Καιρός να μιλήσουμε για πολιτικές και προγράμματα

Πέρασε περίπου ένας μήνας της άτυπης λεγόμενης προεκλογικής περιόδου. Υπολείπονται οι τρεις περίπου βδομάδες της επίσημης. Εκείνο που δεν είδαμε και δεν ακούσαμε από τους περισσότερους υποψήφιους είναι πολιτικές προτάσεις και προγράμματα. Τεκμηριωμένα, ρεαλιστικά, με τις προτεραιότητες και τις βασικές ανάγκες.

Στο διάστημα που πέρασε οι υποψήφιοι αναλωθήκαν σε εμφανίσεις και παρουσίες κοινωνικού χαρακτήρα. Πότε στο γήπεδο, πότε στη συναυλία, πότε στην καφετέρια, πότε στο δρόμο, πότε στα πανηγύρια, ακόμα και στην εκκλησία οι υποψήφιοι χαμογελούν και χαίρονται… Το μόνο που δεν κάνουν είναι να μας πουν τι θα γίνει με τον τόπο και την κοινωνία αν με το καλό εκλεγούν.

Και τα Μέσα, ηλεκτρονικά και έντυπα, αρκούνται και εξαντλούνται, τα περισσότερα, να παρουσιάζουν δίκην στήλης κοινωνικών, αυτές τις συμπεριφορές των υποψηφίων.

  του Δημήτρη Μούρνου

Με μια κοινωνία που αγωνιά και ψάχνεται, αυτοί το βιολί τους. Υπάρχει, είναι βέβαιο, ένα σχέδιο αποπροσανατολισμού που εκπορεύεται κεντρικά. Εκτός από αυτήν την εμμονή σε δευτερεύοντα στοιχεία του φαίνεσθαι, συνηγορούν για αυτό τα πολλαπλά ψηφοδέλτια η μεγάλη πληθώρα συνδυασμών και υποψηφίων, η προσπάθεια απαξίωσης των θεσμών. Με τελικό σκοπό την αποπολιτικοποίηση των εκλογών και για να γίνει ο θεσμός εύκολη λεία της κεντρικής εξουσίας και των μεγάλων συμφερόντων.

Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο αντί να συγκροτηθούν πλατιές συμμαχίες των πολιτικών φορέων με την κοινωνία, κρατά ο καθένας το μαγαζάκι του.

‘Ένα άλλο πρόβλημα της πολιτικής στην Ελλάδα σήμερα, είναι ότι όλα εξαντλούνται σε ένα επίπεδο δηλώσεων και καλών προθέσεων. Όταν έρχεται η ώρα της υλοποίησης και της διακυβέρνησης, αναδεικνύονται όλες οι ατομικές ανεπάρκειες, η έλλειψη βούλησης, η αδράνεια, η αδυναμία αναγνώρισης προτεραιοτήτων, η έλλειψη συντονισμού, η έλλειψη έμπνευσης.

Όχι άλλα πειράματα λοιπόν.

Είναι ώρα οι επιλογές της κοινωνίας να καθορίζονται από αντικειμενικά κριτήρια. Να στηρίξει άτομα που δείχνουν ότι μπορούν και θέλουν να εργαστούν για το γενικότερο συμφέρον και να κάνουν πράξη αυτό που προτείνουν.

Να πάψουμε να ξεγελιόμαστε από υποσχέσεις και καλές προθέσεις, από κομματικές εξαρτήσεις και σχέσεις.