Γέφυρα Κούσιου:: Καιρός γιά απαντήσεις

Ήρθε στα χέρια μου η εισήγηση της επιτροπής «εξακρίβωσης κόστους με σκοπό τον υπολογισμό και της δαπάνης της νέας μορφής ξυλοτύπων  και της απομείωσής της σε σχέση με την δαπάνη των συμβατικών ολοκληρωμάτων». Υπενθυμίζεται ότι η επιτροπή αυτή συγκροτήθηκε με διαταγή του Αντιδημάρχου τεχνικών Βεροίας και υλοποίησε απόφαση του Γενικού Γραμματέα της αποκεντρωμένης Μακεδονίας Θράκης  που πάρθηκε την 13-09-12.  Η εισήγηση αυτή είναι ενσωματωμένη στο 5^ο Ανακεφαλαιωτικό Πίνακα Εργασιών (ΑΠΕ) τον οποίο θα κληθεί να ψηφίσει το Δημοτικό Συμβούλιο της Τετάρτης  27 Μαρ 13.

Ως τεχνικό κείμενο σε πρώτη φάση μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει άρτιο. Το αποτέλεσμά του ήταν πως η διαφορά κόστους των δύο λύσεων είναι μόλις και μετά βίας 4.529,84 €! Ένα ανάξιο λόγου ποσό αν μάλιστα το συγκρίνει κανείς με το πρόσθετο έργο των 141.000 € που δόθηκε στον εργολάβο για να σταθεροποιήσει, λέει, τα πρανή.

Εκείνο που έψαξα και στο κείμενο της Αιτιολογικής έκθεσης του Ανακεφαλαιωτικού αλλά και στο Πρακτικό της επιτροπής εξακρίβωσης κόστους ήταν γιατί τελικώς δόθηκε στον άνθρωπο αυτό εντολή να αλλάξει τον τρόπο κατασκευής ξυλοτύπου.

Ερευνώντας σιγά σιγά τα κείμενα έφτασα σε κάποια συμπεράσματα.

Ακολουθώντας τις ημερομηνίες και στα δύο κείμενα, και φθάνοντας την περίοδο που έγινε δόθηκε η εντολή βλέπουμε γραμμένα στην μεν αιτιολογική έκθεση «2. Στις 4-2-2011 ο ανάδοχος υπέβαλε σχέδιο συμβατικού ικριώματος τύπου doka.  Η υπηρεσία χαρακτήρισε το εν λόγω στοιχείο, ως προσχέδιο και επισήμανε τους πιθανούς κινδύνους και τις αδυναμίες της λύσης αυτής.»  Και συνεχίζει μιλώντας  πλέον την κατάθεση της μελέτης των χαλύβδινων δικτυωμάτων.

Επίσης  στο Πρακτικό εξακρίβωσης κόστους αναφέρονται τα ίδια ακριβώς πράγματα για να ακολουθήσει η  διαπίστωση «Στην επιτροπή σε ότι αφορά στην χρήση συμβατικών ικριωμάτων έχει παρασχεθεί αυτό και μόνον το στοιχείο.» με την άμεση παραδοχή ότι ποτέ δεν συνεχίστηκε η προσπάθεια να ολοκληρωθεί μια μελέτη με συμβατικά ικριώματα.

 

Παρόλα αυτά την μελέτη αυτής της λύσης την έκανε η επιτροπή τώρα. Όχι οριστική (δηλαδή με κατασκευαστικές λεπτομέρειες) και ούτε μόνη της. Με την βοήθεια της εταιρείας doka και φυσικά καταλήγοντας σε κοστολόγηση της λύσης. Η λύση περιείχε το κόστος ενός οχετού μέσα από τον οποίον θα περνούσε το ποτάμι όσο οι σκαλωσιές θα ήταν τοποθετημένες και φυσικά όλα τα υλικά και η εργασίες για την συναρμολόγηση και αποσυναρμολόγηση των βιομηχανοποιημένων στοιχείων που συνιστούσαν την δομή του ικριώματος. 

Εδώ ακριβώς έρχεται η ερώτηση. Γιατί δεν έγινε αυτή η μελέτη στην ώρα της, δηλαδή τον Φεβρουάριο του 2011; Τι οδήγησε κάποιους (αιρετούς ή στελέχη κανείς δεν ξέρει ακόμη) να αλλάξουν την μορφή του ξυλοτύπου και να εμβάλουν την πόλη σ’ όλη αυτήν την περιπέτεια; Αυτά πρέπει να απαντηθούν την 27^η Μαρτίου 2013.

Μπορεί να μην ξέρω, όμως η μνήμη μου λειτουργεί ακόμη.  Δύο γεγονότα θυμάμαι καλά. Το πρώτο ήταν η ενημέρωση του τότε διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών  στο Συμβούλιο της Τοπικής Κοινότητας.  Μας είχε πει  ότι δεν θα ήθελε τις συμβατικές σκαλωσιές διότι φοβόταν τις πλημμύρες.  Ανέφερε μάλιστα ότι φοβόταν τον Μάρτιο που είναι υγρός. Το θυμάμαι καλά γιατί στο άκουσμα αυτής της δικαιολογίας είχα εκραγεί και κατέβασα μερικά καντήλια. Από τότε φυσικά πέρασαν δύο Μάρτιοι και το ποτάμι δεν φούσκωσε ποτέ. Και όχι μόνον τον Μάρτιο. Και τους υπόλοιπους μήνες.

Το δεύτερο που θυμάμαι είναι  η ανεκδιήγητη ρήση του εργολάβου κ. Γαϊτάνη ο οποίος σε μια του ενημέρωση  για τα ικριώματα  ενώπιον Δημοτικού Συμβουλίου και δημοσιογράφων είπε πως «στα έργα άλλα γίνονται και δεν γράφονται και άλλα γράφονται αλλά δεν γίνονται», και ότι έγιναν  «συμφωνίες με την Υπηρεσία».  Πολλοί μεταξύ αυτών και εγώ ζητήσαμε να μάθουμε ποιες είναι οι συμφωνίες. Ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών τις  αρνήθηκε γραπτά και κατηγορηματικά την ύπαρξή τους.

Έτσι λοιπόν θεωρώ ότι έχω την υποχρέωση να ρωτήσω: Γιατί δεν έγινε τότε οριστική μελέτη ικριωμάτων; Ποιοι και γιατί ελαφρά τη καρδία έδωσαν εντολή για αλλαγή του τύπου της κατασκευής των ξυλοτύπων;