Οι παγίδες της περιβαλλοντικής του έργου της γέφυρας

Διαβάζεις στην περιβαλλοντική μελέτη που εγκρίθηκε 

Να  καλυφθούν  με  φυτεύσεις  τα  τμήματα  των  πρανών  στα  οποία  εφαρμόσθηκαν αντιστηρίξεις με αγκύρια και επένδυση από εκτοξευόμενο σκυρόδεμα. Τα τελικά σχέδια των φυτεύσεων να περιληφθούν στην μελέτη διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου του Αρχαίου Τείχους (σχετ. 90).

Μια σεμνή διάταξη. Αν δεν ξέρεις λες σιγά και τι έγινε. Μόνον που τα πράγματα είναι αρκετά πιο επίπονα.

Αυτή η άσπρη περιοχή πρέπει να φυτευθεί

Το τμήματα που πρέπει να φυτευτούν είναι αυτά των ενσωματωμένων φωτογραφιών Σ’ αυτά φαίνεται μια επιφάνεια ύψους 4 ορόφων και κλίσεων σε κάποια σημεία μέχρι και 100%. Η επιφάνεια 250 έως 300 m² τουλάχιστον. Δεν πρόκειται για κάτι εύκολο και φτηνό. Να στερεώσεις κονσόλες,  να τρυπήσεις την επιφάνεια του εκτοξευόμενου σκυροδέματος, να εγκαταστήσεις σύστημα άρδευσης κλπ. Το κόστος είναι αρκετά υψηλό έτσι κι αλλιώς. Αν πάνω σ’ αυτό προσθέσεις ότι θα μελετηθεί και θα επιβλεφθεί από την αρχαιολογία το πράγμα παίρνει απειλητικές διαστάσεις ως προς το κόστος του.

Είναι μόνον αυτό; Μάλλον όχι. Η περιβαλλοντική βάζει ακόμη δύο προϋποθέσεις

Να καθαιρεθεί η συστοιχία των τριών στύλων στη κοίτη (πάνω τους θα πατούσε η γέφυρα που θα συγκρατούσε τους ξυλοτύπους (το λεγόμενο ικρίωμα) και φυσικά ένα προσωρινό ακρόβαθρο όπου θα πατούσε ο ξυλότυπος. Φαίνεται κι αυτός στη διπλή φωτογραφία (πάνω πάνω δίπλα στα σπαράγματα του τοίχους). Απ’ ότι τα υπολογίζω είναι 100 έως 150 κυβικά.  Καθαίρεση και

Τα κατεδαφιστέα τοιχία στην πάνω φωτο. Το βάθρο πάνω από τα εκτοξευόμενα και στις δύο φωτο

ανακύκλωση 150 (ή λιγότερο) κυβικών μπετόν είναι πολλά χρήματα.

Θα ήταν καλό να μαθαίναμε πόσο θα μας βγει αυτό το κοστούμι. Πόσος είναι ο όγκος των ανακυκλωτέων τμημάτων, ποια η τιμή μονάδος κλπ. Ή ακόμη αν έχουν την καθαίρεση μέσα στον προϋπολογισμό του έργου ή όχι. Ή αν θα κάνουν και πάλι τις ίδιες κακές επιλογές στην σύνταξη και τήρηση του προγραμματισμού του έργου.