Μικρά πράγματα που προκαλούν μεγάλες αλλαγές. Μία Διαδικαστική πρόταση

Υπάρχουν άραγε πράξεις μικρές και ίσως ανεπαίσθητες που προκαλούν δυσανάλογα μεγάλες συνέπειες; Η απάντηση είναι αναμφισβήτητα ναι. Είναι οι πράξεις που κινούνται περισσότερο στον αόρατο και πανίσχυρο κόσμο των συμβόλων ή έστω των συμβολισμών.
Μάς δίδαξαν την δύναμη των συμβόλων από μικρά.  Απλά οι δάσκαλοί μας, απέφυγαν ή μάλλον δεν ήξεραν την ερμηνεία του περιστεριού που πέρασε πρώτο από τις συμπληγάδες σαν προπομπός της Αργούς. Το ασήμαντο περιστέρι ήταν το σύμβολο και ο χρησμός ταυτόχρονα. Το πέρασμα της Αργούς ήταν ο στόχος.

Έτσι συχνά διεκδικείς ένα σύμβολο ή μια συμβολική πράξη προκειμένου να υπηρετήσεις τον σκοπό σου. Αυτό γίνεται και σε προσωπικό και σε συλλογικό επίπεδο.

Το πρόβλημα

 Ας δούμε λοιπόν το αίτημα. Θέλουμε ένα δημοτικό συμβούλιο να σέβεται τους πολίτες, να αποφασίζει με υπευθυνότητα και φυσικά να διακρίνεται από ουσιαστική αυτοεκτίμηση. Το θέλουμε γιατί έτσι θα υπηρετηθεί το συμφέρον του μέλλοντος της πόλης, των πολιτών αλλά και των ίδιων των δημοτικών συμβούλων. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μέσα από μια αργόσυρτη διαδικασία που θα περιλάμβανε  επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα, λάθη και διορθώσεις, συγκρούσεις και συμβιβασμούς, μομφές και απολογίες. Πολύς χρόνος πολλή χαμένη ενέργεια.

Ο υπαινιγμός του προλόγου είναι σαφής. Γίνεται και με λιγότερο κόπο. Αρκεί να εργασθούμε προσεκτικά και με αφοσίωση στον αόρατο κόσμο των συμβόλων. Τα σύμβολα αν και αόρατα μπορούν να γίνουν σαφή. Ας τα κάνουμε λοιπόν.

Η ιδέα

Η στάση του σώματος όπως και μια σειρά μικρών καθημερινών τελετουργικών αποτελούν τους πρώτους κώδικες που επηρεάζουν  την στάση του μυαλού και των συναισθημάτων του ανθρώπινου είδους. Ας δούμε σήμερα την λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου της Βέροιας. Όλες οι εισηγήσεις γίνονται από ανθρώπους που κάθονται σε μια καρέκλα. Οι ερωτήσεις γίνονται από ανθρώπους που δεν σηκώνονται καν όταν παίρνουν τον λόγο. Επικρατεί κλίμα που θυμίζει καφετέρια. Αν μιλάς σαν να είσαι στην καφετέρια, ερωτάς σαν να είσαι σε καφετέρια θα φθάσεις να αποφασίζεις όπως αποφασίζεις στην καφετέρια. Απέναντι απ’ αυτό τον τόσο χαλαρό όσο και ασεβή, προς την έννοια του συντεταγμένου οργάνου, τρόπο, βρίσκεται η διαδικασία που επιλέχθηκε από όλα τα κοινοβούλια του κόσμου αλλά και από πολλούς δήμους της χώρας μας.

Η πρόταση

Οι εισηγήσεις γίνονται από το βήμα. Ο εισηγητής είναι όρθιος έχει μπροστά που αναλόγιο και συχνά οφείλει να ομιλεί από στήθους και όχι από χειρόγραφο. Σημειώνεται ότι το τελευταίο ενώ αποτελεί ρητή υποχρέωση των αγορητών της Ελληνικής Βουλής τηρείται από πολύ λίγους.  Οι επερωτώντες διατυπώνουν τις ερωτήσεις τους από την θέση τους αλλά αφού σηκωθούν όρθιοι. Φυσικά τηρείται ο χρόνος και η κάμερα καταγράφει (αλλά δυστυχώς στην Ελληνική Βουλή δεν προβάλλει) τα πάντα. Όταν εμφανίζεται τρίτος ομιλητής (εκτός βουλής δηλαδή) του  δίδεται το Βήμα και φυσικά ούτε και σ’ αυτόν επιτρέπεται να αγορεύσει καθιστός.   Σε αρκετά Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια η απουσία τιμωρείται με πρόστιμο. Στα δημοτικά συμβούλια της χώρας μας η αλλεπάλληλη απουσία τιμωρείται με έκπτωση από το αξίωμα και η παράλειψη της διαδικασίας αυτής αποτελεί διωκόμενο πειθαρχικό παράπτωμα για τον εκάστοτε  πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου.

Η υλοποίηση

Έτσι στο καθ’ ημάς δημοτικό συμβούλιο θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα πρόσθετο βήμα για τους εισηγητές. Καμιά επερώτηση να μην καταγράφεται αν δεν γίνει από όρθιο ομιλητή. Για τους πολίτες που θα παίρνουν τον λόγο  θα υπάρχει αναλόγιο στην απέναντι πλευρά του πάνελ του προεδρείου προκειμένου ο πολίτης να αισθάνεται πιο άνετα δίπλα στο ακροατήριο και όχι δίπλα από την έδρα του Δημάρχου και του προέδρου αλλά και να μην σπαταλά χρόνο στο πήγαινε έλα.

Η μικρή αυτή πρόταση δεν είναι πανάκεια. Αναμφισβήτητα όμως θα δώσει δυναμική σε ένα όργανο βαλτωμένο και δυσκίνητο, με ένα προεδρείο που δεν φαίνεται να τα καταφέρνει.