Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

Από τον Δημήτρη Μούρνο, υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας

Εγκλωβισμένη έμεινε η διοίκηση της περιφέρειας στη στερεότυπη και παθητική άποψη ότι τα σκουπίδια είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα που καλούμαστε να εξαφανίσουμε από μπροστά μας με όποιο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος. Είχαμε και έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, σαν αυτή της Ευκαρπίας, από τη μετακίνηση και τη διαχείριση τεράστιου όγκου σκουπιδιών. Ελέγχεται η διοίκηση, γιατί καθυστέρησε να φέρει το θέμα στο περιφερειακό συμβούλιο για γνωμοδότηση, προκειμένου να ενταχθεί γρήγορα στον εθνικό σχεδιασμό. Κι έτσι το ζήτημα παραμένει για την ώρα.

Για μας, η ένταση του προβλήματος είναι συνάρτηση του όγκου των σκουπιδιών, γι’ αυτό και αποτελεί προτεραιότητα η δραστική μείωσή του. Για την απλοποίηση όμως της διαδικασίας και τη μείωση του κόστους, πρέπει να μετατεθεί το κέντρο βάρους της αντιμετώπισης από τους χώρους συγκέντρωσης στους χώρους παραγωγής των σκουπιδιών.

Σήμερα το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στον περιορισμό του όγκου των απορριμμάτων με διαχωρισμό των ανακυκλώσιμων και των οργανικών (βιοδιασπώμενων) ήδη από το σπίτι. Αυτή την πολιτική πρέπει να ενθαρρύνουμε να εφαρμόσουν το ταχύτερο οι ΟΤΑ της χώρας. Μέτρο και κίνητρο για την υιοθέτηση τέτοιων πρακτικών από τον καταναλωτή θα ήταν η τιμολόγηση των υπηρεσιών καθαριότητας με βάση τον όγκο ή το βάρος των απορριμμάτων και όχι τα τετραγωνικά μέτρα του ακινήτου.

Αλλά και πιο ρεαλιστικές λύσεις, προσαρμοσμένες στην ελληνική νοοτροπία μπορούμε να δούμε. Μόνο η συλλογή διαχωρισμένου χαρτιού, η πολτοποίηση και διάθεσή του σαν καύσιμο θα μείωνε το κόστος διαχείρισης κατά 20%. Άλλο τόσο ο διαχωρισμός γυαλιού και αλουμινίου και η ανακύκλωσή τους. Η ορθολογική διαχείριση της λυματολάσπης κατά 10% ακόμη. Η τοπική διαχείριση των οργανικών θα μείωνε την ποσότητα, άρα και το κόστος μεταφοράς και απόθεσης κατά 25% ακόμη. Με τρεις – τέσσερις δηλαδή απλές και ανέξοδες παρεμβάσεις το κόστος πέφτει κάτω από το μισό και ο τελικός όγκος των σκουπιδιών που δεν μπορούν να αξιοποιηθούν υπολογίζεται ότι μπορεί να φτάσει το 15-20% του αρχικού. Μια τέτοια τελική ποσότητα σκουπιδιών είναι φανερό ότι εύκολα μπορεί να οδηγηθεί σε ΧΥΤΥ ή βιομηχανική επεξεργασία. Πάντως σε καμία περίπτωση σε καύση που είναι μέθοδος επιβαρυντική και επικίνδυνη για το περιβάλλον.

Η όλη διαδικασία συγκέντρωσης, ανακύκλωσης, ανάκτησης, τελικής επεξεργασίας, για να είναι οικονομικά συμφέρουσα απαιτεί μεγάλες ποσότητες απορριμμάτων. Γι’ αυτό και το έργο αυτό πρέπει να υλοποιηθεί σε περιφερειακό επίπεδο. Μικρές μονάδες σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας ή δήμου ανεβάζουν πολύ το κόστος διαχείρισης. Εξ’ αυτού του λόγου, μεταξύ άλλων, και η αντίθεσή μας στη δημιουργία μονάδας στη Βέροια (θέση 12).

Με μια σοβαρή λοιπόν και μεθοδική αντιμετώπιση τα σκουπίδια αρχίζουν να φέρνουν και κέρδος!  Αυτό το ξέρουν καλά όσοι επενδύουν στα σκουπίδια σήμερα.

Για να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών προς αυτόν το σκοπό  απαιτείται μία σειρά από εκπαιδευτικές δράσεις: δημοσιεύσεις σε τοπικές εφημερίδες, έντυπο ενημερωτικό υλικό που ταχυδρομείται σε όλους, ενημερωτικές εκπομπές στα τοπικά μέσα, ενημερωτικές συναντήσεις με κατοίκους και μαθητές, εκπαιδευτικά σεμινάρια για τους κατοίκους. Κουραστική δουλειά για έναν Δήμαρχο αλλά αξίζει.