Η αναφορά για το άσκοπο ασανσέρ

Είναι βέβαια κι εκείνο το ασανσέρ για το οποίο κάθε μέρα όλο και περισσότεροι  αναρωτιούνται γιατί κατασκευάστηκε. Κάποιοι, πριν ένα εξάμηνο περίπου, είχαν αναρωτηθεί και δεν αρκέστηκαν σ΄αυτό. Ρώτησαν κιόλας και μάλιστα γραπτά. Τον Δήμο, την Αρχαιολογία, τις Δασικές Υπηρεσίες, το Τμήμα Βιομηχανίας και περιβάλλοντος. Από κάποιους πήραν απαντήσεις εύκολα και από κάποιους άλλους ζήτησαν την αρωγή της δικαιοσύνης για να ενημερωθούν. Τελικά απέκτησαν εικόνα την οποία αργά και σταθερά διοχετεύουν σε κρατικούς μηχανισμούς ελέγχου. Το θεωρούν προσφορά προς την πόλη τους. Μπορεί και να είναι μπορεί και όχι. Εξ άλλου και στη δημόσια και στην ιδιωτική σφαίρα ο άνθρωπος δεν είναι μόνο καλός ή μόνον κακός. Μόνο ιδιοτελής ή μόνο ανιδιοτελής.  Μια μίξη είναι, και αυτό, όντας γνωστό ήδη από τον Ηράκλειτο, το επαναλαμβάνουν φιλόσοφοι και σοφοί σε κάθε γενιά.  

Γέφυρα Κούσιου: Περιβαλλοντικά

Εδώ και κάτι μέρες διανέμω αργά και νωχελικά το παρακάτω κείμενο σ΄όσες ελεγκτικές υπηρεσίες του Δημοσίου γνωρίζω.

Η Θαλασσοτράπεζα

Το παρακάτω κείμενο το πήρα από το πρόταγκον. Πρόκειται για μια απλή εξήγηση ενός εξοργιστικού γεγονότος. Το πώς δηλαδή αν ένας μηχανικός συμβεί λόγω σκληρής δουλειάς του και ικανοτήτων του να βγάλει 48 χιλ € σε ένα χρόνο τα 13 χιλ πρέπει να τα δώσει στο ασφαλιστικό του ταμείο και να μη τα ξαναδεί ποτέ πια. Η κομμουνιστική αυταπάτη μαζί με την ανηθικότητα του προκαλεί τελικά παράγουν κοκτέιλ που βαράει κατακούτελα.

Θυμάστε το ηρώο;

Πολλοί θα αναρωτιούνται τι έχουν απογίνει κάποιες από τις αναφορές που έκανα μαζί με συμπολίτες μου προς την δικαιοσύνη για μερικά θέματα της πόλης. Σήμερα θα δώσω την τύχη αυτής (Δες εδώ , εδώ κι εδώ κι εδώ).
Και εδώ η τύχη μιας προσπάθειας δύο πολιτών που νοιάστηκαν για την πόλη τους.