Η επόμενη μέρα μιας ανεξαρτητοποίησης (ενημέρωση)

Πριν δυο τρεις μέρες έγραφα απαντώντας σε σχόλιο ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Χθες οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ κατάφεραν να κάνουν το ανέφικτο. Να διώξουν τον άνθρωπο που ήταν ο σύμβουλός τους από την παράταξη, (τον ανάγκασαν πρακτικά σε ανεξαρτητοποίηση) και να φθάσουν να παρακαλάνε την δημοτική αρχή να τους δίνει τον λόγο που και που. Τέλεια ξεφτίλα δηλαδή. 

Οι απορίες

Απάνω που θα μπορούσαν να συμβιβαστούν με έναν δύστροπο σύμβουλο τα βρόντηξαν ζητώντας να γίνουν η ουρά μιας πανικόβλητης δημάρχου. Να γίνουν αν θέλετε τo δεύτερο, πιθανώς; pet του Δημοτικού συμβουλίου που θα ζητά τον λόγο χοροπηδώντας και θα του τον δίνουν όταν είναι να εξυπηρετήσουν άλλες ανομολόγητες σκοπιμότητες.  Αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να τους ζητήσει ο σύμβουλος, που απ’ ότι λένε, δεν τήρησε τα συμφωνηθέντα και δεν παραιτήθηκε στην ώρα του. Ότι και να τους ζητούσε θα ήταν λιγότερο από αυτό που έπαθαν. Μπορούσαν επιτέλους να ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας. Όσο κακόπιστος  κι είναι αν ο άλλος πάντα έχει το κουμπί του. Κι όταν δεν μπορείς να το βρεις εσύ που είσαι θυμωμένος μαζί του, μπορείς να ζητήσεις την βοήθεια ενός τρίτου ανθρώπου o οποίος μπορεί να χειριστεί θέματα χωρίς φορτίσεις. Λύσεις υπήρχαν. Αντίθετα μπήκαν στην διαδικασία συλλογής υπογραφών με τις οποίες δήλωναν ότι έπαυαν τον εκπρόσωπό τους. Ακόμη και ο κόπος του να μαζέψουν 31 υπογραφές ήταν σαφώς μεγαλύτερος από αυτόν της διαδικασίας ενός συμβιβασμού.

Ένα συμπέρασμα

Το όλο ιστορικό οδηγεί σε συμπεράσματα ότι τα πρόσωπα που πήραν αυτήν την απόφαση διόλου δεν νοιάζονταν για το μέλλον των κομμάτων τους ή ,ακόμη χειρότερα, το μέλλον της ίδιας τους της πόλης. Δίνεται η εντύπωση ότι ήθελαν να ικανοποιήσουν εγωκεντρικές παρορμήσεις της στιγμής, αν και ούτε αυτό φαίνεται να κατάφεραν.  

Τα νέα δεδομένα

Κι ενώ τα πράγματα είναι έτσι με τους παλιούς συντρόφους του δύστροπου και ασταθούς κ. Αγγέλογλου, ο ίδιος έχει ανοίξει μια σειρά μετώπων που είναι κάπως δύσκολο να διαχειριστεί μόνος. Από την μαρτυρία και την προσφυγή του στην περίπτωση του δρόμου Άνωκατω Σελίου, μέχρι την καθημερινότητα των πεπονόφλουδων που θα συνεχίσει να βάζει η Δημοτική Αρχή. Πράγματα δηλαδή που απαιτούν χρόνο, εξειδικευμένες γνώσεις και γερά νεύρα. Όποιος έχει τα γένια έχει και τα κτένια.

Εμείς, οι υπόλοιποι

Όσο για τους πολίτες που νοιάζονται, γι αυτούς δεν φαίνεται να άλλαξαν και πολλά. Εγώ για παράδειγμα συζητώ με όλους. Από την ΛΑΣ και την παράταξη του κ. Τσαβδαρίδη μέχρι μεμονωμένους δημοτικούς συμβούλους. Και με την κ. Δήμαρχο θα μπορούσα να κουβεντιάσω αν δεν με έβλεπε σαν τον χειρότερό της εχθρό. Γιατί λοιπόν να μη συνεργαστώ και με τον κ. Αγγέλογλου; Έτσι κι αλλιώς μας καταλογίζουν κοινά ελαττώματα (τουλάχιστον)…

Ενημέρωση 15 03 13
Τελικά τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά. Ο ΣΥΡΙΖΑ με μια κίνηση  κατάφερε να ξεφορτωθεί την εκπρόσωπο των οικολόγων και έναν να ελεύθερο σκοπευτή. Έτσι το όχημα των "Ενεργών Πολιτών" (μη φανταστείτε τίποτα φοβερό, έναν παλίο εκδρομικό λεωφορείο είναι ) μεταφέρει τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερους πασοκογενείς που προσδοκούν την μετάβασή τους σε ρουσφετολογικό προορισμό.
Όσο για τον ελεύθερο σκοπευτή αυτός δεν φημίζεται για την σκοπευτική του δεινότητα. Στου καραγκιόζη τον γάμο βαράει.
Οι δε οικολόγοι,... ας πρόσεχαν.