Τζάμπα

Προχθές στο Δημοτικό Συμβούλιο κυριάρχησαν δύο θέματα το ένα  ήταν η δωρεάν παραχώρηση του Εθνικού Σταδίουστην ΠΑΕ Βέροια και το δεύτερο η διεκδίκηση της μακροχρόνιας χρήσης από τον δήμο Βεροίας του πρώην Δικαστικού μεγάρου της πλατείας Ωρολογίου. Ολόιδια θέματα αν το καλοσκεφτείς. Το πρώτο αφορούσε την τζάμπα διεκδίκηση ενός ακινήτου ιδιοκτησίας του Δήμου και το δεύτερο την τζάμπα διεκδίκηση από τον Δήμου ενός άλλου ακινήτου Κρατικής Ιδιοκτησίας.  Το τζάμπα λοιπόν είναι το θέμα. Τζάμπα με προσχήματα. Ας πάρουμε μια μία τις περιπτώσεις.

Το στάδιο  

Το στάδιο της πόλης διεκδικείται από την ΠΑΕ Βέροια. Την τοπική ομάδα. Μέχρι σήμερα η ΠΑΕ ενοικίαζε μέσα από ένα πολύπλοκο συμφωνητικό το γήπεδο που βέβαια δεν τηρήθηκε ποτέ. Ο Δήμος ισχυρίζεται ότι η ΠΑΕ του χρωστάει ένα ποσό της τάξεως των 250.000 €. Το αστείο είναι ότι προχθές ήταν να συζητηθεί το θέμα και μάλιστα με θετική εισήγηση. Δηλαδή το γήπεδο να δοθεί  τζάμπα για δέκα χρόνια στην ΠΑΕ και η ΠΑΕ να κάνει μερικά έργα εκεί. Χωρίς δημοπρασία χωρίς άλλες δεσμεύσεις. Κυκλοφόρησε όμως μεταξύ των δημοτικών συμβούλων μια γνωμάτευση του Νομικού συμβούλου του Δήμου όπου αναγραφόντουσαν τα προφανή νόμιμα (ανάγκη για δημοπράτηση και συμμετοχή στην δημοπρασία φορέων οικονομικά ενήμερων προς τον Δήμο) και το θέμα αναβλήθηκε για την επόμενη Δευτέρα. Σήμερα μάθαμε ότι τελικά το ΔΣ θα γίνει αύριο. 

Κι αν αυτά είναι λίγο πολύ συνηθισμένα τα παραλειπόμενα  είναι ανησυχητικά. Κατ’ αρχήν η αντίδραση του Τύπου, όχι τόσο του παραδοσιακού όσο του νεοπαγούς ηλεκτρονικού. Άρχισαν τις δημοσιεύσεις φωτογραφιών όσων Δημοτικών Συμβούλων είχαν εκφράσει αντιρρήσεις για την παραχώρηση. Στη συνέχεια είχαμε την αντίδραση του όχλου. Κάποια καλά παιδιά μαζεύτηκαν και έδειξαν επιθετικές διαθέσεις. Θύρα 4 τους λένε και ούτε γνωρίζω τι σημαίνει. Για να τελειώσουν με τον ιδιοκτήτη της ομάδας να δηλώνει ότι θα επιλέξει άλλο γήπεδο μακριά από τη Βέροια, λες κι εκεί δεν θα πλήρωνε.  Μου θύμισαν λίγο την περίοδο που λέγεται παρακμή της Ρωμαϊκής Δημοκρατίες ( από τους Γράκχους μέχρι τον Ιούλιο Καίσαρα): Προγραφές, διαχείριση του όχλου συνομωσίες μεταξύ των συγκλητικών αλισβερίσια Πατρικίων και συγκλητικών  καταστροφή της μεσαίας τάξης..  

Το πρώην δικαστικό μέγαρο

Η πόλη θέλει το ακίνητο στο οποίο στεγαζόταν μετά τον πόλεμο (ίσως και νωρίτερα δεν ξέρω) τα δικαστήρια της Βέροιας. Μικρό τμήμα της Δικαστικής εξουσίας για την ακρίβεια. Το Διοικητικό ήταν αλλού το Ελεγκτικό Συνέδριο  αλλού η εισαγγελία αλλού. Το κτήριο είναι διατηρητέο με βαθμό διατήρησης Α. Δηλαδή αυτός που θα το πάρει θα πρέπει να σεβαστεί όχι μόνον το κέλυφός του αλλά και τα εσωτερικά του στοιχεία.

Εδώ υπάρχουν  δύο σημαντικές λεπτομέρειες. Ο Δήμος Βεροίας δεν ξέρει τι χρήση θα δώσει στο κτήριο και η παραχώρησή του θα είναι διάρκειας  40 χρόνων.  Στην καλύτερη περίπτωση 99. 

Τα ενδιαφέροντα τώρα: Η κ. Δήμαρχος πρότεινε να διεκδικήσει η πόλη το κτήριο τζάμπα. Ζήτησε να συμπαρασταθούν στον «αγώνα» αυτόν όλοι οι βουλευτές. Να τοποθετηθούν ομπρέλες με ένα τραπέζι από κάτω  όπου  κάποιοι θα ζητούν από τους πολίτες να υπογράψουν ψήφισμα με το οποίο θα συντάσσονταν στην παραχώρηση του κτηρίου. Φυσικά κατέληξε στη συγκρότηση επιτροπής διεκδίκησης που θα πήγαινε στην Αθήνα κλπ. Το θέμα είναι πως κάποιοι πλειοδότησαν σε αγωνιστική διάθεση και πρότειναν διοργάνωση πολιτιστικών δρωμένων στην πλατεία. Ξέρετε παραδοσιακούς χορούς συγκροτήματα ροκ κλπ.

Το αντικείμενο

Όσο άκουγα τα παραπάνω στο ΔΣ της Δευτέρας αναρωτιόμουν πόσο κοστίζει το κτήριο. Αυτός που θα το πάρει δεν έχει δικαίωμα να γκρεμίσει ούτε μισό  τοίχο ή να κάνει κάποια προσθήκη και φυσικά επειδή το κτήριο έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικό για να το δώσει σε χρήση θα πρέπει να ξοδέψει μια περιουσία. Κατά τα άλλα θα έχει και μια σειρά περιορισμών στην χρήση. Περιορισμούς στατικούς θερμομόνωσης , ηχομόνωσης και φυσικά μορφολογίας. Μετά απ’ όλα αυτά πόσο θα έδινε κάποιος για να το αγοράσει; Για να το κάνει τι; Και σε ποιά συγκυρία θα πρόσθετε κάποιος. 

Οι λύσεις

Η πρόταση που διαμορφώνεται είναι σχεδόν ίδια με την πρόταση προς την ΠΑΕ. Η φτηνότερη λύση είναι  αυτή που δίνεται με λεφτά. ‘Όπως θα συμβούλευε κανείς στον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ να αφήσει νάζια και τσαμπουκάδες και να συμφωνήσει ένα καλό μηνιαίο ενοίκιο και φυσικά να διακανονίσει την παλιά οφειλή προς τον Δήμο, με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να πει και στην Δήμαρχο: Βάλε μερικές χιλιάδες ευρω στην τσέπη όχι πάνω από 40.000 δηλαδή, κατέβα στην Αθήνα μόνη σου, εξήγησε στον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ πως όσο κι αν προσπαθήσει δεν πρόκειται να βρει καλύτερη τιμή αλλά και πως αν χρονοτριβήσει δεν πρόκειται να βρει κτήριο, δώστα του και πάρ’ το. Και αυτός θα είναι καλυμμένος απέναντι στην Τρόικα και η πόλη μας θα έχει κάνει την δουλειά της. 

Γιατί όλα τα άλλα είναι απλώς «να’ χαμε να λέγαμε».