Πέφτουν οι αναταράξεις σαν το χαλάζι…

Σε προηγούμενες εκλογές τον είχα ψηφίσει. Τώρα δεν έβαλε υποψηφιότητα. Γράφει όμως και αξίζει τον κόπο να τον διαβάσεις  Το άρθρο από το Capital

Το μέλλον της εξορυκτικής δραστηριότητας στη Χαλκιδική

Πριν δυο τρεις αναρτήσεις εκφράσθηκε ένας προβληματισμός σε σχέση με την επένδυση των Σκουριών. Ήταν πριν τις εκλογές. Χθες (τρείς μέρες μετά τις εκλογές) ρώτησα έναν μηχανικό της εξορυκτικής αν φοβούνται για την δουλειά τους.

The day after

Ήξερα ότι για να πάμε μπροστά πρέπει να ακολουθήσουμε μια σκληρή πορεία η οποία στην ψυχολογία λέγεται αποδοχή μιας δυσάρεστης κατάστασης. (Τα στάδια της αποδοχής τα ξεσήκωσα από εδώ)

Ελληνική Γκρεμοκρατία

του Θοδωρή Γεωργακόπουλου από την Καθημερινή 

Σημείωση του Blogger: Καλύτερα δεν θα μπορούσε να διατυπωθεί

Η εικόνα που είχα για την ελληνική κρίση ήταν η εξής: Είμαστε που λέτε στην άκρη του γκρεμού κρεμασμένοι και, καθώς η ύφεση βαθαίνει και τα λάθη συσσωρεύονται και ο χρόνος περνάει και δεν κάνουμε τίποτε για να βελτιώσουμε την κατάστασή μας, ένα ένα τα δαχτυλάκια γλιστράνε. Είναι θέμα χρόνου να πέσουμε. Εκανα λάθος. Αυτή η εικόνα δεν περιγράφει την κατάσταση σωστά.

Δεύτερες σκέψεις και μερικά ερωτηματικά για ένα πενταετές πρόγραμμα.

Χθες δημοσιεύτηκαν εδώ οι προτάσεις για το πενταετές της Δημοτικής Κοινότητας Βεροίας. Η δεύετρη σκέψη είναι πάντα σοφότερη. Έτσι διατύπωσα κάποια ερωτήματα που θα ήθελα να θέσω στα μέλη του τοπικού συμβουλίου. Έγραψα μάλιστα και μια επιστολή. Δεν την έστειλα ακόμη αλλά την προδημοσιεύω. Ίσως και σαν μια πρόκληση για συζήτηση προς όποιον τύχει και διαβάσει το κείμενο.

Οι οργισμένοι Πρόεδροι και ο νεαρός Μηχανικός

Διάβασα το παρακάτω σε blogs της περιοχής της Χαλκιδικής αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.

"Εκπροσωπώντας τους εργαζόμενους της Ελληνικός Χρυσός,( εμείς οι πρόεδροι των εργαζομένων) δηλαδή 2.000 Έλληνες πολίτες, αποφασίσαμε σήμερα να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.

Ασχολίστο και ...Επιχειρησιακό

Όταν ακούς κάπoιο δημοτικό όργανο να αναφέρεται σε  "Προτάσεις για τη σύνταξη Επιχειρησιακού σχεδίου για την 5ετία" δεν περιμένεις να απλώς κάτι που θα βελτιώσει την ζωή των κατοίκων της πόλης σήμερα αλλά κι έναν προγραμματισμό ή έστω μια συζήτηση για έναν προγραμματισμό που θα αφορά την πόλη για έναν ορίζοντα δεκαετίες τουλάχιστον.

Για δες όμως τι έδωσαν σε δημοσιότητα ως Επιχειρησιακό Σχέδιο οι εγκέφαλοι του Τοπικού Συμβουλίου της πόλης της Βέροιας.

Ψάχνονστας γιαλογικές φωνές ανάμεσα στη σκύλα της οργής και τη χάρυωδη του φόβου βρήκα ακόμη ένα κείμενο εδώ.Είναι αρκετά μεγάλο. ΄'Οποιος αντέξει.

Να την πάρει το Ποτάμι; Ήμαρτον!

Σήμερα το πρωί συνάντησα στον δρόμο ένα υποψήφιο βουλευτή. Σε μικρά μέρη έχεις αυτήν την πολυτέλεια. Δεν μου ζήτησε ψήφο αλλά καλό λόγο. Έτσι συνέχισα τον προβληματισμό μου ψάχνοντας  πληροφορίες για το κόμμα του. Βρήκα μια ενδιαφέρουσα ανάλυση στο  http://www.rizopoulospost.com/na-thn-parei-to-potami-hmarton/. 
Δεν ξέρω ποιός είναι αυτός ο Ριζόπουλος που έχει το site αλλά με άρεσε.

ΥΠΟΙΚ: Γιατί ο Τσίπρας δεν θα μπορεί να πληρώσει – Τι θα συμβεί τον Μάρτιο

Όντας κι εγώ όπως οι περισσότεροι των συμπολιτών μου ανάμεσα στις συμπληγάδες της οργής και του φόβου ή (ακόμη χειρότερα) των αρνητικών συναισθημάτων και της άγνοιας άρχισα να διαβάζω ότι πέφτει στα χέρια μου/ Με την προϋπόθεση 'οτι δεν εντάσσεται στο κλίμα που περιγράφεται από εκφράσεις ¨οι επόμενοι δεν θα είναι καλύτεροι" ή  " τα τα πηδήξω τα καθίκια κι ότι θέλει ας γίνει". 'Ετσι κέντρισε την προσοχή μου αυτή η ανακοίνωση του ΥΠΟΙΚ όπου με επιχειρήματα παρουσιάζονται κάποιες σκιές που εγγύτατου μέλλοντός μας.

Τα ευρωπαϊκά κόμματα που τα ΜΜΕ βαφτίζουν «ακροδεξιά», «ξενοφοβικά» και «εξτρεμιστικά

Το μήνυμα

Στην πόλη μου, την αγαπημένη μου Βέροια (καμία σχέση με όσα κατά καιρούς της έχουν καταλογίσει) υπάρχει ένα δίκτυο πεζοδρόμων στο κέντρο.  Αυτό προϊόντος του χρόνου μετατρέπεται σε ένα πανηγύρι κατάληψης και κυκλοφορίας οχημάτων. Οι ένθετες φωτογραφίες το αποδεικνύουν (Δευτέρα 050115  09.30).

Εξαντλώντας το νερό

Πριν μέρες είδα ένα ρεπορτάζ στο 60’ minutes, του CBS news στο διαδίκτυο.  Η έρευνα ήταν κάποιας Lesley Stahl, μιας γυναίκας που από μόνη της αποτελεί είδηση. 73 χρονών, όχι πάνω από 50 κιλά με δουλειές που θα ζήλευαν εικοσάρες. Από την ξηρασία της Μεγάλης Κοιλάδας μέχρι τις γραμμές συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή. Τώρα, όχι πριν δεκαπέντε χρόνια!

Το ρεπορτάζ αναφερόταν σε ένα πρόβλημα που αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσουμε κι εμείς. Την ανομβρία και την συνεπαγόμενη ξηρασία. Η συνεισφορά μου είναι στο να μεταφράσω το σπικάζ και να προσφέρω το liik.