Το άγαλμα του πρώην Ηρώου της Βέροιας

Εύθυμο χρονογράφημα του Γιάννη Αγγέλογλου 

όποιος γελάσει γέλασε, οι υπόλοιποι ας κάνουν μουτράκια.

...............................................................................................................

Με την ευκαιρία της ιλιγγιώδους δημοφιλίας των ανασκαφών, λόγω Αμφίπολης, ο πρώτος Αντιδήμαρχος τεχνικών του Δήμου Βέροιας, Aristomenes Lazarides -ζηλοτύπως ίσως-, ξέθαψε από το ερμάριο των ανεκτέλεστων αποφάσεων, την μετά από οκτώ χρόνια απόφαση μεταφοράς του αγάλματος του πρώην Ηρώου της Βέροιας και ειδοποίησε να κληθεί εσπευσμένα η κυρία Βηθλεέμ Μαυροματίδου.

Η αρχιτεκτόνισσα της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου, επιφορτισθείσα προσφάτως με την έκπτωση του εργολάβου της ημιτελούς γέφυρας της δωρεάς των Αδελφών Κούσιου, ακουσίως πλην σαφώς, περιστασιακά «διευθύντρια της πολεοδομίας, παρακαλώ», παρουσιάστηκε σχεδόν αμέσως στο γραφείο του πολιτικού της προϊσταμένου.

«Ήρθε η ώρα να ξεθάψουμε κι εμείς ένα άγαλμα, Βηθλεέμ», της είπε με νόημα ο αντιδήμαρχος.

«Ποιο άγαλμα έχετε στο νου σας, Αντιδήμαρχε;” ρώτησε ψύχραιμα χαμογελώντας υπαινικτικά η Βηθλεέμ.

«Αυτό που το είχαμε παρκάρει στα αζήτητα σε μια απ΄ τις αφύλακτες υπαίθριες αποθήκες–χωματερές του Δήμου!”, απάντησε βλοσυρά ο Αντιδήμαρχος, μιμούμενος το ύφος των κακόβουλων εφημερίδων, που είχαν με την ελαφρότητά τους διασύρει στο Πανελλήνιο την πόλη μας τη Βέροια…»

 …» και παραλίγο να μας αφαιρέσουν την επιμέλεια και των αρτιμελών αγαλμάτων», υπερθεμάτισε ο Αντιδήμαρχος και σοβαρεύοντας κατέληξε:

«Έχω ήδη έτοιμη την εισήγηση για την έγκριση της δαπάνης της βάσεως. Να δούμε πως θα την περάσουμε από το Δημοτικό Συμβούλιο χωρίς ν΄ αντιληφθούν περί τινος πρόκειται!»

Η Βηθλεέμ, κοίταξε φευγαλέα στο πλάι, έξω από το παράθυρο.

"Να παραγγείλεις τη μελέτη για τη μαρμάρινη βάση της τάξεως μερικών χιλιάδων ευρώ και να βρεις το πουλί του ανυπερθέτως. Μαύρα μάτια κάναμε να το δούμε", πρόσθεσε ο Αντιδήμαρχος και σηκώθηκε από τη θέση του για να τη συνοδεύσει ως την πόρτα.

Η Βηθλεέμ έγνεψε καταφατικά κι αποσύρθηκε. Την ώρα που έκλεινε πίσω της την πόρτα ο Αντιδήμαρχος, ολοκλήρωνε δυναμώνοντας ελαφρώς και κάπως επιτακτικά τον τόνο της φωνής του. «Ξέρεις τι θα κάνεις…»

"Ξέρω, ξέρω", απάντησε η Βηθλεέμ.

Μετά από αρκετές επίμονες εγκλήσεις στα γειτονικά αστυνομικά τμήματα, σ΄ όλα τα γραφεία απολεσθέντων αντικειμένων και σ΄ όλες τις διευθύνσεις δίωξης και πάταξης της αρχαιοκαπηλίας, η Βηθλεέμ βρήκε το χαμένο πουλί του αγάλματος σε κάποιο ράφι του μηχανοστασίου. Περιχαρής το έδειχνε στις συναδέλφους της. "Θα είχε παραπέσει στη μετακόμιση", υπέθετε. "Ίσως ήταν ατυχές το χαρακτηριστικό του ή ο κωδικός του, ή και το λήμμα με το οποίο το είχαν ταξινομήσει! «Το πουλί του ανάπηρου»... Χμ... Ήταν και χαλαρά χωνευτό στη τρύπα της παλάμης στην προέκταση του μοναδικού χεριού του αγάλματος και με τα τραντάγματα της μεταφοράς... Συμβόλιζε την ελπίδα και πετάριζε προσπαθώντας ν΄ απογειωθεί, επί τριάντα συναπτά έτη, στην πλατεία Ρακτιβάν, Δικαστηρίων ή Πλατεία Ωρολογίου ή όπως νομίζει ο καθένας ότι ονομάζεται… Ε κάποια στιγμή θα ξεκόλλησε κι έκανε φτερά..." εξήγησε η Βηθλεέμ κι έπεσε σε περιστασιακή περισυλλογή.

Την άλλη μέρα, μελετώντας με προσοχή παλιές φωτογραφίες του αγάλματος, συγκριτικά με τη στάση του σώματος του πρωταγωνιστή στην ταινία του Βιμ Βέντερς, «η αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι» προσπαθούσε να υπολογίσει τις μοίρες της κάμψεως στη στάση του σώματός του. «Περίεργη πόζα, για άγαλμα... Πλονζόν, θα έλεγα», μονολόγησε και χωρίς να χάσει άλλο χρόνο, κάλεσε δυο δημοτικούς υπαλλήλους της καθαριότητας και τους έδωσε την εντολή κινδυνολογώντας: «Βρισκόμαστε ήδη στις τελευταίες εβδομάδες της οκταετίας από την αποκαθήλωσή του κι ο εισαγγελέας έχει ήδη ξεκινήσει τις ανακρίσεις. Σφηνώστε με προσοχή το πουλί στην τρύπα της παλάμης, (στον τύπο των ήλων) της μόνης χειρός του αναπήρου σώματος του ήρωα του πρώην Ηρώου της Βέροιας και φωνάξτε με οπωσδήποτε στη μεταφορά του.».

Σε δυο βδομάδες ακριβώς – εν κρυπτώ και παραβύστω- και λίγο μετά τη δύση του ηλίου, στο λυκόφως της Παρασκευής ή στο λυκαυγές της αμέσως επόμενης εργασίμου -διίστανται οι πληροφορίες- ο αντιδήμαρχος, η Βηθλεέμ, δύο εργάτες αναστηλωτές, ένα αδέσποτο και δυο καρακάξες που είχαν την φωλιά της στα κωνοφόρα ακριβώς από πίσω, παραστάθηκαν στη σεμνή τελετή στην οποία έλαβε χώρα επιτυχώς η μετά από οκτώ χρόνια αναστήλωση του αγάλματος, στο παρκάκι της συμβολής των οδών Πιερίων και Παπάγου. Η Βηθλεέμ -δεν ήταν πια διευθύντρια της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου, αλλά είχε επειδή είχε χειριστεί την υπόθεση … «Το είχα συμπαθήσει να πάρει η ευχή το καημένο το άγαλμα», ακούστηκε να λέει.

Σε λίγες μέρες όμως το άγαλμα έγινε πρωταγωνιστής σ΄ ένα αναπάντεχο γεγονός, η βαρύτητα του οποίου έμελλε να ρεζιλέψει για μια ακόμη φορά την όμορφη πόλη της Βέροιας. Συμπτωματικά η ομώνυμη ομάδα της, η Βασίλισσα του Βορά, πρώτη με συνεχείς εκτός έδρας νίκες στην Α΄ Εθνική κατηγορία, υπέστη την πρώτη της ήττα και άρχισε να κατρακυλά τις σκάλες της βαθμολογίας. Ποιος ήταν όμως ο κακός οιωνός;

(Η συνέχεια στο επόμενο).