Η ανθρωπογεωγραφία ενός Δημοτικού Συμβουλίου.

Πριν μερικές ώρες συνεδρίασε το Δημοτικό Συμβούλιο της Βέροιας.Το θέμα ήταν η παραχώρηση του Εθνικού Σταδίου της πόλης στην ΠΑΕ Βέροια και η απόφαση ήταν:

Να εξουσιοδοτήσει την ΚΑΠΑ να συνεχίσει νόμιμα την διαδικασία παραχώρησης λαμβάνοντας  υπ’ όψιν της τις γνωματεύσεις του Νομικού Τμήματος του Δήμου Βεροίας σε τρόπο ώστε η ομάδα να συνεχίσει να παίζει στη Βέροια. Βέβαια το κείμενο ήταν πολύ πιο περίτεχνα διατυπωμένο σε τρόπο ώστε όλοι να έχουν πάρει ότι τους άρεζε και να φύγουν ευχαριστημένοι. 

Αλλού ήταν το θέμα. Στην αντίδραση μιας σειράς ανθρώπων.

1. Πρώτα απ’ όλους ο πρόεδρος της ΠΑΕ. Δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί γυρόφερνε οργισμένος πίσω από τα χωρίσματα και πήγε να καθίσει μεγαλοπρεπώς  στις κενές καρέκλες του Δημοτικού Συμβουλίου. Αν το καλοσκεφτείς και στη έδρα αν ζητούσε να καθίσει δίπλα στην κ. Δήμαρχο δεν θα του αρνιόταν κανείς. Στο κάτω κάτω της γραφής ήταν το τιμώμενο πρόσωπο.
2. Ύστερα ο όχλος των νεαρών «φιλάθλων». Ποιος τους κουβάλησε; Αν ήρθαν μόνοι τους θα βρισκόταν η λύση να φύγουν . Αρκούσε ένα νεύμα του Προέδρου τους. Αν πάλι ήταν φερτοί ποιος είχε μια τοso ανόητη ιδέα; Κι αν πάλι έπρεπε να μείνουν γιατί δεν πήρε έστω και ένας από αυτούς το λόγο;
3. Συνεχίζοντας οι Δημοτικοί σύμβουλοι. Άλλη μια φορά μια προειλημμένη απόφαση. Τον λόγο πήρε ο κ. Παυλίδης η κ. Σοφρόνωφ και ο κ. Μελιόπουλος.  Οι άλλοι περίμεναν να τελειώσει η διαδικασία και να φύγουν.
4. Και τέλος η task force του ΚΚΕ. Οι συνταξιούχοι. Με το πανώ τους, τα επιχειρήματά τους και δυστυχώς τις δεκαετίες τους.

Δηλαδή η δήμαρχος χέλ ι, οι επιχειρηματίες οργισμένοι στη σκιά, οι σύμβουλοι αδιάφοροι, οι νεαροί αποπροσανατολισμένοι και οι γέροι στον κόσμο τους. 

Θα χαιρόταν κανείς από μια τέτοια εικόνα  πόλης;