Πόσο κυνικός γίνομαι όταν δίνω συμβουλες,(ενίοτε)

Πριν καιρό έστειλα ένα γράμμα (e mail) σ΄ένα καλό παιδί που θα ήθελε να γίνει υποψήφιος δήμαρχος. Τι γράμμα δηλαδή, ρεσιτάλ κυνισμού ήτανε. Το κακό είναι ότι το κοινωνικό μου περιβάλλον δεν μου έχει δώσει ακόμη τον παραμικρό λόγο να μετανιώσω και να αισθανθώ ένοχος γι΄αυτά που τότε έγραψα. Κάτι πολύ εύκολο αν κρίνει κανείς από το πόσο ενοχικό άτομο είμαι.Η γέφυρα που αναφέρεται στο κείμενο είναι το γνωστό φάντασμα του Τριποτάμου.

Μήπως τελικά τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα;

Όσο αναρωτιόμουν χαλαρά την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου (ημέρα συλλαλητηρίου για το Σκοπιανό) αν αυτοί που με διοικούν είναι προδότες, διεστραμμένοι ή απλώς βλάκες, έπεσα πάνω σε ένα κείμενο του Θωρωρή Γεωργακόπουλου. To κείμενο δεν απείχε και πολύ από μια επανέκδοση της Αποκάλυψης του Ιωάννη με βραχυπρόθεσσμη, σχεδόν άμεση, προοπτική  και χωρίς διόλου μεταφυσική. Ακριβολογώντας,  ο άνθρωπος ισχυριζόταν ότι έγραφε αυτό που διάβαζε όχι στα κόκκαλα των σφαγίων αλλά στις δανειακές συμβάσεις που έχει υπογράψει η κυβέρνηση και κατ’ επέκταση όλη η χώρα. Το κείμενο είναι εδώ. Διαβάστε το από την πηγή του. Είναι πιο έντιμο από το να το διαβάσετε παρακάτω.Έστω κι αν έχω υπογραμμίσει αυτά που μου έκαναν εντύπωση

Με κάλεσαν να καταθέσω την 20/4

Χθες ήρθε με αστυνομικό η κλήση μου σαν μάρτυρα την 20/4 στην υπόθεση Α15/1210. Πρόκειται για την υπόθεση που περιγράφεται εδώ, εδώ κι εδώ. Από την κλήση έσβησα το όνομα γιατί δεν είμαι σαν κι αυτούς εδώ και ελπίζω να μη γίνω ποτέ.