Συνέντευξη Γιάννη Αγγέλογλου για το ‘’Ρουμλούκι On-Line’’ 10 ερωτήσεις

Δεν μπορείς να μην ακούσεις ανθρώπους σαν τον Γιάννη Αγγέλογλου. Ακόμη κι όταν κατεβαίνουν για υποψήφιοι βουλευτές. Ιδού:

1)  Δεν είστε μόνο ενεργός πολίτης κ. Αγγέλογλου, αλλά εκπροσωπείτε την παράταξη των Ενεργών Πολιτών στο δημοτικό συμβούλιο της Βέροιας. Τι σας έκανε να παραιτηθείτε από τη θέση αυτή και να κατέβετε σαν βουλευτής;

Απ: Δεν παραιτήθηκα, η ιδιότητα του Δημοτικού Συμβούλου δεν αποτελεί κώλυμα για την βουλευτική υποψηφιότητα, εξακολουθώ να μετέχω ενεργά στα Δημοτικά πράγματα της πόλης, τόσον ως μέλος της επιτροπής διαβούλευσης όσο και στα Δημοτικά Συμβούλια, ασφαλώς, και ανελλιπώς μάλιστα.

2)      Γιατί με τους οικολόγους πράσινους;

Θεώρησα τιμητική την πρόταση των Οικολόγων πράσινων να ενισχύσω το ψηφοδέλτιο της Ημαθίας, μάλιστα από εκεί που παραιτήθηκα είναι το ΙΚΑ, τυπικά βέβαια, γιατί εξακολουθώ να δουλεύω, δεν πήρα καν άδεια.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι κόμμα με παγιωμένο πολιτικό ήθος, δουλεύουν ευσυνείδητα, έντιμα και με αποδεδειγμένη ανυστεροβουλία. Η εναλλαγή στη θητεία που εισήγαγαν στην πολιτική εθιμική, είναι η ασφαλιστική δικλείδα εκείνη που θα μπορούσε κάλλιστα να προστατεύσει και την πολιτεία ακόμη όχι μόνο από την κατάχρηση εξουσίας, αλλά και από την διαφθορά, που τόσο μας τραυμάτισε όλα αυτά τα χρόνια τόσο ηθικά, όσο και οικονομικά. Ίσως μ΄ αυτό τον τρόπο θα μπορούσε ν΄ αποφευχθεί κι η κομματικοποίηση του κράτους αλλά και η κρατικοποίηση των κομμάτων.

Παρακολουθώ με μεγάλη προσοχή τα δελτία Τύπου τους, απ΄ την αρχή τις αναλύσεις, τις προτάσεις, τις επισημάνσεις, τις ιδέες και τα ιδεώδη τους, όχι μόνο για το περιβάλλον, αλλά για το κάθε τι. Είναι επιστήμονες, βασανίζουν κάθε θέμα και ιεραρχώντας τις πολιτικές αναγκαιότητες είμαι σίγουρος ότι η φροντίδα για τη χώρα, για το σπίτι μας περνάει από μια ενδελεχή θεώρηση της πραγματικότητας.

Ύστερα, είναι ένα κόμμα που κατασυκοφαντήθηκε άδικα, και συκοφαντήθηκε με απίστευτες κι ακραίες κακοήθειες, αλλά όπως ξέρετε «κανείς δεν ρίχνει πέτρες σε καρυδιές που δεν έχουν καρύδια». Ήταν και εντελώς άδικο να μην εισέλθει στη Βουλή των Ελλήνων παρόλο που συμμετείχε στην Ευρωβουλή. Τα Eco greens, τα πράσινα κόμματα των οικολόγων της Ευρώπης εξάλλου, είναι τα μόνα κόμματα που δεν υπέκυψαν στον πειρασμό του λαϊκισμού και δεν κερδοσκόπησαν ψηφοθηρικά, ούτε επέλεξαν να δημιουργήσουν εντυπώσεις κατηγορώντας την Ελλάδα, αλλά μας υποστήριζαν περισσότερο απ΄ ό,τι υποστηρίξαμε εμείς τον εαυτό μας. Κι αυτό είαι κάτι που το αναγνωρίζουν όλοι, εχθροί και φίλοι.

3) Θα ήθελα να μας κάνετε μια ειδική αναφορά στα τοπικά περιβαλλοντικά προβλήματα. Και τι μπορεί να γίνει ώστε να υπάρξει κάποιος έλεγχος ή κάποια λύση;

Απ: Το μεγαλύτερο πρόβλημα που μας ταλανίζει εδώ και χρόνια, πάνω από μια δεκαετία είναι το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Και το μεγαλύτερο πρόβλημα των απορριμμάτων είναι οι Δήμαρχοι. Οι Δήμαρχοι, οι Αντιδήμαρχοι και τα μέλη των επιτροπών, οι επαγγελματίες πολιτικοί δηλαδή, πρέπει να λογοδοτούν και οδηγούνται πάραυτα στην ανακύκλωση, να απαγορεύονται οι μεταγραφές τους, οι αναβαπτίσεις στις διάφορες κολυμπήθρες του Σιλω (αμ) και να αποσύρονται μέχρι και τα ανταλλακτικά τους. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να λυθούν τα χρόνια προβλήματα. Είναι γνωστό πια σε όλους ότι όσοι εκλέγονται ξεκινούν ευθύς αμέσως τον ανένδοτο κι ατέρμονο αγώνα τους «πώς να επανεκλεγούν». Πότε να βρουν ώρα και όρεξη να οραματιστούν και να δουλέψουν να υλοποιήσουν και να πραγματώσουν τα όνειρά τους.... Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο εαυτούλης τους. Αλλά κι εμείς δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών. Εκμαυλιζόμαστε εύκολα. Χάθηκαν πια οι σταθερές αξίες. Η αρχή έδειχνε κάποτε τον άνδρα, τώρα όμως δείχνει πάντα το ίδιο πράγμα. Άρα ο άνδρας -και η γυναίκα- πολιτικός, φαίνονταν απ΄ την αρχή τι θα έκαναν όταν θα έφθαναν στην Αρχή! Η αρχή απλώς επιβεβαίωνε τονκανόνα. Εμείς δεν το βλέπαμε και αφήναμε τα πράγματα να κυλίσουν αψήφιστα και δίναμε ξανά κα ξανά την ψήφο μας. Δίναμε λευκή επιταγή. Και βέβαια όλοι ξέρουμε τώρα τι σημαίνει λευκή επιταγή και τυφλή εμπιστοσύνη…

4) Τι θα λέγατε στους πολίτες της Βεργίνας για το πρόβλημα που προέκυψε στο πόσιμο νερό της περιοχής όπου βρέθηκε εξασθενές χρώμιο σε υψηλά ποσοστά;

Απ: Θα τους συμβούλευα ανεπιφύλακτα χρησιμοποιούν φίλτρα που καθιστούν πόσιμο και νόστιμο το νερό της βρύσης. Φίλτρα χρησιμοποιώ κι εγώ κι οι φίλοι μου στα σπίτια μας, και αποφεύγουμε τα εμφιαλωμένα νερά που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο καιρό φυλάσσονται αποθηκευμένα μέσα στα πλαστικά μπουκάλια τους μέχρι να συναντήσουν τη δίψα μας.

Να έχουν το νου τους ώστε να πραγματοποιούνται συχνά οι έλεγχοι που λέγεται ότι γίνονται και να μην αφήνουν τα πάντα στην διακριτική ευχέρεια των υπευθύνων. Το λέει κι η λέξη η ίδια, η ευθύνη, που δεν είναι πια επίθετο, δεν προσδιορίζει τον ευσυνείδητο άνθρωπο, κάποτε υπήρχε ο εύθυνος, η εύθυνος και το εύθυνον. Χάθηκαν όμως και οι τρεις τους, υπ΄ αυτήν την έννοια, με την πάροδο των αιώνων και έμειναν οι υπεύθυνοι, οι ανεύθυνοι, οι ανευθυνουπεύθυνοι, οι αρμόδιοι κι οι αναρμόδιοι κι από εύθυνα όλα έγιναν φθηνά.. Μαζί με τον «εύθυνο» τον προϊστάμενο των υπεύθυνων, χάθηκε και η ευθύνη. Να μην πούμε για την ευθύνη των υπουργών, αλλά και των ψηφοφόρων ακόμη, που εξαφανίστηκε θεσμικά, και με το νόμο, που λέμε….

5) Οι κλειστές κοινωνίες λειτουργούν σαν τροχοπέδη στο επίπεδο των καταγγελιών για περιβαλλοντικά θέματα και όχι μόνο σ΄ αυτά. Υπάρχει μια εσωστρέφεια που έχει σαν αποτέλεσμα χρόνια περιβαλλοντικά προβλήματα να παραμένουν άλυτα γιατί οι πολίτες φοβούνται να τα καταγγείλουν. Οι Οικολόγοι Πράσινοι αλλά κι εσείς προσωπικά θα προτρέπατε του πολίτες να καταγγέλλουν τέτοια περιστατικά; Κι αν ναι, θα τους στηρίζατε σε μια τέτοια απόφαση;

Απ: Κοιτάξτε, το παρατσούκλι που μου έχει κολλήσει σαν γάντι τελευταία, σχεδόν η μισοί γνωστοί μου με φωνάζουν Καταγγέλογλου αντί Γιάννη, πήγα 10 θέσεις πιο κάτω στην αλφαβητική σειρά. Όποιος δεν καταγγέλλει μια αποτρόπαια πράξη ατιμίας, μιαν ατασθαλία, ένα έγκλημα που είδε ή που γνωρίζει, θεωρείται συνένοχος,  και είναι σχεδόν σαν να την διαπράττει ο ίδιος, καθώς εμπεριέχει και την αίσθηση της λιποταξίας από ένα ασύστατο και αόριστο, αλλά ωστόσο επιβεβλημένο καθήκον, εμπεριέχει σαφώς και μια ιδιότυπη ηθική αυτουργία την διαιώνιση των πράξεων που αποτρέπει τη λήθη στο κακό, ως στερητικό άλφα της αλήθειας, που θα βοηθούσε τις κοινωνίες να αυτοεκπαιδεύονται στην ορθότητα των επιλογών και στο δίκιο των περιστάσεων. Και δεν αρκεί μόνο ηκαταγγελία, είναι απαραίτητη και η δράση. Μ΄ αυτόν τον τρόπο η Δικαιοσύνη, που περιορίστηκε στους τέσσερις τοίχους των Δικαστικών Μεγάρων και στην ετυμηγορία των μαχόμενων δικηγόρων, θα εισέρχονταν στην εθιμική της καθημερινότητας και θα προστάτευε τους πολίτες απ΄ τις κακοτοπιές που τους κάνουν να διολισθαίνουν στον πειθαναγκασμό των πειρασμών και στην ευκολία των λύσεων. Αυτό που νουθετεί είναι μόνο το παράδειγμα. Τα λόγια όλο και λιγότερο εισακούονται και πείθουν, όλο και λιγότερο γίνονται αποδεκτά και διδάσκουν.

6)  Γνωρίζω ότι έχετε ασχοληθεί εκτεταμένα με την τοποθεσία 12 που αφορά στην κατασκευή μιας νέας Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) και Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ). Η νομαρχία προκρίνει το έργο ενώ αρχαιολόγοι, οικολόγοι και μηχανικοί θέτουν ερωτήματα και αντιδρούν. Ποια είναι η θέση των οικολόγων και η δική σας προσωπικά;

Απ: Η σύμβαση που υπογράφτηκε απ΄ τον ΕΣΔΑ, και από την ομόφωνη στάση των δώδεκα Καποδιστριακών Δημάρχων της Ημαθίας, απ΄ τα πρώτα κιόλας άρθρα της, ήταν ατελέσφορη και απαράδεκτη. Φανταστείτε ότι καθιστούσε απαγορευτική και ανώφελη τη μείωση του τονάζ των απορριμμάτων, γιατί ακόμη και μηδενικά απορρίμματα να είχαμε, πάλι θα πληρώναμε τη συμβατική μας υποχρέωση να παραδίδουμε 60 τόνους. Αυτή και μόνο ήταν μια ανοησία η οποία μπορούσε να εγείρει την αναξιοπιστία των Δημάρχων. Ήδη αρκετοί από δαύτους έχουν καταδικαστεί πρωτόδικα και σχεδόν όλοι έχουν προβλήματα με την Δικαιοσύνη που θα κρατήσουν αρκετό καιρό.

7)    Ένα από τα πιο μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα του νομού είναι και τα λύματα που δέχεται ο ποταμός Αλιάκμονας από διάφορα εργοστάσια που λειτουργούν στην περιοχή. Τα εργοστάσια αυτά χρησιμοποιούν, για την κατεργασία των προϊόντων που παράγουν, μεγάλες ποσότητες χημικών ουσιών. Τι θα προτείνατε για την αντιμετώπιση του προβλήματος;

Απ: Η μόνη λύση είναι η τήρηση των νόμων και των περιβαλλοντικών οδηγιών,  η συνειδητοποίηση του πολίτη και πανευρωπαϊκά αποδεκτή και η μόνη που κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στην συνείδηση των καλά ενημερωμένων δημοτών: Διαλογή στην πηγή, επαναχρησιμοποίηση των χρήσιμων υλικών και ανακύκλωση. Ήδη δεκάδες συμπολίτες μας βγάζουν μεροκάματο ανακυκλώνοντας πρώτες ύλες, τους βλέπουμε να σπρώχνουν να χώνονται στους κάδους και να σπρώχνουν τα καροτσάκια τους πέρα από τον σταθμό των τρένων; Αν θεσμοθετούνταν η διαδικασία αυτή- τα απορρίμματα είναι εμπράγματο αγαθό που ανήκει στους Δήμους- θα έβρισκαν δουλειά εκατοντάδες άνεργοι δημότες. Και θα είχαμε τόσον ελάττωση και μηδενισμό των απορριμμάτων όσο και πρόσοδο απ΄ την πώληση και επαναχρησιμοποίηση των ανακυκλώσιμων υλικών. Καταντήσαμε να ψευτοβραβεύουμε τους μαθητές και να αγοράζουμε τύρφη. Η ελληνική εταιρεία ανακύκλωσης περδουκλώθηκε και περικυκλώθηκε από υποψίες για να μην πω κάτι άλλο πολύ βαρύτερο.

8)    Τελευταία ακούμε πολλούς (κυρίως λόγω εκλογών) να προτείνουν λύσεις για έξοδο από την κρίση. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η κρίση είναι οικονομική και κάποιοι άλλοι πολιτική. Ποια η δική σας άποψη;

Απ: Η οικονομική κρίση είναι παγκόσμια. Η χώρα μας μαστίζεται από μια ακόμη κρίση, των αξιών και της πολιτικής. Δείξαμε μεγάλη ανοχή στους πολιτικούς μας τους δώσαμε περισσότερες ευκαιρίες απ΄ ό,τι άξιζαν, κυρίως όμως τους αφήσαμε ανεξέλεγκτους.

9) Είστε εκδότης αλλά διατηρείτε κι ένα βιβλιοπωλείο στη Βέροια. Μια τελευταία έρευνα έδειξε ότι οι μισοί περίπου Έλληνες δεν έχουν διαβάσει ποτέ ούτε ένα βιβλίο! Θεωρείτε ότι αυτό είναι μια αιτία για την κρίση στην οποία έχουμε περιέλθει σαν λαός;

Απ΄: Συχνά πιανόμαστε αδιάβαστοι κι ίσως μερικοί από μας θα πάνε και αδιάβαστοι τώρα που δυσκολεύουν τα πράγματα. Ίσως κάποιος πρέπει να «μας διαβάσει» γιατί θαρρώ πως η ματαιοδοξία έχει εισέλθει πια στην κουλτούρα μας. Είμαι σίγουρος ότι την κρίση στο βιβλίο την έφερε η τηλεόραση. Η τηλεόραση επηρέασε και την προσοχή των παιδιών που δεν μπορούν να συγκεντρωθούν με τίποτε πια. Για κάθε τι που συμβαίνει, ευθύς αμέσως αδημονούν να συμβεί κάτι ίδιο, παρεμφερές ή άλλο τι. Κι αυτή η αδημονία φαίνεται ότι καταπραΰνθηκε και στους ενήλικες με την αδηφαγία κι έγινε στερεότυπο.

10)  Με ποιούς τρόπους πιστεύετε πως μπορούν οι κοινωνίες να ξεπεράσουν την κρίση;

Απ: Με την επιστροφή στην πρωτογενή παραγωγή, με την κοινωνική αλληλεγγύη την ευθυκρισία και την αντιμετώπιση της πραγματικότητας με θάρρος και αποφασιστικότητα. Ας πάψουν πια οι μεμψιμοιρίες, ο τόπος αυτός κι η χώρα πέρασαν πολλά κι όμως. Όχι μόνο αντεπεξήλθαν αλλά και με αξιοθαύμαστο τρόπο. Όπου υπάρχει ένα θέλω υπάρχει κι ένας δρόμος.