Τα βαρίδιά μας και η "αθλιότητα της αυτοδίκαιης αργίας στο δημόσιο"

Σήμερα μου ήρθε μέσω e-mail η ηλεκτρονική έκδοση του ενημερωτικού δελτίου του ΤΕΕ. Ενός δελτίου που χρειάστηκε να φτωχύνουμε για να σκεφτούμε ότι δεν αξίζει τον κόπο να τυπώνουμε. Τρεις από τις επτά σελίδες του (+μία εξώφυλλο), Αναφέρονταν στο καθεστώς ελέγχου των δημόσιων Υπαλλήλων Μηχανικών. Είχαν αφιερωθεί στο θέμα δυό τρία άρθρα αλλά το κυρίως κείμενο ήταν η ανακοίνωση της Διοικούσας επιτροπής του ΤΕΕ.

Η ανακοίνωση που τιτλοφορείται  «δήθεν επίορκοι...» ξεκινά με  ένα ερωτηματολόγιο. Αυτό  αναφέρεται, όπως γίνεται αντιληπτό, στο καθεστώς εφεδρείας που μπαίνουν υπάλληλοι που κατηγορούνται για κάποια αδικήματα σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων τους. Τα ερωτήματα και τα υπόλοιπα αποσπάσματα του κειμένου μεταφέρονται αυτολεξεί με πλάγια γραμματοσειρά (τα σχόλια δίδονται με ορθή):

 

·          Γιατί τόσος θόρυβος από το ένοχο και σε απολογία πολιτικό σύστημα;

·          Ποιος ευθύνεται για τη σύνθεση και τη λειτουργία των πειθαρχικών των  υπηρεσιακών Συμβουλίων του δημοσίου;

·          Ποιος ψηφίζει τους Νόμους;

·          Ποιος ήθελε και συνεχίζει να θέλει τον έλεγχο των υπηρεσιακών πειθαρχικών Συμβουλίων;

·          Ποιος επέλεξε για δεκαετίες τα υπηρεσιακά και τα πειθαρχικά Συμβούλια να είναι κοινά, μέχρι τον προ διετίας Ν. 4057/ 2012 και ποιος ευθύνεται για τη μη λειτουργία του νέου Νόμου εδώ και έναν χρόνο;

·          Ποιος ευθύνεται για την ελαστικοποίηση αξιολογήσεων, τοποθετήσεων και ποινών, για προστασία ημέτερων και πρόθυμων υπηρεσιακών παραγόντων;

Όλοι ξέρουμε ποιος τα έκανε όλα αυτά. Ξέρουμε ακόμη πως κανείς δεν έφερε αντίρρηση. Πως  τότε αλλά και τώρα το πρόβλημα δεν ήταν αν τα τρώγαμε μαζί αλλά η μοιρασιά. Προφανώς κάποιοι έφαγαν πολλά και κάποιοι λιγότερα. Τώρα το αν αυτοί που βάζουν τους κανόνες ανήκουν σ’ αυτούς που έφαγαν τα πολλά λίγο έχει να κάνει με το επιδιωκόμενο, που είναι η ανασυγκρότηση και η ανάρρωση της κοινωνίας και της οικονομίας μας.

 

Το κείμενο συνεχίζει παραθέτοντας έκτυπα παραδείγματα αυτού που θεωρεί άδικη δίωξη Μηχανικών ΔΥ. Όπως καταγγελίες:

Για ατυχήματα σε λακκούβες οδοστρώματος. Δηλαδή ποιος ευθύνεται;

Για ανάθεση έργου που βαφτίστηκε προμήθεια από διοίκηση Οργανισμού, επειδή η τεχνική Υπηρεσία, χωρίς καμιά εμπλοκή ή εισήγηση, δεν κατήγγειλε τη διοίκηση του Οργανισμού. Εδώ είναι να αναρωτιέσαι, για ποιο λόγο βρίσκονται ΔΥ στη Δημόσια Μηχανή; Για να λένε «μάλιστα» στους πολιτικούς τους προϊσταμένους; Για να τους θεωρούν αφεντικά τους ενώ τα πραγματικά τους αφεντικά είναι οι πολίτες και οι νόμοι; Και στο κάτω κάτω της γραφής η παρανομία δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο συμβιβασμού. Γιατί αν γίνει, τα πράγματα φτάνουν εδώ που έφτασαν.

Για μήνυση ή καταγγελία πολιτών στους αρμόδιους μηχανικούς για νόμιμη άδεια ανέγερσης του νέου κτηρίου. Νόμιμη άδεια; Χιλιάδες Έλληνες Μηχανικοί πήγαν και ήρθαν πολλές φορές σε πολεοδομικά γραφεία γιατί δημόσιοι λειτουργοί «έτσι ερμήνευαν τον νόμο» ή  «θα έστελναν έγγραφο στο υπουργείο» ή γιατί (παλιότερα) είχαν κολλήσει μηχανόσημα των 5 δραχμών ενώ ο Νόμος ζητούσε των 60 λεπτών!. Με απλά λόγια πρέπει εμείς οι υπόλοιποι να λυπηθούμε ανθρώπους που κατάφεραν με τέτοιο οπλοστάσιο και τέτοια πανοπλία στη διάθεσή τους  να κατηγορηθούν για μία «νόμιμη άδεια»;

Στη συνέχεια οι συνάδελφοι της  ΔΕ του ΤΕΕ απευθυνόμενοι στους υποστηρικτές του μνημονίου υποστηρίζουν:

·   Θα έπρεπε στοιχειωδώς να γνωρίζατε ότι συνήθως οι δημόσιοι υπάλληλοι που καταγγέλλονται είναι αυτοί που δεν τα «παίρνουν».

Άρα ξέρουν ποιοι είναι αυτοί που τα παίρνουν. Ας τους καταγγείλουν λοιπόν.

·   Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι για πολιτικές ευθύνες και ελλείψεις αναζητούνται ευθύνες σε δημόσιους λειτουργούς.

Χρόνια τώρα βλέπουμε το κοινό ποινικό δίκαιο να πολιτικοποιείται. Βλέπουμε δηλαδή να βαπτίζονται οι ποινικές ευθύνες  πολιτικές και να βγαίνουν όλοι λάδι. Μήπως πρέπει να ξαναδούμε την πραγματικότητα;

·   Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι ο κάθε διαγωνιζόμενος ιδιώτης στην προσπάθεια να διεκδικήσει έναν διαγωνισμό στρέφεται είτε αιτιολογημένα είτε αναιτιολόγητα ενάντια στους δημοσίους υπαλλήλους.

Δηλαδή εναντίον ποιανού πρέπει να στραφεί; Εναντίον της κακιάς του της τύχης;

·   Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι όποιος θέλει να εκβιάσει έναν δημόσιο λειτουργό, θα καταθέτει μια μήνυση εναντίον του.

Μα δεν υπάρχει και το αδίκημα της ψευδούς καταμήνυσης; Η ίδια η μήνυση πριν γίνει δίωξη δεν περνά μέσα από την βάσανο της διερεύνησης και της ανακριτικής διαδικασίας; Η μήνυση σημαίνει αυτόματα και παραπομπή; Όχι, και οι άνθρωποι του ΤΕΕ το γνωρίζουν καλά. Γιατί λοιπόν τόση φασαρία;

Τελειώνοντας,  αφού αφήσουν υπαινιγμούς εναντίον της δικαιοσύνης με εκφράσεις όπως  «καταγγελίες που δεν ευσταθούν», «δικαστικές εμπλοκές» «δικαστικές δυσλειτουργίες» και «θεσμικά κενά», δηλώνουν ότι το ΤΕΕ:

1.     Συγκροτεί επιτροπή εξέτασης και καταγραφής κάθε περίπτωσης και

2.     Θα επικουρεί ή θα συμμετάσχει με τη Νομική του Υπηρεσία στη Νομική κάλυψη Διπλωματούχων Μηχανικών που τίθενται σε αργία από τη διάταξη

 

Τα πενιχρά οικονομικά του νομικού προσώπου (ΤΕΕ) θα εξαντληθούν στα σίγουρα. Κι αυτό διότι αν το ΤΕΕ μέσα από μια διαδικασία κρίσης αποφασίζει να ορίσει Νομικό συμπαραστάτη του μηχανικού τότε θα έχει υποκαταστήσει την δικαιοσύνη. Αν πάλι παρέχει συμπαράσταση σ’ όποιον του το ζητήσει τότε θα υποστεί εκτός από την οικονομική ζημιά και μια ηθική βλάβη που θα το καταρρακώσει εντελώς. Ποιος μηχανικός θα ήθελε τα χρήματα που προορίζονταν για την επιμόρφωση, την  σύνταξη προτύπων, την  ενημέρωση να πήγαιναν στην υπεράσπιση (και) ενόχων συναδέλφων του;

Κι όλα αυτά που; Στη χώρα όπου δημόσιοι λειτουργοί που σκότωσαν τον πολιτικό τους προϊστάμενο Δήμαρχο βρίσκονται στη φυλακή και εισπράττουν ακόμη το 50 % του μισθού τους,