Ουρές υπό μορφή σχολίων

Η υπόθεση άρχισε να παρουσιάζει ενδιαφέρον. Ακόμη και να «παράγει» θα μπορούσε να πει κανείς. Ένα από τα παραπροϊόντα της ήταν και μια σημείωση κάποιου σχολιαστή που υπέγραφε ως  Petros Tsaparopoulos. Ας δούμε τι έγραψε.

Petros Tsaparopoulos Επιτέλους πρέπει κάποια στιγμή να λεχθούν τα πράγματα με το όνομα τους!..
Οι κάθε είδους συνεργάτες είτε των Γερμανών είτε της χούντας πρέπει να αποκαλυφθούν!..
Ίσως είναι μια μεγάλη ευκαιρία γιατί πρέπει να σεβόμαστε την ιστορία μας!
Φτάνει πια με το ψέμα και την υποκρισία!

«Τα πράγματα με το όνομά τους»;

Συνεργάτες της χούντας και των Γερμανών;

Κι αυτή η ιστορία πάλι ποια είναι; Τι εννοεί ο σχολιαστής;

Μάλλον δεν εννοεί τίποτα. Πέταξε μερικές λέξεις σε ένα παράθυρο έτσι γιατί θεώρησε πως κάτι πρέπει να πει. Ας είναι…

Υπάρχει όμως και μια πραγματικότητα. Κάθε μέρα απέχουμε όλο και περισσότερο από την δεκαετία της τρέλας. Την εποχή των τεράτων. Μια εποχή που κράτησε πιο πολύ κι από τον Ελληνοϊταλικό, την κατοχή και τον εμφύλιο μαζί. Η δεκαετία του ’40 ήταν οδυνηρή κόστισε σε ζωές και πόρους. Μας στέρησε και την Βόρειο Ήπειρο αλλά ξεπεράστηκε γρήγορα. Οι επόμενες δεκαετίες ήταν μια ένδοξη περίοδος ανάπτυξης και περηφάνιας. Αυτή η εποχή των τεράτων όμως αφήνει πίσω ένα μολυσματικό υπόλειμμα με φορείς τους αριστερούς. Γι’ αυτό δεν έχουμε περιθώρια να τους αφήσουμε χώρο. Οφείλουμε να  αρθρώνουμε τον λόγο μας, ψύχραιμα και συνέχεια.

Γίνεται λοιπόν ξεκάθαρο ότι είναι καιρός να μπούμε σε μια διαδικασία συλλογικής αυτεπίγνωσης. Να γράψουμε ακόμη μια φορά την ιστορία μας, να ζυγίσουμε τα λάθη μας και να εκτιμήσουμε τα όποια επιτεύγματά μας.

Και ίσως κάποια στιγμή γίνει αυτό που λένε οι λιμοξιωλόγοι. Να εξασθενίσει ο ιός…