Πως η ΕΡΤ επαναφέρει Grexit και σενάρια κατάρρευσης...

Κάπως έτσι είχα αισθανθεί κι εγώ. Για την ακρίβεια ενώ πήγα να ξανασυστηθώ με τον πρωθυπουργό  και να μάθω ότι λέγεται Αντώνης, ξανάγινε απότομα Αντωνάκης. Ο συντάκτης του κειμένου Κώστας Στούπας όντας επαγγελματίας, αναμφίβολα ταλαντούχος και ως εκθέσεως καλύτερα ενημερωμένος  το διατυπώνει πιο τεκμηριωμένα  στο συνημμένο κείμενο. Κάνει και μια πρόβλεψη που θα ήθελα από βάθους καρδίας να διαψευσθεί.

Στην εποχή του διαδικτύου και των δορυφόρων και δεκάδων ιδιωτικών καναλιών γενικού και ειδικού περιεχομένου, η ΕΡΤ υπήρχε απλά για να θωπεύει την ανόητη ψευδαίσθηση  των εκάστοτε κυβερνώντων πως έχουν επιρροή στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

Τα οριακά από άποψης τηλεθέασης «νούμερα» των δελτίων της κρατικής τηλεόρασης επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.

Η κρατική τηλεόραση αποτελούσε άλλη μια «χωματερή» βολέματος ημετέρων της κομματοκρατίας και σύμβολο της παρασιτοκρατίας που κυριαρχεί στον τόπο.

Η ΕΡΤ μετά τις τελευταίες εξελίξεις μεταβάλλεται σε απόδειξη αποτυχίας της ύστατης προσπάθειας αποφυγής της κατάληξης της άτυπης ελληνικής χρεοκοπίας  σε άτακτη κατάρρευση.

Η κυβέρνηση διαισθανόμενη το αδιέξοδο επιχείρησε μια απεγνωσμένη έξοδο με το αιφνιδιαστικό κλείσιμο  της πλέον άχρηστης των δημόσιων «χωματερών», αλλά η κατάληξη ήταν να χάσει μέρος της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, με αποτέλεσμα να καταστεί αυτή οριακή. Το βαθύ κράτος βρυχήθηκε, το κράτος λούφαξε τρομαγμένο.

Το αποτέλεσμα της όλης προσπάθειας ήταν, παρά το ατυχές συμβάν της μαύρης οθόνης, να κλείσει με προσωπικό 2.600 ατόμων  και να σχεδιάζεται να  ανοίξει μετά από μερικούς μήνες με 2.000 άτομα περίπου. Θα είναι ευτύχημα να μην ανοίξει με περισσότερους απ’ όσους έκλεισε.

Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση κατάφερε να γελοιοποιήσει και την έννοια του «λουκέτου» των άχρηστων δημοσίων οργανισμών προκειμένου να τους ανασυστήσει εκ του μηδενός.

Μοιραία, αν δεν μπορεί να κλείσει και να δημιουργήσει εκ του μηδενός την κρατική τηλεόραση  σε νέα βάση, θα καταφέρει να το κάνει, με τα σχολεία, τα νοσοκομεία ή τη ΔΕΗ που δεν μπορούν να μείνουν κλειστά ούτε μέρα;

Οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαίωσαν πως τη χώρα δεν την κυβερνά ούτε η παρούσα κυβέρνηση, ούτε οι προηγούμενες αλλά μια παρακρατικά δομημένη συνδικαλιστική-πολιτική  πελατειακή τάξη με σημείο αναφοράς τους κομματικούς μηχανισμούς. Όπως ακριβώς στα σοβιετικά καθεστώτα ήταν ο μηχανισμός του κόμματος που οδηγούσε στα δημόσια αξιώματα και τις καλές θέσεις εργασίας, έτσι και στην Ελλάδα. Η μόνη διαφορά έγκειται πως στην περίπτωση της Ελλάδας δεν πρόκειται για ένα κόμμα αλλά σχεδόν το σύνολο των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Μοιραία, ό,τι δεν μεταρρυθμίζεται και δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες των καιρών, κάποια στιγμή καταρρέει παταγωδώς.

Πολύ σωστά ο επικεφαλής της Cosco στην συνέντευξή στην Καθημερινή παρομοίασε την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα με εκείνη που επικρατούσε στην Κίνα το ’80 όταν ο Τενγκ δρομολογούσε τις μεταρρυθμίσεις στην θνήσκουσα  κομμουνιστική οικονομία.

Υπάρχουν δυο υποδείγματα εξόδου από τις σοβιετικού τύπου οικονομίες. Το ένα είναι αυτό που δρομολόγησε ο Τενκ Σιάο Πινγκ το ’80 στη Κίνα της ελεγχόμενης μεταρρύθμισης, έστω της οικονομίας.  Το άλλο υπόδειγμα ήταν  η κατάρρευση των καθεστώτων  της ΕΣΣΔ και της Ανατολικής Ευρώπης δέκα χρόνια αργότερα, ατάκτως και εν μέσω χάους...

Η Ελλάδα μέχρι στιγμή κινείται στην τροχιά του δεύτερου υποδείγματος.

Η ΕΡΤ αναδεικνύεται στην κρίσιμη καμπή ότι θα μπορούσε να στείλει το μήνυμα πως μεταρρυθμίσεις δεν σημαίνει μόνο οριζόντιες περικοπές συντάξεων και μισθών και αύξηση φόρων...

Φευ όμως το παρακράτος βρυχήθηκε και το κράτος παρέλυσε. Δύσκολα θα ανακτήσει η κυβέρνηση την προηγούμενη δυναμική. Τα σενάρια του 2012 περί Grexit έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους και σύντομα θα δυναμώσουν.