Γέφυρα Κούσιου: Κατάθεσα προσφυγή

ΠΡΟΣΦΥΓΗ

Κατά της 676/2013 αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου Βεροίας

Ενώπιον της ειδικής Επιτροπής του Άρθρου 152 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (Ν. 3463/06) της Αποκεντρωμένης Διοίκησης της Περιφέρειας Μακεδονίας-Θράκης

Βέροια Παρασκευή, 3 Ιανουαρίου 2014

Ενεργώντας σύμφωνα με το άρθρο 150 του Κώδικα των Δήμων (N. 3463/2006(ΦΕΚ Α 114/30.6.2006)) μέσα στην έννομη χρονική προθεσμία και έχοντας έννομο συμφέρον στην απόδειξη του οποίου θα προβώ πιο κάτω, ζητώ την απόρριψη της πιο πάνω αναφερόμενης αποφάσεως του Δημοτικού συμβουλίου.

Το ιστορικό

Στην συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου της 18/12/13 αποφασίστηκε η έγκριση του 5^ου ΑΠΕ για το έργο της γέφυρας Κούσιου και δεύτερη Συμπληρωματική Σύμβαση.

Η ένσταση

1.      Η απόφαση προβλέπει εργολαβικό όφελος 28%. Μόνο που με βάση την Ν 4071/12 άρθρο 9 §5, από 11/4/12 το εργολαβικό όφελος σε νέες συμβάσεις περιορίσθηκε στο 18%. Η συμπληρωματική σύμβαση είναι μια νέα σύμβαση.

2.      Η αναφορά στον Ν. ΟΙΚ 61.05 υπονοεί σαφώς χρήση χάλυβα S235 αλλά η μελέτη προβλέπει χάλυβα S355, αυτό ουσιαστικά ανοίγει την πόρτα για μια πρόσθετη διεκδίκηση 50 τόννων χάλυβα. (Πρόχειρη προεκτίμηση 75.000€)

3.      Η ψηφοφορία έγινε δύο φορές κάτι που φαίνεται στην συνημμένη εφημερίδα (ΗΜΕΡΗΣΙΑ της 19/12/13 Ηλεκτρονική έκδοση), κάτι που εγείρη αμφιβολίες για την Νομιμότητά της.  

4.      Σύμφωνα με την από 30/08/13 επιστολή διαμαρτυρίας του Δημ. Δάσκαλου η δαπάνη της 2^ης ΣΣ εκτός του ότι άλλαξε κατά 250.000 € περίπου επί έλαττον είναι εξ ολοκλήρου έωλη αφού όπως ισχυρίζεται ο καταγγέλλων δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 57 §1 του 3669/08 σύμφωνα με το οποίο η συμπληρωματική σύμβαση οφείλει να περιλαμβάνει

a.      εργασίες οι οποίες κατέστησαν αναγκαίες λόγω απρόβλεπτων περιστάσεων πού δεν μπορούσαν να διαχωριστούν από το αρχικό ανατεθέν έργο  και

b.      για το απρόβλεπτο αυτών των εργασιών απαιτείται οπωσδήποτε η γνώμη του οικείου τεχνικού συμβουλίου.

Τέτοιο ερώτημα (περί της απρόβλεπτης περίστασης) ουδέποτε ετέθη από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου στο Τεχνικό Συμβούλιο αλλά και ουδέποτε το Τεχνικό Συμβούλιο εξέφρασε γνώμη επ’ αυτού. Ασχολήθηκε βεβαίως δύο ή τρεις φορές με τον 5^ο ΑΠΕ αλλά η ενασχόλησή του αφορούσε την ορθότητα των νέων τιμών, το Νόμιμο ή όχι της ένστασης του εργολάβου κλπ και ποτέ δεν γνωμάτευσε περί της απρόβλεπτης περίστασης. (Υπάρχει σχετική βιβλιογραφία του καθ. Σολδάτου «περί δημοσίων έργων» επί παρομοίων θεμάτων και μπορεί να προσκομιστεί))

Το έννομό μου συμφέρον

Κατά την προσφυγή μου θεώρησα ότι το έννομό μου συμφέρον συνίσταται στο ότι ο προϋπολογισμός του επιδίκου έργου οδηγείται με ενέργειες σαν και αυτήν σε εκτροχιασμό. Ο εκτροχιασμός αν και απ’ ότι σήμερα φαίνεται θα επιβαρύνει μόνο το ποσό της δωρεάς, αύριο αναπόφευκτα θα επιβαρύνει και το Ταμείο του Δήμου. Δηλαδή και την δική μου οικονομική κατάσταση. Επίσης ισχυρίσθηκα ότι ενέργειες που παραβιάζουν τον ορθολογισμό και κατ’ επέκταση τα συναλλακτικά ήθη στον χώρο των κατασκευών  καταστρέφουν το ευρύτερο επαγγελματικό μου περιβάλλον  γεγονός που το προέβαλα σαν συνθήκη βλαπτική για την καθημερινότητά μου. Τα παραπάνω δεν έγιναν αποδεκτά διότι σύμφωνα με την άποψη των συντακτών της απορριπτικής αποφάσεως η βλάβη που αποδίδεται στην . απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι γενική έμμεση μελλοντική και αβέβαια, δεν προκύπτει έννομο συμφέρον του προσφεύγοντος και επομένως η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.

Τα παραπάνω πιθανώς να ήσαν σε ομαλότερες συνθήκες κοινωνικής ζωής παραδεκτά. Σήμερα όμως η πραγματικότητα έχει άλλες προτεραιότητες. Αυτές της προσωπικής ευθύνης

Γι΄αυτό

Πρέπει να γίνει αποδεκτή η προσφυγή μου και αν ακυρωθεί η υπ’ αριθ 676//13 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Βέροιας.

Ο προσφεύγων

Νίκος Β. Χατζηευστρατίου

Πολιτικός Μηχανικός

Σημείωση του Blogger: Προφανώς και έχουν δικαίωμα να μηνύουν πολίτες. Επίσης προφανώς οι πολίτες οφείλουν να πράττουν το καθήκον τους.