Για ένα έγγραφο...

Αναρωτιόμουν μαζί με αρκετά ακόμη εκατομμύρια συμπολίτες μου  πόσο βαθιά έχει προχωρήσει η άλωση του Κρατικού (και κατ’ επέκταση του αυτοδιοικητικού μηχανισμού) εκ μέρους του πολιτικού συστήματος. Για την ακρίβεια πόσο χαμηλά στην ιεραρχία έχει φτάσει η παρέμβασή του, άρα και πόσο εκφυλιστικά έχει δράσει και συνεχίζει να δρα αυτή η ομάδα πολιτών που έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά τάξης. Μιας τάξης χωρίς τα κλασικά παραγωγικά χαρακτηριστικά, πλην όμως υπαρκτής όσο και οι υπόλοιπες. 

Σήμερα πήρα την απάντηση  που έψαχνα. Πριν πέντε μέρες είχα καταθέσει αίτηση με την οποία ζητούσα από τον δήμο να μου δώσει αντίγραφο της απόφασης της οικονομικής επιτροπής με την οποία εγκρινόταν κονδύλιο για πληρωμή Νομικού ο οποίος θα επιμεληθεί την μήνυση εναντίον μου γι’ αυτό. Σήμερα (29/01/14) το πρωί  με ειδοποίησαν να πάω να τα πάρω. Πήγα και διαπίστωσα πως έλειπε ένα έγγραφο. Επρόκειτο για το εισηγητικό σημείωμα. Τους θύμισα πως ζήτησα κι αυτό. Η απάντηση ήταν πως θα ρωτήσουν τον κ. Νίκο Τσαμήτρο. Στην ερώτηση αν αυτός ο Τσαμήτρος ήταν ο γνωστός Δημοτικός σύμβουλος η απάντηση ήταν καταφατική. 

Μάταια προσπάθησα να τους εξηγήσω τι λέει ο Ν 2990/99. Ότι δηλαδή και τα κάθε μορφής υπηρεσιακά σημειώματα είναι διοικητικές πράξεις, στις οποίες πρέπει να έχει πρόσβαση ο πολίτης. Συνεχίζοντας την σκέψη μου είδα ακόμη μια πτυχή του προβλήματος. Η παρέμβαση των αιρετών απαγορεύει ή αποθαρρύνει, έστω, τα στελέχη της διοίκησης να διαβάσουν τους Νόμους, να καταρτισθούν, να γίνουν καλύτερα εν τέλει.  Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα και μόνον η προσφυγή στη γνώμη ή την εντολή ενός αιρετού για θέματα που αφορούν στην λειτουργία ενός δήμου ή μιας κρατικής Υπηρεσίας θα έφερνε τον Υπάλληλο απολογούμενο σε κάποιας μορφής πειθαρχικό συμβούλιο. Εδώ η προσφυγή είναι κανόνας.

Μου έχουν πει ότι τα πράγματα είναι σαφώς χειρότερα. Ότι υπάρχουν Κρατικοί λειτουργοί οι οποίοι συνεθλίβησαν κάτω από την πίεση ενός παρεμβατικού και εν πολλοίς διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος μόνον και μόνον γιατί είχαν αποφασίσει να κάνουν την δουλειά τους. Σε μελλοντική ανάρτηση θα αναφερθώ σε μια τέτοια περίπτωση. 

Δεν ξέρω πως μπορεί να λυθεί το πρόβλημα. Μέχρι να λυθεί όμως θα βλέπουμε γεφύρια, πάρκα και κολυμβητήρια σταματημένα και τους χειρότερους εξ ημών να ζητούν από όλους τους υπόλοιπους να τους αναθέσουν δημόσια αιρετά αξιώματα…

 (Μέρες που είναι, η αναφορά)