Υπάρχουν άραγε πράξεις μικρές και ίσως ανεπαίσθητες που προκαλούν δυσανάλογα μεγάλες συνέπειες; Η απάντηση είναι αναμφισβήτητα ναι. Είναι οι πράξεις που κινούνται περισσότερο στον αόρατο και πανίσχυρο κόσμο των συμβόλων ή έστω των συμβολισμών.
Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011
Κυριακή 10 Ιουλίου 2011
Το ιστορικό μιας παρέμβασης (1)
Η μόνη διαθέσιμη αντίδραση στην αβελτηρία της Δημοτικής διοίκησης είναι η προσφυγή στη δικαιοσύνη. Όλα τα άλλα είχαν δοκιμασθεί με απόλυτη αποτυχία. Τι παραστάσεις, τι επιστολές, τι δημοσιεύσεις στον τοπικό Τύπο, ακόμη και εξώδικοι στάλθηκαν αλλά αυτοί τίποτα.
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011
Το ιστορικό μιάς παρέμβασης.
1. Πως ξεκίνησαν τα πράγματα.
Πριν μερικά χρόνια ένα λεωφορείο σε ένα αφύλακτο Νεοελληνικό Αυτοκινητόδρομο έσπασε το κιγκλίδωμα μιας γέφυρας και έπεσε στο κενό σκοτώνοντας 11 ανθρώπους. Θα περίμενε κανείς αμέσως μετά τα μέτρα αστυνόμευσης να γίνουν αυστηρότερα. Παρ’ όλα αυτά κανείς και φυσικά ούτε και ο τότε υπουργός δημόσιας τάξης έκαμαν τίποτε. Έτσι τρείς μήνες μετά, στον ίδιο αυτοκινητόδρομο και σε απόσταση 170 χιλιομέτρων από το ατύχημα ένα κακοφορτωμένο φορτηγό αποκεφάλισε 23 μαθητές ενός λεωφορείου που επέστρεφαν από σχολική εκδρομή. Τότε ο υπουργός έστειλε μεταξύ των άλλων και ψυχολόγους στους γονείς των μαθητών τους οποίους αργότερα φρόντισε και έγιναν μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι. Δηλαδή έβγαλε και κέρδος από την εγκληματική του αμέλεια. Μου ήταν αδύνατο να επιτρέψω στην Δημοτική αρχή της πόλης μου να πράξει το ίδιο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)