Ιωάννου λόγος

Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Βέροιας σήμερα την 10 07 13

Τα πράγματα είναι επώδυνα. Θα απαιτούσαν σκληρές και αιχμηρές  λέξεις κι εκφράσεις προκειμένου να περιγραφούν, γι΄ αυτό θα χρησιμοποιήσω μια αλληγορική ιδιολεξία, και παρακαλώ πολύ ας μην εκληφθεί ως οτιδήποτε άλλο εκτός από παράδειγμα για να γίνω κατανοητός. 

Mετά την απαξίωση της πολιτικής ζωής του τόπου, της κεντρικής πολιτικής σκηνής κυρίως, λόγω της αναξιοπιστίας και ανυποληψίας των πολιτικών  της αλλά και της περιφερικής και επαρχιακής της, ως κακέκτυπο,  επιστρέφει επίκαιρη αλλά και σημασιολογικά ενδιαφέρουσα ως ορολογία  η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής ζωής, του τόπου επίσης. Παράλληλα, με την τοπική δημοτική αρχή να κινείται από φιάσκο σε φιάσκο στα  κατασκευαστικά της  και με την σχεδόν καθημερινή και συνεπή παρουσία της στα εδώλια των δικαστηρίων ως η τακτικότερη  θαμών, ασυναίσθητα αν κάποιος ήθελε να περιγράψει την σπαράζουσα πραγματικότητα, δεν θα μπορούσε παρά να χρησιμοποιήσει περίεργους όρους. 

Μας παίζουν σαν να είμαστε μπάλα.

Περιμέναμε λοιπόν να μας πάρει το ποτάμι. Eίτε ο Τριπόταμος που εδώ και χρόνια γεφυρώνεται εκουσίως ή ακουσίως και γεφυρωμό δεν έχει, είτε ο Αλιάκμονας της διαχείρισης των ρημάτων κι απορριμμάτων. Και ιδού η μεγάλη έκπληξη. Στον απόηχο του τελευταίου έκτακτου δημοτικού συμβουλίου, και απ΄ ό,τι θα πάρει τον δρόμο της δημοσιότητας σε μερικές ώρες, φαίνεται να μας παίρνει ο Πηνειός, αφού  η ποδοσφαιρική ομάδα της Βασίλισσας του Βορά διαπραγματεύεται να μετονομαστεί κατόπιν συγχώνευσης σε Αθλητική Ένωση (ΑΕΛ) Λάρισα- Βέροια, προκειμένου ν΄ ανεβεί η Λάρισσα απ΄ την τρίτη κατηγορία στην πρώτη και να παίξει στη Σουπερίγκα. Ακόμα, φαντάζομαι ότι ούτε  δακτυλογραφήθηκε καν η, σχεδόν ομόφωνη απόφαση, κι ατυτήέκτακτη και κατεπέιγουσα ήταν, και το πιο  έντιμο από μέρους της συμπολίτευσης και της μείζονος αντιπολίτευσης, της τοπικής τρόικας δηλαδή, θα ήταν αν έπαιρναν όλοι μαζί τη στάση «σούζα τ΄ αλογάκι». Συνετή θα ήταν και μια εύλογη  αμηχανία από μέρους τους, τύπου, απορία ψάλτου βηξ, μέχρις ότου τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις του προέδρου Αρβανιτίδη με τον ομόλογό του Πηλαδιανάκη.  

Σας το ανέφερα σαν παράδειγμα, όχι και τόσο ανώδυνο καθότι καταδεικνύει σαφώς τις κατ΄ εξακολούθηση και κατά συρροή μεθοδεύσεις σας, που δεν πρέπει να σας αφήνουν και τόσο υπερήφανους. 

Για το μείζον θέμα της κατάργησης της Δημοτικής αστυνομίας, για τη κινητικότητα τη διαθεσιμότητα και την αξιολόγηση των υπαλλήλων  τίποτε δεν πρέπει να εκπλήσσει το φιλοθεάμον κοινό του δημοτικού συμβουλίου. Η μεθόδευση καλά κρατεί στην πολιτική διαχείριση των πραγμάτων κι η απαγκίστρωση απ΄ το πελετειακό και ψηφοθηρικό πολιτικό μοντέλο δεν συντελέστηκε ακόμα ούτε και πρόκειται. 

Ποτέ η πρόληψη δεν ιεραρχήθηκε να προηγείται της θεραπείας. Στο κακέκτυπο της κεντρικής πολιτικής σκηνής ήταν επόμενο να αιωρείται αφού εδώ και αρκετό καιρό   καιρό τα νήματα που κουνούσαν τους τοπικούς εντολοδόχους αφέθηκαν στο έλεος των ρευμάτων, εξ ού κι οι σπασμωδικές τους κινήσεις. 

Άλλωστε έχει διασαφινιστεί και προμυνηθεί  προ πολλού το τέλος, δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε την υποκριτική δήλωση της παραίτησης των δημάρχων κατ΄ εντολή του  συνδικαλιστικού τους οργάνου. Και σ΄ αυτή τη περίπτωση δικαιώνεται κι η λαϊκή θυμοσοφία που προλέγει και προηγείται των γεγονότων. Είναι, λένε, ή όπως ακούνε στα γήπεδα οι οπαδοί μιας ομάδας που συντρίβεται από τους αντιπάλους, «μια βροχή μας (σας) σώζει». Να σφυρίζει την εντολή ότι ακυρώνεται το παιχνίδι,  ο διαιτητής Ασγκούνης και να ξυπνήσουμε απ΄ τον εφιάλτη.  Οι πράξεις σας είναι αυτή η βροχή κι η επίκλησή της, η δήθεν παραίτηση σας.

Η κυρία δήμαρχος κι οι συνεργάτες της, θα ξυπνήσουν θέλοντας και μη, σε λιγότερο από ένα χρόνο. ¨Στο κρίσιμο θέμα που ήρθε σήμερα ως επείγον έχουμε αναφερθεί κατά κόρον όλα αυτά τα χρόνια κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου. Η δημοτική αρχή δεν πετάει τη μπάλα στη κερκίδα, αλλά στο ποτάμι. Κι όχι στον Τριπόταμο, πια  (σφαγεία) ή στον Αλιάκμονα,  αλλά στον Πηνειό. Είναι αξιοσημείωτη κι η συμπτωση του χαρακτηρισμού της κ. Δημάρχου της κατάστασης, ως αρένα. Αρένα ονομάζεται και το στάδιο της Λάρισσας!

Η ρήση “Στερνή μου γνώση να σ΄είχα πρώτα”, ισχύει όσο ποτέ άλλοτε. Η παρούσα Δημοτική Αρχή είναι όπως σε πολλά πράγματα η ηθική και η φυσική, πλέον, αυτουργός λόγω της τυφλής υπακοής και της απόλυτης υποταγής στα κόμματα που την ανέδειξαν και την αγκύρωσαν στην εξουσία. Για την υποτίμηση που υφίσταται  δεν πρέπει να εκπλήσσεται η κυρία Δήμαρχος. Την υποτίμηση τη δέχθηκε a priori  την υποσχέθηκε και την συμφώνησε ως προεκλογικό προικοσύμφωνο. 

Τα δάκρυά της στην εξόδιο ακολουθία της τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι κροκοδείλια. 

Ο Γιάννης Αγγέλογλου είναι ανεξάρτητος δημοτικός στο Δήμο της Βέροιας