Αυτήν την φορά έχασα τον λογαριασμό. Αυτό δεν ποιματάκι που πήρα με ανώνυμο γράμμα, διότι αυτό συνέβη, είναι χρησμός. Χαμπάρι δεν έχω τι εννοεί ο ποιητής. Το δημοσιεύω με την ελπίδα να μου πει κάποιος τι μυστήριο συμβαίνει σ΄αυτήν την πόλη.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΔΡΟΜΟΥ
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
Με εργασίες που δεν έγιναν ποτέ
Και μια κυρία που την πιάνει υστερία
Και διατάζει «αιφνιδίως» μιαν Εδέ
*
Τους «φταίχτες» ζωγραφίζει με ευκρίνεια
κι ευθύνες αποδίδει επί χάρτου ημικλάστου
δηλώνοντας με «πάσαν ειλικρίνεια»
πόσο «τιμά» την προσφοράν ενός εκάστου!
*
Κι ευθύς ως η αθώωσίς των απηγγέλθη
κι όλοι ρωτούν «τις πταίει επιτέλους»
οι «Ἱφιγένειες» τη νέμεση να έρθει
επιζητούν ανασκαλεύοντας φακέλους!
*
Στέλνουν χαμπέρι ζοφερό για την παλιά
κερά των:
«Για λίγο ακόμη πέταξε κι ανάποδα σκαλώσου
απ΄ τα κλαδιά που κρέμεσαι κι ανάποδα
σκαλώσου
Ήρθε η ώρα για να βρεις κι εσύ τον
δάσκαλό σου!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!