Αυτές τις ημέρες ήμουν λίγο (ή νόμιζα ότι ήμουν) άρρωστος.
Στο γραφείο η θέρμανση είναι ελλιπής, η θερμομόνωση ανύπαρκτη, οπότε έμεινα
σπίτι. Έτσι δεν είδα ένα γράμμα με ένα ποιματάκι που ήταν στο γραμματοκιβώτιο. Μερικοί επικοινωνούν ακόμη έτσι. Καθυστερημένα
λοιπόν το δημοσιεύω. Το θέμα του ήταν πριν χρόνια προσφιλές. Τώρα κανείς δεν
ασχολείται πλέον. Απηυδήσαμε. Γέφυρα Κούσιου, όπως έγινε αντιληπτό.
ΤΑ ΑΦΩΤΙΣΤΑ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΑΚΙΑ
Στου Τροποτάμου τα νερά
κόσμος είναι μαζεμένοι
θαυμάζοντες μια γέφυρα
στα ψέματα ζεμένη!
*
Τα ψέματα πληθύνανε
Στο δήμο των μακάρων
Και γίνηκεν η γέφυρα
Φωλιά καλλικαντζάρων
*
Γαντζώθηκαν στες θέσεις
των
κολλήσαν στο σιρόπι
(κι ας ερευνούν
Εισαγγελείς
Κι ας ψάχνουν Επιτρόποι)
*
Και δεν τα «πιάνει» ο
φωτισμός
Να φύγουν μοναχά τω
Τι τα νερά αγιάζονται
Μια γέφυρα πιο κάτω!
Καλά τα λες και σεβαστά τα εκ σου πεπονημένα
ΑπάντησηΔιαγραφήσε πήρανε στο χαβαλέ τα μεμαλα....ένα.
Θάπρεπε κι απ' τα μαλλιά να τους ...αρκούν τα σόγια
μα είναι άλλο κεφάλαιο, κι οψόμεθα Ω! μπαμπόγια.
Δεν τα λέω εγώ. Γράμμα που ήρθε με το περιστέρι είναι. Και ναι. Μ΄έχουν πάρει στο χαβαλέ. Πάντα έτσι γίνεται.
Διαγραφή