Είναι 5,30 το πρωί. Μια υδροφόρα και ένας πεζός εργάτης πλένουν τον δρόμο κάτω
από το γραφείο μου.
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί μια τόσο απλή και μετρήσιμη εργασία πρέπει να γίνεται από δημοτικούς υπαλλήλους.
Η εργασία άνετα θα μπορούσε να δοθεί εργολαβικά σε κάποιον συμπολίτη μας. Ένα μεροκάματο θα έβγαζε ο άνθρωπος κι αν δεν δούλευε με τα χέρια του θα έμπαινε και μέσα, αλλά ο Δήμος θα ήξερε με ποιόν είχε να κάνει, τι ανέλαβε, τι πληρώθηκε και τι απέδωσε.
Βέβαια από το "ποτέ δεν κατάλαβα" είναι σχήμα λόγου. Φυσικά και ξέρω πως ο δήμος για δεκαετίες θεωρούνταν λάφυρο και ένας από τους τρόπους να συνεχίσεις την κατοχή του ήταν να γίνεσαι αρεστός σπαταλώντας πόρους σε προσλήψεις. Αλλά και πάλι ούτε καν αυτήν την απλή δημαγωγική εξυπηρέτηση μπορεί να προσφέρει στους υποψήφιους ιδιοκτήτες του. Κι αυτό γιατί είναι πασίγνωστο ότι με το καθεστώς της μονιμότητας που ισχύει στο Ελληνικό Δημόσιο μόλις διορίσεις τον φίλο σου τον κάνεις εχθρό σου.
Άρα; Άρα πρέπει σιγά σιγά και ξεκινώντας από απλά πράγματα να αρχίσει μια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των δραστηριοτήτων του δήμου. Αρχίζοντας απ' τα μικρά και εύκολα και συνεχίζοντας στα μεγαλύτερα και δυσκολότερα.
Βέβαια τώρα θα έπρεπε να απαντήσω και στο σύνηθες ερώτημα: "Κι αυτοί που έχουν προσληφθεί τι θα γίνουν;" Η απάντηση είναι απλή και γι' αυτό το ερώτημα είναι παρελκυστικό: «Μα θα δουλέψουν στον εργολάβο». Ο πρώτος όρος κάθε διακήρυξης παντού στον κόσμο είναι η πρόσληψη από τον εργολάβο που αναλαμβάνει ιδιωτικοποιούμενο έργο του προσωπικού που απασχολούνταν στην συγκεκριμένη δραστηριότητα.
Αυτά. Η υδροφόρα έχει τελειώσει και έχει φύγει. Ας συνεχίσω μια μέρα που άρχισε πολύ νωρίς.
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί μια τόσο απλή και μετρήσιμη εργασία πρέπει να γίνεται από δημοτικούς υπαλλήλους.
Η εργασία άνετα θα μπορούσε να δοθεί εργολαβικά σε κάποιον συμπολίτη μας. Ένα μεροκάματο θα έβγαζε ο άνθρωπος κι αν δεν δούλευε με τα χέρια του θα έμπαινε και μέσα, αλλά ο Δήμος θα ήξερε με ποιόν είχε να κάνει, τι ανέλαβε, τι πληρώθηκε και τι απέδωσε.
Βέβαια από το "ποτέ δεν κατάλαβα" είναι σχήμα λόγου. Φυσικά και ξέρω πως ο δήμος για δεκαετίες θεωρούνταν λάφυρο και ένας από τους τρόπους να συνεχίσεις την κατοχή του ήταν να γίνεσαι αρεστός σπαταλώντας πόρους σε προσλήψεις. Αλλά και πάλι ούτε καν αυτήν την απλή δημαγωγική εξυπηρέτηση μπορεί να προσφέρει στους υποψήφιους ιδιοκτήτες του. Κι αυτό γιατί είναι πασίγνωστο ότι με το καθεστώς της μονιμότητας που ισχύει στο Ελληνικό Δημόσιο μόλις διορίσεις τον φίλο σου τον κάνεις εχθρό σου.
Άρα; Άρα πρέπει σιγά σιγά και ξεκινώντας από απλά πράγματα να αρχίσει μια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των δραστηριοτήτων του δήμου. Αρχίζοντας απ' τα μικρά και εύκολα και συνεχίζοντας στα μεγαλύτερα και δυσκολότερα.
Βέβαια τώρα θα έπρεπε να απαντήσω και στο σύνηθες ερώτημα: "Κι αυτοί που έχουν προσληφθεί τι θα γίνουν;" Η απάντηση είναι απλή και γι' αυτό το ερώτημα είναι παρελκυστικό: «Μα θα δουλέψουν στον εργολάβο». Ο πρώτος όρος κάθε διακήρυξης παντού στον κόσμο είναι η πρόσληψη από τον εργολάβο που αναλαμβάνει ιδιωτικοποιούμενο έργο του προσωπικού που απασχολούνταν στην συγκεκριμένη δραστηριότητα.
Αυτά. Η υδροφόρα έχει τελειώσει και έχει φύγει. Ας συνεχίσω μια μέρα που άρχισε πολύ νωρίς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!