Εδώ δημοσίευσα το κείμενο της αγόρευσής μου στην επιτροπή
ανάπτυξης αναφορικά με το Έργο της Γέφυρας Κούσιου. Εκεί ήταν και τρεις από την
Ημαθία οι οποίοι προφανώς γνώριζαν το θέμα. Ήσαν ο κ. Τεληγιαννίδης η κ.
Καρατζιούλα και ο κ. Χειμώνας. Αυτοί οι τρεις ψήφισαν υπέρ των περιβαλλοντικών
όρων άσχετα αν εκεί έχει ήδη κατασκευαστεί μια μεγάλη επιφάνεια από μπετό μέσα
σε περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους και αν στη μέση της κοίτης είναι φτιαγμένη
μια συστοιχία στύλων οι οποίοι οφείλουν να γκρεμιστούν. Άσχετα βέβαια και από
την σπατάλη των χρημάτων που φαίνεται από την απλή ανάγνωση του προϋπολογισμού.
(Μόνον η δοκός του καταστρώματος θα κοστίσει 3,4 εκ € σε έργο που αρχικά
προϋπολογίσθηκε 2,7 εκ €. ) Η άποψη τους ήταν πως αυτοί είναι πάντα «υπέρ των
έργων».
Αντιπαρέρχομαι την γελοιότητα του επιχειρήματος κάνοντας μια
σαφή δήλωση εγώ δεν είμαι υπέρ μιας γέφυρας αλλά υπέρ μιας διπλής γέφυρας. Και
για να εξηγούμαι: Και να γίνει η γέφυρα και να εξυγιανθεί ο δήμος από κάθε
άποψη. Έτσι η δωρεά αυτών των καλών ανθρώπων θα διπλασιαστεί.
Κατά τα άλλα ένας από τους τρεις μετά το τέλος της παρουσίασής
μου, όπως ξαναέγραψα, με ρώτησε αν τους απειλούσα. Δεν τον απειλούσα τελικά. Στους
κολλημένους ανθρώπους ο κινούμενος δείχνει ή επιτιθέμενος (όταν τους πλησιάζει)
ή ηττημένος (όταν απομακρύνεται).
Άντε για ρε μεγάλε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!