Η παρουσίαση της πρότασης για το αρχείο της πολεοδομίας

Χθες 18/04/16 έγιονε η παρουσίαση πρότασης 25 πολιτών από τον Νίκο Χατζηευστρατίου. Εμένα δηλαδή,. τον blogger. Είχα πάει με ένα χαρτί που έγραφε τα παρακάτω. Στην πορεία τα άλλαξα λίγο. Αυτά που ειπώθηκαν καθ΄ως και τα αλλεπάλληλα stand comedies των δημοτικών συμβούλων και του κυρίαρχου αρσενικού της παρέας θα παρουσιαστούν σε επόμενη ανάρτηση και αφού ο κύριος Καρολίδης αναρτήσει το video της συνεδρείασης.

Πριν 13 μέρες εκτοξεύτηκε πύραυλος ο οποίος αφού τελείωσε την δουλειά του (άφησε γύρω στους 27 δορυφόρους) γύρισε προσγειούμενος με την όπισθεν και έκατσε απίκο σε εξέδρα στον Ειρηνικό, όντας θεωρητικά έτοιμος να ξαναβάλει καύσιμα και να φύγει. Το κατόρθωμα αυτό είναι, απ΄ότι λένε, το ίδιο σημαντικό με την πτήση των αδελφών Μονγκολφιέ των αφών Ράιτ στο Κίτυχώκ και του V2 του φον Μπράουν. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν έγινε ούτε από την ΝΑΣΑ ούτε από κάποια άλλη κρατική υπηρεσία αεροδιαστημικής. Έγινε από ιδιωτική εταιρεία. Κάποιοι άνθρωποι είδαν την ευκαιρία, εξασφάλισαν πόρους και συνεργασίες, αξιοποίησαν γνώσεις και δυναμικό με τον καλύτερο τρόπο και τα κατάφεραν. Φυσικά θα βγάλουν χρήματα από το κατόρθωμα τους.  Η ανθρωπότητα βέβαια θα τους θυμάται για άλλα 200 χρόνια.

Ας κρατήσουμε την ιστορία κι ας έρθουμε στη Βέροια.  Η πολεοδομία της πόλης τηρεί αρχείο. Αυτό το συμβουλεύονται όσοι θέλουν να κάνουν πράξεις στα ακίνητά τους. (από προσθήκες και ενεργειακές αναβαθμίσεις μέχρι αλλαγές χρήσης και νομιμοποιήσεις) . Το αρχείο κινείται χειρογραφικά και ο όγκος του είναι γύρω στις 6 εκατομμύρια φύλλα Α4 και 50.000 σχέδια. Λεπτομέρειες για τα παραπάνω βρίσκονται στο εισηγητικό που έχετε στα χέρια σας.  Το αρχείο επειδή ακριβώς είναι χάρτινο φθείρεται. Από την άλλη πάλι επειδή είναι δυσπροσπέλαστο δεν είναι χρήσιμο και για άλλες πράξεις της διοίκησης. (Μελέτες πολεοδομικές, σχέδια έκτακτης ανάγκης κλπ). Εδώ που τα λέμε κανείς δεν μπορεί ακόμη και να σκεφτεί τις χρησιμότητες ενός προσπελάσιμου αρχείου.

Γι αυτό η πρόταση έρχεται φυσιολογικά και δεν είναι παρά η μηχανογράφηση του αρχείου αυτού. Δηλαδή η ψηφιοποίηση του και η διάθεσή του μέσω του διαδικτύου. Αυτό έχει όμως δυσκολίες. Ο δήμος ευρισκόμενος μέσα στη δίνη ενός θεσμικού μπερδέματος, για το οποίο δεν είναι φυσικά υπεύθυνος , δεν μπορεί να κάνει και πολλά. Μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν το αποδεικνύει. Από την άλλη δεν υπάρχουν οι πόροι με τους οποίους θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Και τέλος είναι αμφισβητήσιμο αν, ακόμη και αν το έχει στη κατοχή του, μπορεί και να το λειτουργήσει.

Έτσι έρχεται και πάλι φυσιολογικά το επόμενο σκέλος της προτάσεως. Η εφαρμογή να υλοποιηθεί μέσω Συμπράξεως Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα. Του γνωστού (και κακόηχου) ΣΔΙΤ.  Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, προσπαθήσαμε να δούμε ποιος θα μπορούσε να είναι ο εργολήπτης στην προσπάθεια αυτή. Κατ’ αρχήν εταιρείες ή κοινοπραξίες που αναπαράγουν έντυπα, ένα soft ware house και μια εταιρεία που φιλοξενεί σελίδες διαδικτύου. Όλα αυτά τα έχουμε στη Βέροια και μπορώ να πω με το παραπάνω. Φυσικά ένα ΣΔΙΤ όπως και κάθε άλλη προμήθεια δημοσίου απαιτεί έναν δημόσιο διαγωνισμό.

Σ΄ έναν να διαγωνισμό κατ΄αρχήν θέλουμε το κόστος. Υπολογίστηκε. Θέλουμε κατ΄αρχήν 3500έως 3700  ώρες σάρωσης (scanning). 2000 ώρες εξαγωγή από τους φακέλους, εισαγωγή του κάθε ηλεκτρονικού φακέλου στους σκληρούς δίσκους και τακτοποίηση ξανά του χάρτινου αρχείου. Αυτό σημαίνει ένα κόστος 26000 €. Πάνω σ΄αυτά πρέπει να προσθέσεις και την σχολαστική και διαρκή παρακολούθηση και καταγραφή του χώρου στον οποίο θα γίνεται το σκανάρισμα, το κόστος του soft ware και των μέσων της επιχείρησης που θα συντηρεί το αρχείο. Έτσι συνολικά, και με το νούμερο ενδεικτικό ένα ποσό που μαζί με απρόβλεπτα κλπ φθάνει κοντά στα 40 με 42 χιλ €.

Ο τρόπος πληρωμής είναι ο δεύτερος όρος σ΄αυτού του είδους τις διακηρήξεις. Δηλαδή τι ποσό θα πάρειο εργολήπτης στα χέρια του, ποιες θα είναι οι χρεώσεις προς τους πολίτες και τέλος πόσα χρόνια θέλει την νομή αυτού του περιουσιακού στοιχείου.  Κάθε ένα από τα παραπάνω είναι και ένας αριθμός. Ο δήμος με την σειρά του οφείλει να αποφασίσει τι συντελεστή βαρύτητας θαδείνει σε κάθε αριθμό και φυσικά να ενσωματώσει την απόφασή του στην διακήρυξη.

Προσπαθήσαμε οι 25 που υπογράψαμε να δούμε τα πιθανά προβλήματα.  

Το πρώτο ήταν η ιδιωτικότητα. Υπάρχει βέβαια  ο 2690/1999 που λέει πως κάθε πολίτης έχει πρόσβαση σε Διοικητικές αποφάσεις και η οικοδομική άδεια είναι διοικητική απόφαση. Στο 2690 περιγράφονται εξαιρέσεις οι οποίες είναι: Τα πρακτικά του Υπουργικού Συμβουλίου, προσωπικά δεδομένα (υγεία κλπ), θέματα για τα οποία τρέχει διοικητική ή δικαστική έρευνα και τέλος εκεί όπου υπάρχουν επιφυλάξεις  βιομηχανικής ι(πνευματικής) ιδιοκτησίας. Τα παραπάνω οφείλει να τα εξετάσει ένα δικηγορικό γραφείο που έχει εμπειρία πάνω στην εφαρμογή των σχετικών νόμων. Ούτε εμείς ξέρουμε ούτε η πολεοδομική υπηρεσία.

Το δεύτερο και τελευταία  θα είναι η κατάσταση του αρχείου. Δηλαδή ποιος είναι ο βαθμός αποδιοργάνωσής του. Εδώ δεν έχουμε πληροφορίες και δεν μπορούμε να ξέρουμε. 

Κλείνοντας τον λόγο μου θα ήθελα να πω πως  ο δήμος δεν είναι ούτε κάστρο που το προστατεύουν δημοτικοί υπάλληλοι και λαφυραγωγήται από αυτούς που κέρδιζαν τις εκάστοτε προηγούμενες εκλογές . Είναι ένα εργαλείο για να διοικηθεί η πόλη καλύτερα και να ευκολύνει την καθημερινότητα των πολιτών. Άρα είναι υπόθεση του κάθε πολίτη δεδομένου ότι αυτή η μηχανή (μηχανισμός) τους αφορά άμεσα