12.   Την απομαγνητοφώνηση και δημοσίευση στο Διαδίκτυο των πρακτικών των Δημοτικού Συμβουλίου και των λοιπών επιτροπών. Όποιος νομίζει ότι είναι μια εργασία εύκολη και φθηνή να πάει στο ισόγειο του Δημαρχιακού κτηρίου στο γραφείο 9 (αναφέρομαι στη Βέροια).

13.   Ούτως ή άλλως θα μεταφερθεί ο έλεγχος των ιδιωτικών μελετών κτηριακών έργων σε εξουσιοδοτημένα τεχνικά γραφεία.

14.   Υπάρχουν και κάποια πράγματα που σχετίζονται με λειτουργία του Δημοτικού Ωδείου, την σχολή χορού και τον θίασο (ΔΙΠΕΘΕ λέγεται ή κάτι τέτοιο) και κάποια με τους παιδικούς σταθμούς και το ΚΑΠΗ. Εδώ οφείλει να γίνει εξορθολογισμός με άρση του ταμπού της μονιμότητας, διαρκή έλεγχο της απόδοσης και απελευθέρωση από την λογική του φιλοδωρήματος προς τον πολίτη.

15.   Την μείωση των αντιδημάρχων στον ένα και μόνον. (Αυτό γίνεται και χωρίς Νομοθετική ρύθμιση)

16.   Την μείωση των δημοτικών συμβούλων στους δεκαπέντε. (Αυτό θέλει Νομοθετική ρύθμιση)

Τα παραπάνω μπορεί να σημάνουν για ένα δήμο σαν της Βέροιας μείωση προσωπικού κατά 150 άτομα. Δηλαδή λίγο πάνω λίγο κάτω από τρία εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Γνωρίζοντας από την διεθνή εμπειρία ότι η ανάθεση σε εργολάβους αυτών των υπηρεσιών κοστίζει μειώνει το κόστος τους κατά 20 έως 50% , καταλήγουμε ότι ο Δήμος θα εξοικονομεί τουλάχιστον ένα εκατομμύριο ευρώ ετήσια.

Οι απολυμένοι;

Επειδή υπάρχει περίπτωση κάποιος ανθρωπιστής να ρωτήσει τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι, υπάρχει απάντηση. Θα βρουν μια δουλειά με περισσότερες ώρες, λιγότερα χρήματα, μεγαλύτερη ένταση και μόχθο, πιο πολλές ευθύνες και φυσικά ικανότητες τις οποίες θα πρέπει να αναπτύξουν εκτός ωραρίου εργασίας. Θα μπορέσουν έτσι να δουν την ζωή από άλλη οπτική γωνία. Θα τους δοθεί δηλαδή η μοναδική ευκαιρία να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. 

Ενδιαφέροντα πράγματα. Πριν να ξεκλειδωθεί το δωμάτιο με τους δαίμονες όποιος μιλούσε γι’ αυτά γινόταν αυτόματα αποσυνάγωγος. Σήμερα το πρόθυμο να τα παρακολουθήσει ακροατήριο διευρύνεται καθημερινά. Είναι που τα υποζύγια αρχίζουν να αναρωτιούνται γιατί πρέπει να υποβαστάζουν το «κοινό» των βουλευτικών γραφείων χρηματοδοτώντας έναν στρατό πρόθυμων  μεν κλακαδόρων, αλλά, αλλοίμονο, ράθυμων, απαίδευτων και διεφθαρμένων στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης.