Ποιά παραίτηση ρε παιδιά:

Το κείμενο που ακολουθεί  είναι αυτό που κατατέθηκε στον...πρωθυπουργό και αποτελεί σύμφωνα με τον Τύπο παραίτηση 37 Δημάρχων 

Λοιπόν:

1. Η παραίτηση ενός δημάρχου δεν κατατίθεται  στον Πρωθυπουργό. Κατατίθεται στον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης 
2. Κανείς τους δεν πρόκειται να παραιτηθεί. Όλοι τους είναι παιδάκια του συστήματος. Ποιου συστήματος; Μα αυτού του ίδιου φαύλου συστήματος που οδήγησε την χώρα στη χρεοκοπία. 
3. Πιστεύει έστω και ένας ότι οι τύποι αυτοί είναι τόσο καθαροί ώστε να έχουν τα περιθώρια να τα παρατήσουν αφήνοντας πράγματα ακουκούλωτα που μπορεί και να τους κάτσουν στο σκαμνί;

Ας τα αφήσουν τα παιχνιδάκια. Το εκλογικό σώμα που άφησαν πίσω τους το 2010 δεν είναι το ίδιο. Έφαγε πολλά χαστού6κια και ενηλικιώθηκε. Δεν του κάνουν πια αίσθηση τέτοιες ...χαριτωμενιές

. 

Θεσσαλονίκη 23/7/13

Προς:

Κύριο Πρωθυπουργό

Κύριο Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης

Κύριο Υπουργό Οικονοµικών

Κύριο Υπουργό Εσωτερικών

Κύριο Υπουργό ∆ιοικητικής Μεταρρύθµισης & Ηλεκτρονικής ∆ιακυβέρνησης κ.κ. Αρχηγούς των Κοµµάτων

Κοιν/ση: ΚΕ∆Ε

ΠΕ∆ και ∆ήµοι της Χώρας

ΘΕΜΑ: Ύστατη έκκληση - Υποβολή παραιτήσεων. Κύριε Πρόεδρε,

Κύριε Αντιπρόεδρε, Κύριοι Υπουργοί,

Κύριοι Αρχηγοί των Κοµµάτων,

Ένας  θεσµός  συνιστά  την  σπονδυλική  στήλη  του  Γένους,  από  τις απαρχές της ύπαρξής του µέχρι σήµερα:  η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ένας θεσµός διατρέχει την ιστορία των Ελλήνων και διαποτίζει τις παραδόσεις  τους  (ανεξάρτητα  από  την  µορφή,  το  είδος  ή  ακόµη  και  την παρουσία της εκάστοτε κρατικής οντότητας):  η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ένας θεσµός  αποτελεί την µήτρα του δηµοσίου  βίου των Ελλήνων:   η

Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ένας θεσµός συγκροτεί το ακλόνητο θεµέλιο της παιδείας και του πολιτισµού µας:  η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ένας θεσµός ενσαρκώνει, µε αδιάλειπτη συνέχεια, την λαϊκή συµµετοχή και το δημοκρατικό ήθος, µε τους εκπροσώπους του να βρίσκονται διαρκώς στο μικροσκόπιο των Τοπικών Κοινωνιών:  η Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Σε µια Πολιτεία, που έχει προσδιορίσει σαφώς τα όρια και την έκταση της Κεντρικής Εξουσίας (: «Η διοίκηση του Κράτους οργανώνεται σύµφωνα µε το αποκεντρωτικό σύστηµα», άρθρο 101 § 1 του Συντάγµατος),

η αυτόφωτη, αυτοτελής και αυθύπαρκτη θέση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αναγνωρίζεται στο συνταγµατικό  στερέωµα  («Η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων  ανήκει  στους  οργανισµούς  τοπικής  αυτοδιοίκησης  πρώτου  και δεύτερου βαθµού», άρθρο 102 § 1 εδ. α΄ του Συντάγµατος—  «Οι  οργανισµοί τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν διοικητική και οικονοµική αυτοτέλεια.    Οι αρχές τους  εκλέγονται  µε  καθολική  και  µυστική  ψηφοφορία,  όπως  νόµος  ορίζει», άρθρο 102 § 2 του Συντάγµατος—  «Το Κράτος ασκεί στους οργανισµούς τοπικής αυτοδιοίκησης εποπτεία που συνίσταται αποκλειστικά σε έλεγχο νοµιµότητας και δεν επιτρέπεται να εµποδίζει την πρωτοβουλία και την  ελεύθερη δράση τους», άρθρο 102 § 3 του Συντάγµατος—  «Κάθε µεταβίβαση αρµοδιοτήτων από κεντρικά ή περιφερειακά όργανα του Κράτους προς την τοπική αυτοδιοίκηση συνεπάγεται και  τη µεταφορά  των αντίστοιχων  πόρων.    Νόµος  ορίζει  τα  σχετικά  µε τον καθορισµό και την είσπραξη τοπικών εσόδων απευθείας από τους οργανισµούς

τοπικής αυτοδιοίκησης», άρθρο 102 § 5 εδ. γ΄-δ΄ του Συντάγµατος), και  περιβάλλεται  µε  την  αυξηµένη  ισχύ  του  Ευρωπαϊκού  Χάρτη  της Τοπικής Αυτονοµίας (Ν. 1850/1989).

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, στην παρούσα δυσµενή συγκυρία, της παρατεταµένης, πολύπλευρης και πολυπλόκαµης κρίσης, που µαστίζει τη Χώρα

µας, είναι το πιο οικείο, το πιο προσιτό και το πιο φιλόξενο καταφύγιο όλων των κατοίκων, χωρίς διακρίσεις, εξαιρέσεις ή περιορισµούς.

Έχοντας   τεθεί,   ουσιαστικά,   υπό   επιτροπεία,   και   έχοντας   υποστεί δεινότατη οικονοµική αποψίλωση και οδυνηρό υπηρεσιακό ακρωτηριασµό, η Τοπική  Αυτοδιοίκηση  (παρ’  όλ’  αυτά)  εφαρµόζει  καθηµερινά,  στην  πρώτη γραµµή  του µετώπου, τις αρχές της κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης, όπως επιτάσσει η ιστορία και η παράδοσή της.

Μέχρι τώρα, η καταρράκωση αυτής της παράδοσης, οι αλλεπάλληλες προσβολές της πολιτικής αυθυπαρξίας της, και οι επαναλαµβανόµενες τραγικές περικοπές των λιγοστών εσόδων της, εκλήφθηκαν, καλόπιστα, από την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως το αναγκαίο τίµηµα της συνεισφοράς της για την αντιµετώπιση της κρίσης.

Όµως,  ο  «µολώχ»  της  Κεντρικής  Εξουσίας  δεν  αρκείται  σ’  αυτές  τις θυσίες των ∆ήµων και των ∆ηµοτών.

Απαιτεί, και µεθοδικά εφαρµόζει, την πολιτική εξουθένωση, την ηθική εξόντωση, την θεσµική εξαφάνιση, τον διοικητικό εκµηδενισµό, τον οικονοµικό όλεθρο, τον κοινωνικό ευνουχισµό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Οι  αλυσιδωτές  αντιαυτοδιοικητικές,  αντισυνταγµατικές  και αντιευρωπαϊκές νοµοθετικές εµπνεύσεις της Κεντρικής Εξουσίας, [µε τις ισοπεδωτικές πράξεις νοµοθετικού περιεχοµένου και τους δαιδαλώδεις πολυ- νόµους (που εµφανίζονται αιφνιδιαστικά και ψηφίζονται µε συνοπτικές διαδικασίες)], διαµορφώνουν  ένα εφιαλτικό περιβάλλον, θανατηφόρο για τους

∆ήµους,  αποσαθρωτικό  για  τη  Λαϊκή  Κυριαρχία,  διαλυτικό  για  τις  Τοπικές

Κοινωνίες.

Αυτό το εφιαλτικό περιβάλλον µπορεί, σταδιακά, να αλλάξει, αν θελήσει, έστω και τώρα, η Κεντρική Εξουσία να ακούσει την φωνή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να αποδεχτεί τα δίκαια αιτήµατά  µας (όπως διατυπώνονται στο από 11-7-2013 Ψήφισµα και την από 19-7-2013 Απόφαση του ∆ιοικητικού

Συµβουλίου  της  Περιφερειακής  Ένωσης  ∆ήµων  Κεντρικής  Μακεδονίας,  που επισυνάπτονται).

Αν όµως η Κεντρική Εξουσία αγνοήσει, για µια ακόµη  φορά, αυτή την ύστατη έκκληση, ας γνωρίζει πως

εµείς, οι άµεσα εκλεγµένοι απ’ το Λαό Εκπρόσωποι της Πρωτοβάθµιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Κεντρικής Μακεδονίας, τιµώντας την εντολή και την εµπιστοσύνη των συνδηµοτών µας, σεβόµενοι την ιστορία του θεσµού που υπηρετούµε, και έχοντας εξαντλήσει κάθε περιθώριο υποµονής, κάθε ικµάδα αντοχής και κάθε ελπίδα αναµονής απέναντι σε µια  αδηφάγα, ανάλγητη και αναίσθητη Κεντρική Εξουσία,

ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΜΕ τις παραιτήσεις µας από τα δηµοτικά αξιώµατά µας,

και ∆ΗΛΩΝΟΥΜΕ  ότι συνεχίζουµε, µαζί  µε  τους συµπολίτες µας,  τον αγώνα για µια Τοπική Αυτοδιοίκηση, αντάξια του ονόµατος και των παραδόσεών της.-