Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Η δημαγωγία των ανήθικων μετριοτήτων

Του Νίκου Βασ. Χατζηευστρατίου(1)
Αυτή η χώρα έχει 750,000 δημόσιους υπαλλήλους. Για να επιβιώσει πρέπει να γίνουν 500.000. Μας τόπαν τα δισέγγονα αυτών που προειδοποιούσαν ότι η Μικρά Ασία δεν καταλαμβάνεται με 150.000 στρατιώτες. Τότε οι προπάπποι μας δεν τους άκουσαν και ήλθε η Μικρασιατική Καταστροφή
Σήμερα η πολιτική ηγεσία τους ακούει αλλά δυστυχώς δεν έχει την τόλμη να το πει και να το εφαρμόσει. Το πάει λάου λάου. Συμπτύσσει Δήμους, Νοσοκομεία, Σχολεία, Πανεπιστήμια με σκοπό αφού αλλάξει τα οργανογράμματά τους να κάνει κάποια στιγμή απολύσεις. Το θέμα είναι αν μ’ αυτόν τον ρυθμό προλάβει. Και πρέπει να προλάβει για το καλό όλων μας. Σήμερα επίκειται ολοκληρωτική καταστροφή. Έτσι ξεκίνησε και η συνένωση των τριών Νοσοκομείων Βέροιας Νάουσας Έδεσσας σε ένα υπό κοινή διοίκηση.
Από την άλλη κάποιοι δεν κατάλαβαν τι γίνεται.  Είδαν διένεξη, περιορισμό κεκτημένων, γκρίνια και  εντάσεις και έσπευσαν να παραστήσουν τον Τσε ή την Πασιονάρια.  Ο λόγος για τον οποίο το κάνουν είναι ή γιατί έχουν ροπή προς το χάος[ii], ή απλά θεωρούν πως έτσι θα κάνουν το πρόσωπό τους κέντρο συσπείρωσης αφού έτσι και αλλιώς δεν έχουν τίποτε άλλο να πουν ή να προσφέρουν. Σε κατάσταση κρίσης η συμπεριφορά αυτή ισοδυναμεί με πλιάτσικο.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας με τα μάτια ενός απλού ανθρώπου


Ειπώθηκε στη Δήμαρχο: Αντί να φωνασκείς, μέτρησε τις δύο προτάσεις  (των γιατρών του Νοσοκομείου Βεροίας και του Υπουργείου) και με βάση τα αποτελέσματα κάνε ψύχραιμες αντιπροτάσεις. Και επειδή ούτε εσύ ούτε οι συνεργάτες σου δεν μπορείτε να κάνετε τέτοιες εξειδικευμένες αξιολογήσεις ανάθεσε τους ελέγχους σε ειδικούς. Δεν άκουσε τίποτα. Η αντιπρόταση/συμβουλή δεν προσφερόταν για εκείνα τα φτηνιάρικα κόλπα που οι κενοί ονομάζουν πολιτική

Οι προμήθειες

Το Εθνικό μας Σύστημα υγείας  λειτουργεί όπως και όλα τα υπόλοιπα δημόσια πράγματα. Μέχρι την χρεοκοπία κανείς δεν είχε το κουράγιο να ασχοληθεί μ’ αυτό. Όταν γινόταν ακόμη και λόγος να θιγούν οι δομές που παράγουν  εξοργιστικά φαινόμενα,  αναπτυσσόταν μια σφοδρή ρητορική που ακύρωνε κάθε απόπειρα. Το αντιπροσωπευτικότερο είναι οι προμήθειες  Νοσοκομειακού υλικού. Για να γίνει σαφής ο παραλογισμός ας το δούμε μέσα από την οπτική των αλυσίδων σουπερμαρκετ. Μια αλυσίδα επιβιώνει και αναπτύσσεται επειδή μπορεί να κάνει μαζικές αγορές με ευνοϊκούς όρους. Δηλαδή αγοράζοντας 500,000 απορρυπαντικά αντί 5,000 επιτυγχάνει ασύλληπτες εκπτώσεις. Αν, λέμε αν, αυτή η αλυσίδα αποφασίσει τις προμήθειες να τις κάνει κάθε προϊστάμενος  σουπερμάρκετ ξεχωριστά, τότε σε τρείς μέρες, ναι τρείς μέρες, θα χρεοκοπήσει! Κι όμως, έτσι γίνονται οι προμήθειες του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το οποίο εδώ και καιρό έχει χρεοκοπήσει!!!

Οι κλινικές

Σε κάθε ορθολογικά διαχειριζόμενο σύστημα υγείας το να ιδρύσεις μια κλινική είναι πολύ σοβαρό πράγμα. Έτσι ολόκληρη η Μεγάλη Βρετανία έχει 22 νευροχειρουργικά τμήματα, το ΕΣΥ  28! Ο λόγος δεν έχει να κάνει μόνον με την διαχείριση του υλικού. Έχει κυρίως να κάνει με την διαχείριση της γνώσης και της εμπειρίας. Αλλιώς εκπαιδεύεται ο γιατρός σε μια κλινική με 3 περιστατικά τη μέρα και αλλιώς με 30. Στην περίπτωση της περιφέρειάς μας έγινε μια άτολμη προσπάθεια για κατάργηση κάποιων κλινικών και μια διοικητική συνένωση τριών Νοσοκομείων. Την κ. Δήμαρχο ενημέρωσαν διευθυντές κλινικών και ο Διοικητής του Νοσοκομείου. Οι θιγόμενοι δηλαδή!  Η Δήμαρχος προφανώς δεν έκανε διασταύρωση. 

Μεθοδεύσεις

Έκανε όμως επανάσταση. Προσπάθησε να κάνει δηλαδή. Στο ήδη προγραμματισμένο Δημοτικό συμβούλιο κόλλησε δύο θέματα προ ημερήσιας διάταξης, κουβάλησε βουλευτές και περιφερειακούς συμβούλους και έπαιξε με σχετική  επιτυχία τον ρόλο του διεκδικητή. Ούτε λόγος βέβαια για ψύχραιμη αντιμετώπιση του πράγματος. Η ψυχραιμία και η λογική δεν βολεύουν διόλου τις ανέξοδες συσπειρώσεις. Εξάλλου το πνεύμα ομάδας απαιτεί να παραιτηθείς από την κρίση και την αντίληψη. Στο δημοτικό συμβούλιο όπου μια αντίθετη κουβέντα θα στιγματίζονταν σαν προδοσία προς την πόλη αυτό ήταν εύκολο. Όσο ισχυρή κι αν είναι η αντιπολίτευση δεν μπορεί να αντέξει σε τέτοιες πιέσεις. Κι όμως υπήρξε ένα μέρος που την υποδέχθηκε με ψυχρότητα. Ήταν η επιτροπή Διαβούλευσης. Ένα νέο πεντηκονταμελές όργανο που έχει μεν συμβουλευτικό ρόλο αλλά τελικά αποδεικνύεται δυσκολότερα χειραγωγήσιμο. Λογικό. Πρώτα απ’ όλα δεν είναι αμειβόμενο και δεύτερο κανείς τους δεν έχει να ρισκάρει τίποτα. Εκεί λοιπόν αφού με το έτσι θέλω ανέβαλε το τακτικό του θέμα βάλθηκε να κάνει τα ίδια. Δεν της πέρασε. Η πρόταση που πήρε ήταν σαφής: Αντί να φωνασκείς, μέτρησε την πρόταση των γιατρών και του υπουργείου και με βάση τα αποτελέσματα κάνε ψύχραιμες αντιπροτάσεις. Και επειδή ούτε εσύ ούτε οι συνεργάτες σου δεν μπορείτε να κάνετε τέτοιες εξειδικευμένες αξιολογήσεις ανάθεσε τους ελέγχους σε ειδικούς.

Τα παραπροϊόντα της στείρας συσπείρωσης

Δεν άκουσε τίποτα. Η αντιπρόταση/συμβουλή δεν προσφερόταν για εκείνα τα φτηνιάρικα κόλπα που οι κενοί ονομάζουν πολιτική. Φυσικά στράφηκε μερικές ώρες αργότερα  στο Δημοτικό συμβούλιο το οποίο επιδόθηκε σε μια εξαντλητική συνεδρίαση πάνω στα προ ημερήσιας διάταξης όπου όλοι αγόρευαν επί ώρες, για το ίδιο πράγμα.. Κάποια στιγμή εκεί   γύρω στις δύσκολες πρωινές ώρες οι Δημοτικοί άρχοντες όντας εξουθενωμένοι και αποζητώντας την θαλπωρή του κρεβατιού τους  ενέκριναν ασυζητητί και ομόφωνα  30 εισηγήσεις της για τακτικά θέματα ημερήσιας διάταξης.  Και να φανταστείς ότι κάποιοι ψιλικατζήδες εκπαιδεύονται χρόνια για να μάθουν να βγάζουν λαγούς από το καπέλο τους…


(1) Ο Ν. Χατζηευστρατίου είναι πολιτικός Μηχανικός ζει και εργάζεται στην Βέροια. Απαντά στο 6947182707 το hadjides@gmail.com. Διαχειρίζεται τα ιστολόγια taskoupidia.blogspot.com και vlepontaske.blogspot.com
[ii] κάτι άρρωστο όσο και σπάνιο,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!